مدیریت یک نیاز غریزی (۲)
#نویسنده_و_مشاور:
#علیاکبر_مظاهری
⭕️ ریشههای طلاق (۱۵)
🔥 تنوعطلبی همسران (۲)
موضوع تنوع طلبی را دامنی است بلند و عرصهای است فراخ؛ اندازهٔ یک کتاب پُربرگ. اما ما اکنون آن را تنها با عنوان یکی از ریشههای طلاق بیان میکنیم. از اینروست که اکنون، دامان آن را جمع میکنیم و به همسران، با تأکید اکید میگوییم:
۱. تنوعطلبی، محدودهٔ محدودی ندارد. اگر لگام را از دهان آن برداریم، به هیچ اندازهای قانع نمیشود. چارهٔ کار آن است که به سهم خود، از بهرههای حصاردار این جهان، قانع باشیم.
۲. زن و مرد، بکوشند همسر خود را از بهرههای عاطفی و غریزی، سیراب کنند؛ برای خوشبختی خودشان، برای استواری زندگیشان، برای رضای خدا.
خانمی، که یکی از نوشتههایمان دربارهٔ تلاش بیشتر برای سیرابی همسر را خوانده بود، پیام داد:
«یعنی خانم خودش را بکشد که همسرش را حفظ کند؟! خود را هلاک کند تا همسرش منحرف نشود؟!»
در پاسخ نوشتم: راهکار شما چیست؟
جواب نداد!
نفس سرکش، لگام میخواهد تا سوارکار خود را به درهٔ هلاکت نیفکند. این اسب چموش، در عرصهٔ غرایز و شهوات، چالاکتر است، اشتهادارتر است، وحشیتر است. شرط حکمت و دیانت است که آن را رام، آرام، و قانع کنیم و در اندازهٔ معقول، غذایش دهیم، سیرابش کنیم، تأمینش کنیم، تا در مسیر کمالمان، سربهراهانه، یاریمان کند. نه او را حریص کنیم، نه او را سرکوب کنیم؛ بلکه بر همان مرزهایی که آفریدگار برایش ترسیم کرده است، نگاهش داریم؛ نه افسار از گردنش برداریم تا مرزهای اخلاق را پایکوب کند، نه پتک گران ریاضتهای ناحق بر سرش بکوبیم که مفلوک شود؛ بلکه معتدلانه، عاقلانه، مدیریتش کنیم.
به امید خدا.
مدیران این میدان و رهنمایان این وادی، همسراناند؛ هردو، به یک اندازه.
برای مطالعهٔ ژرفتر و دریافت مهارتهای فزونتر، کتاب «آداب عشقورزی»۱ را بخوانید.
بیاییم برای سعادتمندی اینجهانی و آنجهانیمان، عمیقتر بیندیشیم و خردمندانهتر عمل کنیم.
طلاق بر مدار تنوعخواهی، طلاقی ناروا است. جدایی بر اثر کمکاری همسران در عرصهٔ اشباع غریزهٔ جنسی و عاطفی همسر، ناعاقلانه است.
بیاییم «رواکار» و خردمند باشیم.
به هدایت خداوند.
۱۲ تیر ۱۴۰۲
۱. آداب عشقورزی؛ علیاکبر مظاهری، نشر نورالزهرا، چاپ هشتم.
ما را در رسانههایمان دنبال کنید 👇
http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
- ۰۲/۰۴/۱۷