خراسان؛ مرکز ایران ( دهه کرامت 2 )
خراسان؛ مرکز ایران !
اگر چه نزول رحمت خداوند سبحان و جاری شدن فیض الهی بر آفریدگان و همه جهانیان، مقتضای لطف باری تعالی است و آن ذات رحیم و رحمان، مخلوقان خویش را مشمول رافت و نعمت خود می گرداند؛ اما وجود برخی از آفریدگان و نیز پاره ای از کردار و اوصاف آدمیان، در بارش بیشتر رحمت الهی و یا پیشگیری از جوشش قهر خداوندی، تاثیری شایان دارند.
گناهکاران و تباهی پیشگان – به خودی خود – استحقاق دریافت رحمت خداوند را ندارند؛ اما عواملی دیگر سبب نزول فیض بر آنان می شود....
از مهمترین عوامل جلب رحمت و لطف خداوند، وجود بندگان صالح در میان آدمیان است، و دیگری استغفار و تضرع به درگاه الهی و نیایش با آن ذات بی منتها است.
هنگامی که خداوند رحمان، پیامبر مهربان را اندیشناک امت خویش یافت و دانست که آن بزرگوار، نگران ملت خود است و از فرود آمدن عذاب الهی بر آنان بیمناک است، او را دلداری و اطمینان داد که : « تا هنگامی که تو در میان آنانی و مادام که استغفار می کنند (و به درگاه خداوند، نیایش و انابت دارند) آنان را عقوبت نمی کنیم و مبتلای عذابشان نمی نماییم.» (1)
اکنون نیز ولی عصر - عج الله تعالی فرجه الشریف – سبب نزول رحمت و فیض و لطف خداوند است و همه هستی، طفیل وجود مبارک اوست.
پایگاه ایمان
آنگاه که آن عارف راحل – رضوان الله علیه – فرمود: « خراسان، مرکز ایران است.»، به دیده باطن و با بصیرت الهی، مشاهده می کرد که آبشار رحمت خداوندی، از بالای عرش رحمان، بر سرزمین خراسان و بر بام حرم عالم آل محمد (علیه السلام ) ریزان است و از قلمرو آن حریم ملکوتی به دیگر مناطق این سامان، روان است . آری، خراسان، مرکز ایران است و مشهد مقدس، پایگاه ایمان است.
خدای را سپاس که دستهامان به دامان لطف این حجت خداوند سبحان وصل و دلهامان از عشق او سرخوش و شادان است.
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن!
پی نوشت : 1- سوره انفال آیه 33
