یک پرانتز؛ خوراک جان (۳)

 یک پرانتز

 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری

 حس خجسته (۴)

 خوراک جان (۳)

 اشاره

چون پاسخ به آن «آقای صاحب نام»، به طول انجامید و همچنان ادامه دارد، پرانتزی در میان پاسخ به ایشان باز می‌کنیم و به پرسشی که دربارهٔ همین موضوع «خوراک جان» رسیده است، پاسخ می‌دهیم و سپس موضوع اصلی را پی می‌گیریم.

⁉️ پرسش

عزیزی «صاحب دل» پرسیده‌اند:
آیا احوال ذاکران، با توجه به ذکرهایی که می‌گویند، متفاوت است؟

 پاسخ ما

اگر چه ذکرها، همگی، آثاری نیکو بر جان‌ها می‌گذارند، اما هر جانی، ذکری را می‌طلبد و آن را بیشتر دوست می‌‌دارد و بر دلش بهتر می‌نشیند.
از این روست که در مکتب اهل بیت - علیهم‌السلام - دعاها و اذکار، به‌فراوان است؛ بسیار فراوان، به‌ویژه در مدرسهٔ امام سجاد علیه‌السلام. این فراوانی، در هیچ مسلک و مکتبی، یافت نمی‌شود؛ مطلقا، حتما، یقینا‌.
اگرچه ذکرها، مناجات‌ها، و دعاهای معصومان‌مان، نجواها و رازها و نازها و دلگویه‌هایی است میان خودشان و خدایمان، اما برای ما نیز «تعلیم» است؛ آموزش عشق‌ورزی با خدا.
سطح و عمق و گوناگونگی ذکرها، بسیار است. از این رو، هرکس می‌تواند ذکر مناسب حال خود را بیابد و بگوید، و یا خود، ذکر و ذکرهایی از پیش خود بسازد. مهم آن است که ذکر و مناجات، بر دل و جان ذاکر و مناجات‌گر، بنشیند.
آری؛ الفاظ و معانی ذکرها، در دل‌ها و ضمیرها، آثاری گوناگونه دارند.

اگر این‌مقدار بیان ما برایتان کافی است و پاسخ سؤالتان را دریافتید، که خوب. وگرنه، بفرمایید تا بیشتر توضیح دهیم.
به امید خدا.

۳ آبان ۱۴۰۲

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 http://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir