جهت دیدن کانال تلگرام "از زبان مشاور" روی عکس کلیک کنید
» نثار مولایم، ماه هاشمیان، حضرت ابوفاضل عباس ـ سلام الله علیه ـ و هدیه برای برادران جانبازم.
به میمنت روز جانباز.
نامه نگاری های فهیمه و علی در روز های آتشبارن و با حالتی آتشناک آغاز شد.
آنان چند روز پیش از عملیات بیت المقدس ـ که به آزادی خرمشهر انجامید ـ کارهای مقدماتی نامزدی شان را سامان دادند و علی عزم دیار عاشقان کرد و هنوز لباس بزم نپوشیده، لباس رزم پوشید.
فرصتی برای عقد رسمی و جشن نبود. علی، پیش از رفتن به جبهه، گفت:
» نویسنده: جناب آقای محمد دهقانی زاده(خارج علوم حوزوی، ارشد تاریخ تشیع)
اشتغال[خانم ها]؛ چاقویی دو لبه!
«یکی از گزینه‌های انرژی سوز در شهرها، خصوصاً کلان‌شهرهایی مانند تهران، طولانی بودن مسیر منزل تا محل کار است. شهروندانی که فاصله منزل تا محل کارشان طولانی است، می‌توانند این فاصله را با جابجایی محل کار یا منزل خود کوتاه کنند تا هم در باز شدن گره ترافیکی خصوصاً در ابتدا و انتهای ساعت کاری مشارکت کنند و هم در کاهش آلودگی هوا و مصرف سوخت سهیم باشند.»
اینک یک سال از رحلت مرحوم جناب آقای حاج ابوالقاسم کوثر گذشت.
می توان، از منظرهای گوناگون، به این واقعه نگریست. ما، اما، در این مقال، از دو منظر به این منظره می نگریم:
1. محبوبیت مثال زدنی ایشان در میان خاندان.
اکنون که به این محبوبیت درخشان می اندیشم، این آیه قرآن به ذهنم می آید:
«إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛ آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، خدای رحمان محبتشان را در دل ها می نهد.» 1
2. قدرشناسی خانواده از ایشان.
خانواده ارجمند کوثر، در تجلیل از پدر، نیکو درخشیدند، به ویژه دخترشان، همکار ارجمندمان، سرکار خانم مهندس فاطمه کوثر، که در این زمان یک ساله، محور نوشتار ها و گفتارها و کردارهایشان ذکر پدر بود.
شاید آن مرحوم این دعای قرآنی را بسیار می خوانده اند و مستجاب نیز شده است:
«َ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُن؛ پروردگارا، همسر و فرزندانمان را مایه روشنای چشمانمان قرار ده.» 2
سالروز رحلت ایشان را به خاندان محترم کوثر، به ویژه خانم استاد فاطمه کوثر، صبورباش می گوییم.
سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ ارتَحَلَ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً.
1. سوره مریم/ آیه 96.
2. سوره فرقان/ آیه 74.
» از زبان مشاور
آقای ابوریحانه پرسید: «در تعامل با همسر، ساختن خوب است یا ساختن؟»
گفتم: هر دو. البته یکی آسان‌تر است و دیگری سخت‌تر. یکی زودتر نتیجه می‌دهد و دیگری دیرتر؛ امّا ارزش هر دو، برابر است.
در زندگی زن و شوهری، یکی از هدف‌ها، ساختن یکدیگر است؛ امّا یکی از کار افزارهای وصول به این هدف، سازش با همدیگر است. بدون نرمش و مدارا نمی‌توان در دل همسر نفوذ کرد تا آن را آباد ساخت. بیفزاییم که برای ساختن، گاهی ویران کردن لازم است؛ یعنی زدودن نبایست‌ها. برای این ویران کردن، باید تا سویدای دل همسر نفوذ کرد.
» نگرشی عادلانه
در ارزیابی همسر، باید همۀ اوصاف و خصلت‌های او را در نظر آورد. نگریستن به کاستی‌ها و نادیده انگاشتن امتیازها و خوبی‌ها، خلاف انصاف و عدالت است.
مردی می‌گوید:
در مدّت سی سالی که با همسرم زندگی می‌کنم، غذایی را که درست می‌کند، به ذائقۀ من کم‌نمک و به ذائقۀ او خوب است. گهگاه با ملایمت و ملاطفت به او تذکّر می‌دهم، امّا او همچنان غذا را به میل و سلیقۀ خودش درست می‌کند. من این حقیقت را پذیرفته‌ام که او چنین است و جز این نیست. با خود می‌گویم: او آن همه خوبی دارد، بگذار این یک تفاوت سلیقه، بلکه تفاوت ذائقه را با من داشته باشد.
این مرد، عاقل است، زیرا:
»از زبان مشاور
منصوره دانشجوی گرافیک است. در درسش موفق است. در زبانکدة خصوصی، انگلیسی می‌خواند. کامپیوتر را خوب می‌شناسد و کار کردن با آن را نیکو می‌داند؛ در حدّ یک مهندس کامپیوتر. هنرهای دیگری نیز دارد و کارهای دیگری هم می‌کند. او دو سال است با منصور ازدواج کرده. میانشان شکراب است. برای حلّ مسأله‌شان به مشاوره آمدند.
وقتی چهار سال از آغاز جنگ گذشته بود، پسری بیست‌وپنج ساله به خواستگاری دختری رفت. خانوادۀ دختر با آن ازدواج موافق بودند، امّا دختر به دلیل یک مسأله، جواب منفی داد. او گفت: «چهار سال است در این کشور جنگ است و این آقا یک بار هم به جبهه نرفته. از دین و ایمان که بگذریم، این کشور، وطن این آقا که هست. غیرت و مردانگی حکم می‌کند که آدم از وطنش دفاع کند. چرا او این کار را نکرده است؟»
>> از زبان مشاور
مریم، دختری 20 ساله بود و دانشجوی روان‌شناسی. برایش خواستگار آمده بود. برای مشاورۀ پیش از ازدواج، به دفتر مشاوره آمد و گفت: «جوانی به خواستگاری‌ام آمده که 22 ساله است. من بابت کمیِ تفاوت سنّی‌مان نگرانم و برای دادن جواب، دچار تردیدم.»
گفتم: دو سال تفاوت سنّ که خوب است. چرا نگرانی و تردید؟
>> از زبان مشاور
یک جفا از خویش و از یار و تبار در گرانی هست چون سیصد هزار[1]
زوجی جوان که سه ماه بود عروسی کرده بودند، نزدم آمدند به مشاوره. هر دو یک سخن داشتند و آن این‌که مادربزرگ (مادر شوهر) به ایشان بی‌مهری می‌کند و ایشان او را دوست دارند و نمی‌خواهند وی را رنجیده ببینند.
گفتم: از کِی چنین شده است؟
گفتند: «یک ماهی می‌شود.»
گفتم: دوران نامزدی و عقد داشتید؟
گفتند: «بله.»
گفتم: در آن دوران چی؟
گفتند: «نه، بلکه خیلی هم با ما مهربان بود.»
گفتم: دوران نامزدی‌تان چند ماه بود؟
گفتند: «حدود یک سال.»
گفتم: چطور در آن یک سال، بی‌مهری‌اش آشکار نشد؛ آن وقت هم که شما همسر هم بودید؟
گفتند: «نمی‌دانیم.»
» نویسنده: جناب آقای محمد دهقانی زاده (+)
اگر روزی یک دختر نجیب و عفیف، از رفتار و ادب یک پسر خوشش بیاید و او را یک مرد ایده آل برای زندگی خود ببیند و از طرفی بیم آن داشته باشد که از ازدواج با چنین پسری محروم شود، چه کند؟ چگونه می‌تواند از آن پسر خواستگاری کند؟
انتخاب همسر پسران و دختران متفاوت است. بنا بر فرهنگ و آداب جامعه ما، انتخاب همسر در مرحله اول، انتخاب آزادانه‌ای است که نصیب پسر می‌شود. پسر می‌تواند خصوصیاتی که برای شریک زندگی‌اش در نظر دارد را مطرح کند و از آن‌سو در بین دخترانی که برای ازدواج با او مطرح می‌شوند مناسب‌ترین گزینه را انتخاب کند.
اما دختران
