۰۱
تیر
پاسخ به سوال "شیفت چرخشی"
در این زمان و در جامعه اکنونی ما، نیز در همه عصرها و جامعه‌ها، مساله شیفت کاری وجود داشته و دارد و در آینده نیز خواهد بود. این مساله جزو ذات زندگی اجتماعی است.
بنابر مثال، این شغل‌ها و آدم‌ها را در نظر آوریم:
ارتش و دیگر نیروهای نظامی. نیروی انتظامی. آموزش و پرورش و دیگر نهادهای فرهنگی. بانک‌ها و دیگر اداره‌های مالی و اقتصادی. بازرگانی و دیگر نهادهای تجاری. ملوانان و کادر کشتی‌ها. خلبانان و نیروهای پروازها. همه این‌ها شیفت کاری دارند.
اگر بخواهیم مثال‌ها را ادامه دهیم، اغلب شغل‌های جامعه و بیشتر مردمان را شامل می‌شود که شیفت کاری و ماموریت‌های کوتاه و بلندمدت دارند. حتی در نهاد روحانیت و حوزه‌های علمیه نیز سفرهای تبلیغی و تدریسی، معمول است. نیز خود آن خانم محترمی که سوال اصلی را مطرح کرده‌اند، کارشان شیفت دارد!
در قدیم، سفرهای طولانی برای برای کثیری از مردمان بوده است؛ تاجران، ملوانان، جهادگران، کارگران شاغل در شهرها و کشورهای دیگر. اینان هنوز هم هستند.
تنها شغل‌هایی که شاید بتوانند شیفت کاری نداشته باشند، شغل‌های کاملا آزاد و خصوصی است. اگرچه آن‌ها نیز گهگاه به این موضوع گرفتار می‌شوند، به‌ویژه اگر شراکتی باشند.
اکنون که چنین است، چه باید کرد؟
اگر بخواهیم شیفت‌ها و ماموریت‌ها و مسافرت‌های کاری را از جامعه حذف کنیم، پایه‌هایی از جامعه می‌لنگد و چرخ‌هایی از نظام معیشتی مردمان، کند می‌شود. حتی بخش‌هایی از امور جامعه به تعطیلی می‌گراید. نیز اگر این مساله را در دایره ملاک‌ها و معیارهای انتخاب همسر درآوریم، مانعی ستبر بر سر راه ازدواج می‌شود. و آن‌گاه است که زندگی خانوادگی، سخت آسیب می‌خورد، بلکه نیم‌تعطیل می‌شود.
ازاین‌رو، باید تدبیری اندیشید که جوانان، در همین مسیر و بر بستر همین نظام اجتماعی، همسر انتخاب کنند و ازدواج نمایند و خانواده برپا سازند.
با پذیرش عاقلانه و صبورانه شرایط معمول و درست حاکم بر نظام اجتماع انسانی، همراه با بالابردن آستانه تحمل و پایین‌آوردن سطح توقع خویش، و با تربیت رشیدانه جوانانمان، به‌علاوه مدیریت همدلانه زندگی زن و شوهری، می‌توان این موضوع را سامان‌دهی کرد. به امید خدا.