زندگی شریف

 زندگی شریف

 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری

📌 این چهار نفر (۲)

⭕️ جنگ و صلح همسران (۲۸)

🔹 از زبان مشاور

🔸 مشاورهٔ خانواده

🔥 ریشه‌های طلاق (۸)

🔻 پرسش

در پی انتشار «این چهار فرزند»، که بر اثر مجادله‌های پدر و مادر و دعواهای آنان، هر چهار نفر، بیمار عصبی شده بودند، خواننده‌ای فرهیخته، گفته و پرسیده است:
در چنین خانواده‌ای که همیشه میان پدر و مادر دعوا و زد و خورد است و فرزندان، در محیطی پر از خشم و نفرت بزرگ می‌شوند، آیا اگر این پدر و مادر، جدا شوند، به نفع خودشان و فرزندان نخواهد بود؟

🔻 پاسخ ما

پرسش‌تان عاقلانه است. مرحبای‌تان می‌گوییم. و پاسخ ما این است که:

۱. اول صلح

ما، ابتدا، به صلح می‌اندیشیم. به فرمودهٔ خداوند حکیم:
«الصُّلحُ خَیْرٌ»؛۱ صلح، نیکوتر است.
تا جای ممکن، از طلاق پرهیز می‌کنیم.

تا توانی پا مَنِهْ اَنْدَر فِراق
اَبْغَضُ الْاَشْیاءِ عِنْدی اَلطَّلاق ۲

طلاق، ناگواری‌های فراوانی دارد و باید به حداقل آن اکتفا کرد.

۲. اصلاح فرهنگ

اکثر دعواهای همسران، بر اثر فرهنگ غلط است. اینان باور کرده‌اند که زندگی زن و شوهری، بدون دعوا، ممکن نیست. فرهنگ غلط جامعه، به اینان باورانده است و نشان داده است که لازم، بلکه ضرورت زندگی همسری، دعوا است. باور ندارند که می‌شود زندگی خانوادگی را بدون نزاع، مدیریت کرد. مجادلهٔ همسران را جزو ذات زندگی مشترک می‌دانند. اگر این فرهنگ، اصلاح شود، بیشترینهٔ دعواها فرو می‌خوابد.
چگونه فرهنگ اصلاح شود؟:

۳. هنر مشاوره

ما، در مشاوره‌هایمان، یافته‌ایم و داشته‌ایم که بیشتر این دعواها، قابل اصلاح است. در‌ اینجاست که «هنر مشاوره»، نمایان می‌شود. اگر زوج‌های دعواکن، یک دورهٔ «مشاورهٔ مستمر» انجام دهند، بیشتر این جنگ‌ها به صلح می‌انجامد. تاکید می‌کنم: «مشاورهٔ مستمر».
می‌توانیم به جای «هنر مشاوره»، بگوییم «معجزهٔ مشاوره». مشاورهٔ پیوسته، با مشاوری دانا و توانا، توان آن را دارد که عقل‌های نهفته را برانگیزاند. وجدان‌های خفته را بیدار کند. دل‌های زنگارگرفته را صیقل زند. قلب‌های کینه‌زده را مهربان کند. در چنین مشاوره‌ای، فرهنگ ناصواب، اصلاح می‌شود. بیراهه‌ها نمایانده می‌شود. کجراهه‌ها راست می‌شود. راهکارهای «زندگی شریف»، آموزانده می‌شود.
سوگمندانه، اکثر زوج‌ها، به‌ویژه زوج‌های جوان، راه «زندگی شریف» را نمی‌دانند.
فتوای عقل است که پیش از عمل جراحی، مداواهای دیگر بررسی شود. یک طبیب حاذق، در آغاز درمان، به جراحی نمی‌اندیشد. جراحی، راه پایانی است، نه راهکار آغازین.
از این‌روست که می‌گوییم: طلاق را در ردیف آخر بگذاریم؛ ردیف یازدهم. پیش از جراحی؛ طلاق، ده راه دیگر را بیازماییم. نتیجه می‌دهد.

۴. راه یازدهم

اگر ده راه قبل از راه یازدهم را پیمودیم و به مقصد نرسیدیم، فتوای عقل و شرع این است که دست بر قبضهٔ چاقوی جراحی ببریم؛ طلاق! اگر این مسیر، صبورانه و حکیمانه پیموده شود، دیگر بر «جراحی»، افسوس نمی‌خوریم. از آن پشیمان نمی‌شویم. رنج آن را، صبورانه و شاکرانه، تحمل می‌کنیم. که این، همان «طلاق روا» است؛ یکی از پنج طلاقی که قبلاً نوشته‌ایم.
الاهی که زندگی‌هایمان سرشار از صلح باشد. الاهی که نیازمند «جراحی زندگی» نشویم.

۴ فروردین۱۴۰۲ 

۱. سوره نساء، آیه ۱۲۸
۲. مثنوی مولانا، دفتر دوم

🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1