درباره "خواستگاری و عقد موقت"

اشاره:
قابل انتظار بود که انتشار دو پست "خواستگاری و عقد موقت"، بازتاب‌هایی داشته باشد، چون این مطلب با فرهنگ مردمان درآمیخته است. برخی از بازتاب‌ها را ببینید:

یک دخترخانم:
ان‌شالله که رعایت کنند.
خیلی از خانواده‌های پسران، مطرح‌کننده عقد موقت‌اند و به این مسئله فکر نمی‌کنند که در صورت به‌هم‌خوردن، این دختر است که بیشترین صدمه را می‌خورد. و زمانی که خانواده دختر با عقد موقت مخالفت می‌کند، مورد ملامت خانواده پسر واقع می‌شود... . کاش بفهمند.

پاسخ ما:
بله. ای‌کاش. عجب این‌که در این مورد، برعکس بوده است؛ خانواده دختر، خواهان عقد موقت بوده‌اند و خانواده پسر، مخالف. البته ما جواب را عمومی دادیم که شامل هردو طرف بشود.

دخترخانمی دیگر:
چه ایرادی دارد که دختر و پسر، به عقد موقت همدیگر درآیند، اگر طرفین به شناخت درستی از هم رسیده‌اند و می‌دانند که عقد موقت برای راحتی بیشتر است و حد و مرزهایی دارد که هر دو طرف باید مدیریتش کنند؟
الان دودستگی به‌وجود آمده؛ یا انگشتر دست می‌کنند و نامحرم می‌مانند تا زمانی که عقد دائم کنند، که اگر طرفین مقید باشند، همین نامحرم بودن مشکلات خودش را دارد. و اگر هم بلافاصله عقد دائم کند، بازهم مشکلات خاص خود را دارد؛ چون ازدواج، هندوانه دربسته است؛ هر چند که شناخت زیاد باشد، اما بعضی خصوصیات خلقی، طی زمان و رفت و آمد بیشتر و نزدیکتر، مشخص و آشکار می‌شود و در آن بازه زمانی، اگر به مشکل بخورند و مجبور به طلاق شوند، صدمه‌اش بیشتر از عقد موقت است.
من این دیدگاه منفی را متوجه نمی‌شوم که حتی از سوی خانواده‌های مذهبی مطرح می‌شود. اگر خدا عقد موقت را، مانند عقد دائم، حلال کرده، پس عیب‌جویی ما چیست؟ و اگر حرف اطرافیان مهم است، پس ما باید همه زندگی‌مان را طبق خواسته دیگران پیش ببریم، هرچند قلبا به‌ آن معتقد نباشیم.

پاسخ:
{فردا، در پست بعد. ان شاءالله.}

علی‌اکبر مظاهری