کم‌توجهی همسر (۱)

مشاورهٔ خانواده: رابطهٔ همسران
پاسخ استاد علی‌اکبر مظاهری به پرسش خانمی که نگران کم‌توجهی همسرش است.

پرسش:
خانمی پرسیده‌اند:
همسرم، هر ماه، دست‌کم یک‌بار در خود فرو می‌رود و با من سخن نمی‌گوید. بعد که حالش بهتر می‌شود، بابت این رفتارش عذرخواهی می‌کند و می‌گوید که جبران می‌کنم، اما ماه بعد باز تکرار می‌شود.
ایشان حاضر نیست از مشاور کمک بگیرد.
راستی! انصافاً وقتی همسرم خوشحال است و حالش خوب است، هیچ برایم کم نمی‌گذارد.
آیا برای حل این مسئلهٔ زندگی ما، راهی وجود دارد؟

پاسخ استاد:
نکتهٔ اول: مطلبی که شما در انتهای سؤالتان آورده‌اید، بسیار جالب است. اینکه اگر همسرتان حالش خوب باشد، واقعاً برایتان کم نمی‌گذارد. این خیلی خوب است؛ یعنی همسرتان مرد خوبی است. شخصیت اصلی ایشان، همان است که زمان خوب‌حالی نمایان می‌شود. شخصیت فرعی و عارضی ایشان، آن زمانی است که ناراحت می‌شوند و به اصطلاح شما، در خودشان فرو می‌روند. مرد شما ذاتاً انسان خوبی است. اگر بدذات بود، در زمانی که حالش خوب بود هم به شما خوبی نمی‌کرد. فردی که بدذات و بدجنس و دارای شخصیت منفی باشد، هیچگاه خوبی نمی‌کند، حتی اگر حالش خوب باشد؛ زیرا از بد، خوبی صادر نمی‌شود. از خوب، خوبی صادر می‌شود.
این اصلی‌ترین مطلب در پاسخ به سؤال شماست.
نکتهٔ دوم: مطابق مطالبی که در سؤالتان بیان کرده‌اید، همسرتان دچار افسردگی خفیف است. افسردگی باعث بدخلقی، کم‌حوصلگی و یا بی‌حوصلگی می‌شود. افسردگی، احساس توانمندی و اعتماد به نفس را در انسان کاهش می‌‌دهد و احساس کم‌ارزشی یا بی‌ارزشی را در او ایجاد می‌کند.
افسردگی ایشان باید درمان شود.

ادامهٔ نکته‌ها و راهکارها را در پست بعدی بخوانید.

به قلم: خانم رعنا نصیری
 مرداد ۹۸