عرفان ناب (۲۷)

عرفان ناب (۲۷)

نویسنده: #علی_اکبر_مظاهری

اگر اینان نبودند...

خداوند رحیم به غافلین می‌فرماید:

یَابْنَ آدَمَ!
۱. کَیْفَ لَا تَجْتَنِبُونَ الْحَرامَ؟!
۲. وَلَا اکْتِسَابَ الْآثَامَ؟!
۳. وَلا تَخافُونَ النّیرانَ؟!
۴. وَلا تَتَّقُونَ غَضَبَ الرَّحْمانِ؟!

فَلَوْلا:
۱. مَشایِخُ رُکَّعٌ،
۲. وَ أَطفالٌ رُضَّعٌ،
۳. وَ بَهَائِمُ رُتَّعٌ،
۴. وَ شَبَابٌ خُشَعٌ؛

لَجَعَلْتُ:
١. السَّمَاءَ فَوْقَکُمْ حَدِیداً،
۲. وَ الْأَرْضَ صُفْراً،
۳. وَ التُّرابَ جِماراً،
۴. وَ لا أَنْزَلْتُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّمَاءِ قَطْرَةً،
۵. وَ لا أَنْبَتُّ لَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ حَبَّةً،
۶. وَصَبَبْتُ عَلَیْکُمْ الْعَذابَ صَبّاً! ۱

ای فرزندان آدم!
۱. چراست (و شمایان را چه شده) که از «حرام» نمی‌پرهیزید؟!
۲. و از «گناهان» دست نمی‌شویید؟!
۳. و از «آتش» نمی‌هراسید؟
۴. و از «خشم خداوند رحمان» پروا نمی‌گیرید؟!

پس، (بدانید که) اگر اینان (در میان شمایان) نبودند:
۱. پیران رکوع کننده (و عبادت‌پیشه)،
۲. و کودکان شیره‌خوارهٔ (بی‌گناه)،
۳. و چهارپایان چرندهٔ (بی‌زبان و بی‌گناه)،
۴. و جوانان خاشع (و پارسا و پاکدامن)؛

(اگر اینان در میانتان نبودند و به پاس حرمت اینان نبود، با شمایان چنین می‌کردم):
۱. آسمان را فرازتان آهنین می‌ساختم!
۲. و زمین را مسین می‌گرداندم!
۳. و خاک را ریگزار می‌کردم.
۴. و قطره‌ای آب از آسمان برایتان فرو نمی‌باریدم.
۵. و هیچ دانه‌ای از زمین برایتان نمی‌رویاندم.
۶. و بر شمایان عذاب فرو می‌ریختم!

اسباب نزول رحمت

گرچه نزول رحمت خداوند و جاری‌شدن فیض الاهی بر جهانیان و پدیده‌های هستی، مقتضای لطف باری تعالی است؛ اما وجود برخی از آفریدگان و نیز پاره‌ای از اعمال و اوصاف، آدمیان، در بارش رحمت‌الاهی و یا پیشگیری از جوشش قهر خداوندی، تأثیری شایان دارند.
گناهکاران و تباهی‌پیشگان - به‌خودی خود - استحقاق رحمت خداوند را ندارند، اما عواملی دیگر باعث نزول فیض بر آنان می‌شود.
از مهم‌ترین باعثان جلب رحمت و لطف خداوند، یکی وجود بندگان صالح در میان آدمیان است و دیگری استغفار و تضرّع به درگاه الاهی است و سوم، بودن ضعیفان بی‌تقصیر در میان مخلوقات است.
هنگامی که خداوند،
پیامبر عزیزش را نگران امت دید و نگریست که آن بزرگوار مهربان، اندیشناک سرنوشت ملّت خویش است و از فرودآمدن عذاب الاهی بر آنان خائف است، وی را دلداری و اطمینان قلب داد که:
«وَمَا کانَ اللهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ»؛ ۲
تا هنگامی که تو در میان آنانی و مادام که استغفار و توبه می‌کنند، خداوند آنان را گرفتار عذاب نمی‌کند.
اکنون نیز امام عصر - أرواحُنافِداهُ - باعث نزول رحمت و فیض و لطف خداوندند و همۀ هستی، طفیل وجود مبارک ایشان است.
بودن مردمان پارسا و جوانان عفیف و پاک و تائبان و مستغفران راستین نیز در جوشش بیشتر چشمه‌های فیض ربوبی، تأثیری به‌سزا دارد. ضعیفان و مستضعفان و مخلوقان بی‌تقصیر و بی‌تکلیف هم در تلاطم دریای ترحّم الاهی، بی‌تأثیر نیستند.

شنیدم که در روز امید و بیم
بدان را به نیکان ببخشد کریم

۲۴ آذر ۱۴۰۱

١. کلمة الله، صفحه ۴۵۹.
۲. سوره انفال، آیه ۳۳.

🌍 zil.ink/Mazaheriesfahani_ir
🌍 zil.ink/mazaheriesfahani