برج سربلند (2)

تحلیلی درباره آنچه مخاطبان [مجله خانه خوبان] درباره دخالت اقوام گفته‌اند.

کارشناس: حجت الاسلام استاد علی‌اکبر مظاهری

تحلیل پیام‌های مخاطبان

خواننده‌ای گفته‌اند: «با مهربانی؛ مثلاً به عمه‌خانم می‌گم حرف شما درسته؛ ولی ما این تصمیم رو گرفتیم».
این سخن، خوب است؛ اما اگر عمه‌خانوم پیگیر نیست، نیازی نیست به ایشان بگویید: «حرف شما درست است؛ ولی ما تصمیم خود را گرفته‌ایم»؛ زیرا گاهی چیزی نگفتن، بهترین پاسخ است. بیش از نیمی از نظردهندگان و دخالت‌کنندگان، سخن خود را پیگیری نمی‌کنند؛ یا فراموش می‌کنند یا منصرف می‌شوند و یا همت نمی‌کنند پیگیر شوند؛ البته اگر پیگیری و سماجت کردند، می‌گوییم ما تصمیم خود را گرفته‌ایم.

دیگری با خشم گفته‌اند: «باید همان رفتار را با خودشان انجام
دهیم».
نه! نباید مقابله‌به‌مثل کنیم. اینجا میدان نبرد با دشمن نیست. اگر چنین کنیم، کاری ناروا انجام داده‌ایم و بر آتش، دامن زده‌ایم. شاید به آنان زیان بزنیم؛ اما خودمان هم زیان می‌کنیم. آتش، دامان ما را نیز می‌گیرد.

خردمندی گفته‌اند:
«بیشتر دخالت‌ها به دلیل ضعف ارتباط زن و شوهر است. یا به خاطر این است که حرف خودمان را نسنجیده پیش دیگران بازگو کرده‌ایم؛ یعنی خودمان چراغ سبز نشان داده‌ایم. در هر حال باید همه راه‌های ورودی زندگی خصوصی را ببندیم و اگر کسی دخالت کرد، ترتیب اثری به حرف آن‌ها ندهیم».
بلی. این سخنی است سنجیده و خردمندانه. ما می‌توانیم بدون هیاهو، زندگی خود را آرام نگه داریم. نیازی به جارزدن نیست.

خردمند دیگری گفته‌اند: «بهترین مواجهه با اقوامی که در زندگی‌مان دخالت می‌کنند، نگفتن اسرار به آنان است».
کاملاً درست است. به فرموده امیر مؤمنان(ع):
کسی که راز خویش را نهان دارد، اختیار کار به دست اوست؛ اما پس از افشای اسرار، اختیار از کف آدمی بیرون می‌شود و به دست دیگران می‌افتد.
(نهج ‌البلاغه، حکمت ۱۶۲).

عزیزی دیگر گفته‌اند: «۱. رفت و آمدها را مدیریت کنیم. ۲. به قانون دوری و دوستی پایبند شویم».
بلی. مدیریت رفت و آمدها را کاملاً تایید می‌کنیم. این قانونی است طلایی، همیشگی و فراگیر؛ اما دوری و دوستی، قانونی است اندکی تلخ. دربارة برخی‌ها قابل اجرا نیست. بایسته است که از آن بهره جوییم؛ اما شایسته است که از تلخی آن بکاهیم و قلمرو کاربردش را محدود کنیم.

خداوند سبحان، یاور همگی‌تان باد.

مجله خانه خوبان، شماره ۱۱۶، آبان ۹۷.