برج سربلند

تحلیلی دربارة آنچه مخاطبان [مجله خانه خوبان] دربارة دخالت اقوام گفته‌اند.

کارشناس: حجت الاسلام استاد علی‌اکبر مظاهری

حصار زندگی مشترک شما

آدمیان در همیشة روزگاران، پیرامون اثاث و محل زندگی‌شان حصار می‌کشیده و حفاظ می‌نهاده‌اند تا خود و ابزار زندگی‌شان را از گزندها حفظ کرده، حریم خصوصی‌شان را پاس دارند.
ضرورت ساختن حصار روحی و روانی برای زندگی، بیش از ضرورتِ ساختن حصار فیزیکی و ساختمانی است.
بر زن و شوهر واجب است که حصاری استوار و قلعه‌ای با دیوارهای بلند و نفوذناپذیر، گرداگرد زندگی خصوصی‌شان بکشند و به هیچ‌کس مجال دخالت‌های ناروا ندهند. این قلعه که آشیانة روحی و روانی زوج‌های جوان و غیر جوان است، باید دارای دیوارهای بلند با پایه‌های استوار و برج و باروی دست‌نارس و نفوذناپذیر باشد. این «برج سربلند» باید یک در داشته باشد؛ دری پولادین و مستحکم، با دو کلید تکثیرنشدنی؛ یکی در دست مرد و دیگری به دست زن. این دو کلید هرگز نباید سه تا یا بیشتر شود و هرگز نباید به دست کسی افتد. حتی صمیمی‌ترین افراد هم نباید بتوانند به دژ خصوصی آنان سرک بکشند یا در آن رخنه کنند.
همسران نباید فریب الفاظی مانند انتقال تجربه، رسیدگی دل‌سوزانه، خیرخواهی مشفقانه و یاری نیک‌خواهانه را بخورند. تجربه نشان داده ‌است معمولاً کسانی که با این عنوان‌ها و به این بهانه‌ها به حریم خصوصی زوج‌های جوان وارد می‌شوند، خرابی به بار می‌آورند و متأسفانه در بسیاری از موارد، خود زوج‌های جوان پای این و آن را به زندگی‌شان باز می‌کنند. همسران باید خود مدیر زندگی‌شان باشند و اگر کمک و راهنمایی نیاز داشتند، از مشاوری دانا و توانا کمک بخواهند و هرگز پای دیگران ـ حتی خویشاوندان نزدیک ـ را به زندگی خصوصی‌شان نگشایند.

نعمت و آفت

این نعمتی گران‌سنگ است که جامعة ما منسجم است و اعضای خانواده‌ها با هم ارتباط دارند و مانند پاره‌ای از جوامع دیگر نیست که در آن‌ها شیرازة خانواده‌ها گسیخته شده و کسی را با کسی کاری نیست. خداوند را بر این نعمت، شکرگزاریم؛ اما نباید از آفت‌های این انسجام غفلت ورزیم. از آفت‌های دانه‌درشت ارتباط‌های خانوادگی، دخالت‌های نارواست. چه بسیار زندگی‌های خانوادگی که ـ به‌ویژه در سال‌های آغازین ـ بر اثر این آفت لطمه می‌خورند و گاه فرومی‌پاشند.
ما به تجربه و طی سالیان دراز و در موارد بسیار مشاوره‌ای و غیر آن، این واقعیت تلخ را آشکارا دریافته‌ایم که هرجا اختلاف و مشکلی در زندگی زوج‌های جوان و حتی غیر جوان دیده شود، خوب که ریشه‌یابی کنیم، رگه‌هایی از خراب‌کاری «خاله‌زنکانه» در آن پیدا می‌شود. خاله‌زنک لزوماً یک پیرزن نیست؛ بلکه نمادی است از بداخلاقی و بی‌تقوایی. چه پیرزن باشد و چه زن جوان. چه زن باشد و چه مرد. چه خویشاوند باشد و چه غیر آن. خاله‌زنکی صفتی ناپسند است که برخی افراد به آن مبتلایند.
بهترین راهکار پیشگیری از این آفت آن است که زوج‌های جوان، اسرار زندگی‌شان را نزد خود نگه دارند و راه نفوذ دیگران را به زندگی‌شان ببندند.
امیرمؤمنان(ع) فرموده‌اند:
«راز تو، اسیر توست؛ اما اگر آن را افشا کنی، تو اسیر آن می‌شوی».
(غررالحکم، حکمت ۵۶۳۹)
ازاین‌رو به زوج‌های جوان و غیر جوان هشدار می‌دهیم مبادا کلید صندوقچة اسرار زندگی خصوصی‌تان را به دست دیگران دهید تا پایشان به زندگی‌تان باز شود؛ زیرا:
چو خود گفتی از کس توقع مدار.
سخن‌مان به زوج‌های جوان و همة همسران این است که حرمت بزرگ‌ترها ـ به‌ویژه پدران و مادران ـ را نگه دارید و با ایشان ادب بورزید؛ از تجربه‌های سودمند و نصیحت‌های مشفقانه‌شان بهره ببرید؛ اما حریم زندگی خصوصی‌تان را پاس بدارید و خودتان نگاهبان زندگی‌تان باشید. بسیاری از ایشان از سر خیرخواهی، دل‌سوزی و محبت می‌خواهند به شما خدمت کنند. خودتان را از خدمت‌‌ها و تجربه‌ها و محبت‌هایشان محروم نکنید؛ اما اختیار زندگی‌تان را نگه دارید. کشتی زندگی‌تان را خودتان کشتی‌بانی کنید. مسائل خصوصی و گلایه‌ها و ناملایمات زندگی‌تان را نزد هر کسی مطرح نکنید. بدون ستیز با بزرگ‌ترها و دیگران از همسرتان حمایت کنید و اجازه ندهید هیچ‌کس حرمت او را بشکند. با عنوان درد دل، از همسرتان نزد دیگران بدگویی نکنید و اسرار خود و همسرتان را به هیچ‌کس نگویید.

تحلیل پیام‌های مخاطبان: [ان‌شاءالله در پست بعد. فردا.]

مجله خانه خوبان، شماره ۱۱۶، آبان ۹۷.