ریحانگی زن (۷)
(ادامهٔ ریحانگیها)
مشاورهٔ مهارتهای زندگی مشترک
نویسنده و مشاور: علیاکبرمظاهری
۸. ساختن قهرمانی آرمانی در ذهن فرزندان
شرافت مکانت ویژۀ پدر و مادر، در ذهن و دل فرزند، بر همگان آشکار است. بر هیچ کس جایز نیست که بر این مکانت ارجمند، صدمهای بزند یا آن را ویران کند. بر همسران واجب است که هر کدام حرمت دیگری را نزد فرزندان، عظیم شمارند و آن «مکانت ویژه» را بالا و بالاتر ببرند، تا فرزندان حرمت هر دوی ایشان را بزرگ شمارند و به هر دو، احترام بگذارند.
اکنون سخن با ریحانگان است: فرزندان، نیازمند قهرمانی آرمانیاند که او را اسوۀ خویش گیرند و در زندگی، به وی اقتدا کنند و به او ببالند. بهترین کس برای ایفای نقش این قهرمان آرمانی، پدر است. نقش پدر در این عرصه، بیبدیل است، همان گونه که نقش مادر نیز در جایگاه خود، بیبدیل است.
ریحانۀ عارفه آن است که همواره این نقش را برجستهتر و پررنگتر کند و از کمرنگ یا بیرنگ یا خراب شدن آن پیشگیری نماید.
رنجش یا دلخوری احتمالی زن از شوهر، هرگز او را از ایفای این وظیفه، باز نمیدارد. و امّا تخریب شخصیت پدر در ذهن و دل فرزند، اصلاً در شأن ریحانۀ فرزانه نیست.
۹. غیرت شوهر را حرمت نهادن
غیرت، گوهری است ارجمند که خداوند حکیم در زیربنای ساختار وجود مرد نهاده است. آن مرد که این گوهر را ببازد یا آن را از او بربایند، دیگر مرد نیست؛ مردْنماست. مردان، با تکیه بر این جانمایۀ گرانمایه است که از عفّت زن پاسداری میکنند و حتی در این راه، جان میبازند.
فایدههای غیرت، تنها برای مرد نیست، همۀ اعضای خانواده و نیز جامعه از آن بهره میبرند، که بیشترین سهم آن را زن میبرد؛ حتی بیش از مرد.
درست است که حیا و عفّت زن گوهری است مانند غیرت مرد، که دست آفریدگار حکیم آن را در آفرینش او نهاده است، امّا غیرت مرد در صیانت و حفاظت از حیا و عفّت زن، نقش بزرگی دارد. اگر مرد، کمغیرت یا بیغیرت شد، زن نیز به تدریج کمعفّت یا بیعفّت خواهد شد، و آنگاه است که خانواده و جامعه، پلید میشوند.
از این روست که ریحانۀ فرزانه، بر حریم غیرت مردش، حرمت مینهد و این نعمت ارجمند را برای خود و شوهر و جامعهاش محفوظ میدارد و آن را از آسیب خوردن مصون میدارد.
چون وجود زن و عفّت او برای مرد بسیار ارزشمند است، در نگهداری از آن، سخت میکوشد و نه تنها ربودن این درّ گرانسنگ را برنمیتابد، نگاه حرامیان به او را نیز تاب نمیآورد. از سختترین و بدترین حالتها برای مرد غیرتمند، آن است که به ناموسش بیحرمتی شود.
ریحانگان، با درک صحیح این صفت و حالت مرد، کاری نکنند که غیرت مرد تحریک شود و خود و همسرش را بیازارد. مرد، اگر فطرتش سالم بماند، دربارۀ همسرش انحصارطلب است و حسّ انحصارطلبیاش چنان نیرومند است که حتی نگاه دیگران به همسرش را برنمیتابد.
ریحانگان این حقیقت را به نیکی دریابند که هرچه عفّت و حیای خویش را بیشتر پاس بدارند، در دل شوهرشان عزیزترند. ریحانۀ فرزانه، میل غریزی خودنمایی و دلبری خویش را به وسیلۀ شوهرش اشباع کند، تا هم خود کامیاب شود، هم همسرش را کامیاب کند، هم محبتش را در دل شوهر بیشتر کند، هم گناه نکند و آلوده نشود و دیگران را آلوده نکند.
دلبری زن از دیگران و نمایاندن خود به آنان، از چشم شوهر، دور نمیماند و سبب نفرت و بدگمانی او میشود و ای بسا که به زندگی خانوادگی، لطمۀ بیجبران بزند. پس، با تأکید بلیغ، به ریحانگان میگوییم:
دلارامی که داری دل در او بند
دگر چشم از همه عالم فرو بند
البته در این موضوع با مردان نیز سخنهای بسیار داریم، که بخشهایی از آنها را در چند فصل از فصلهای کتاب «فرهنگ خانواده»، بیان کردهایم، امّا اکنون سخن با ریحانگان است.
{ادامهٔ مطلب را در پست بعد بخوانید.}
۲۸ دی ۱۴۰۰
برای دنبالکردن رسانههایمان به لینک زیر مراجعه کنید:
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
