احساس یکی بودن میان همسران

  احساس یکی ‌بودن

  سخنی در قلمرو روابط همسران

 نویسنده: خانم مهندس فاطمه کوثر

هیچ پدیده‌ای به اندازة احساس یکی بودن میان همسران، در پیشرفت روابط ایشان مؤثر نیست. مادامی‌که زن یا مرد، همسرش را فردی مستقل از وجود خود می‌بیند، با او روابطی منطقی و حسابگرانه خواهد داشت. در چنین روابطی، زن و شوهر، خوشی‌هایی در کنار یکدیگر دارند؛ اما به محض بروز اندکی بی‌توجهی یا سر زدن اشتباه از سوی یکی از آن‌ها، موقعیت به سمت تلخی خواهد گرایید. چرا؟ چون شخص، همسرش را فردی مستقل از خود می‌بیند که وظیفه دارد حقوق او را رعایت کند یا مثلاً شرط دوست داشتنش این است که به او توجه کند و مهر بورزد و اگر در این کار کوتاهی کند یا دیر عمل کند، نتیجه می‌گیرد که او را دوست ندارد و در ادامه، ماجراهایی تلخ پیش می‌آید که خودتان بهتر می‌دانید.

موقعیت یگانه، برخورد دوگانه

یک موقعیت یکسان و دو برخورد متفاوت با آن را در نظر بگیرید:

خانم، شام پخته و ساعت‌ها منتظر همسرش مانده است. همسرش دیر به منزل می‌آید و در این فاصله نیز، پاسخ تماس‌های او را نمی‌دهد.

برخورد اول: خانم با بغض فروخورده و دل شکسته، ساکت می‌نشیند و ناراحتی‌اش را با سکوت و بی‌حالی نشان می‌دهد و یا زبان به گله و شکایت باز می‌کند؛ در هر دو حال، خود و همسرش را رنجانده و رابطه‌شان را تلخ کرده و به‌جای حس صمیمیت و یکی بودن، حس بیگانگی و دو تا بودن را به رابطه‌شان القا می‌کند.

برخورد دوم: خانم با روی باز و از صمیم دل به استقبال همسرش می‌رود. با محبتی صادقانه و نه از سر توقع، حال او را می‌پرسد و اتفاقاً آگاه می‌شود که برای مرد، مشکلی پیش آمده بوده که امکان تماس با همسرش را نداشته است. زن، حالش خوب است؛ چون در مدت تأخیر مرد، با خود این‌گونه فکر نکرده که «یعنی یک دقیقه فرصت ندارد جواب مرا بدهد؟» یا «اگر دلش تنگ می‌شد یا از کارش برایش مهم‌تر بودم، تا حالا تماس می‌گرفت.» و امثال این‌ها.

در نگاه دوم، زن همسرش را از خودش می‌داند. با او احساس یکی بودن می‌کند. او را فردی جدا از خود نمی‌بیند که بخواهد عزت یا حقوقش را نزد او حفظ کند. خودش و او را دارای عزت و آرامشی مشترک می‌بیند و مهم‌تر از همه اینکه همسرانی که میانشان حس یک‌رنگی و وحدت وجود دارد، از محبت همسرشان به خود اطمینان دارند و محبت او را با قضاوت دربارة تک‌تک کارهایش و با معیارهای دلخواه خود نمی‌سنجند؛ ازاین‌رو با یک بی‌خبری یا ظاهراً کم‌توجهی، برنمی‌آشوبند و دلشان زیر و رو نمی‌شود.

آرامشی خواستنی

اگر در روابطتان آرامش می‌خواهید، کافی است احساس یک‌رنگی و یکی بودن با همسرتان را میان خود بپرورانید و از حسابگری در محبت، دوری کنید. در چنین حالتی، حتی اگر در رفتار همسرتان کمبودی وجود داشته باشد، بسیار ممکن است به سبب محبت فراوانی که میان شما وجود دارد، اصلاح شود. یا به دلیل وجود احساس صمیمیت و یکی بودن، خواهید توانست با حال خوب و مهربانانه و با رفاقت، کاستی در رفتار همسرتان را به‌صورت نیاز خود ابراز کنید؛ برای نمونه، «عزیزم! من دوست دارم ساعت‌های بیشتری در کنار هم باشیم.» یا: «وقتی ازت بی‌خبرم، نگرانت می‌شم عزیزم». این‌ها جملات ازپیش‌ساخته نیست؛ بلکه عبارت‌هایی است که در صورت وجود حس یک‌رنگی و به دور از حسابگری، بر زبانتان جاری خواهد شد.

مجله "خانه خوبان"، شماره ۱۱۱، خرداد ۹۷