زنگارهای دل‌هایمان را بشوییم!
دوشنبه, ۲ بهمن ۱۴۰۲، ۱۱:۳۹ ب.ظ
(کینه. حسادت)
🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی‌اکبر_مظاهری
🔹 از زبان مشاور
🔸 مشاورهٔ اخلاقی
🔻 پرسش شما
آقا یا خانومی گفته و پرسیده است:
این‌که دربارهٔ اخلاق و مشاورهٔ اخلاقی می‌گویید و می‌نویسید، خجسته است. از این رو، پرسشی دارم:
می‌خواهم دلم از آلودگی‌ها پاک باشد، اما گهگاه دو اندیشهٔ آلوده، سینه‌ام را سنگین می‌کند؛ یکی حسد است و دیگری کینه. آزرده می‌شوم که حسود و کینه‌ورز باشم. چه کنم؟
🔻 پاسخ ما
۱. مرحبایتان می‌گوییم که مراقب ضمیر خود هستید. این‌که سنگینی کینه و کدورت حسادت را احساس می‌کنید و خوش نمی‌‌دارید بر سینه‌تان بار باشند، نشان خوبی است. خدا را بر این نعمت، سپاس بگزارید.
۲. این سخن خداوند را در یادتان بگذارید که دربارهٔ بهشتیان فرموده است:
«نَزَعْنَا مَا فِى صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ»؛ ۱
کینه‌ها و کدورت‌های سینه‌هایشان را می‌زداییم.
چون کینه و حسادت، آلودگی است و چون بهشت، جای آلودگی نیست، باید پیش از گذر از دالان بهشت و ورود به بوستان آن، آلودگی‌های سینه را زدود.
چه بهتر که پیش از آن‌‌که آنجا زنگارها را از سینه‌هایمان بتراشند، خودمان، همین‌جا، آن‌ها را بزداییم تا آنجا به مشقت تراشیدن نیفتیم و بی‌معطلی، به آن بوستان جان‌افزا درآییم.
رو سینه را چون سینه‌ها، هفت آب شو از کینه‌ها
وآنگه شراب عشق را پیمانه شو، پیمانه شو۲
این مشاورهٔ شما نشان می‌دهد که بر پاک‌کردن دلتان از زنگارها همت گمارده‌اید. گوارای وجودتان!
۳. هرگاه کینه یا حسادت به ذهن و دلتان ورود کرد، فوراً ذکر بگویید؛ هر ذکری که دوست دارید. با خدا سخن بگویید؛ صمیمانه و ملتمسانه. قرآن بخوانید. دعا بخوانید. آن‌گاه خواهید دید که ابرهای تیرهٔ کینه و حسادت، با وزش نسیم‌های دلنواز ذکر و دعا و قرآن، از آسمان ذهن و دلتان رانده می‌شوند. ناپدید می‌گردند. به لطف خدا.
۴. آن کس یا کسانی را که از آنان کینه دارید یا به ایشان حسد می‌ورزید، دعا کنید. این راهکار، عجیب مؤثر است. هنگامی که کسی را دعا می‌کنیم، یعنی خیر او را می‌خواهیم. خیرخواهی، با کینه‌توزی و حسدورزی، تناسب ندارد. و چنین است که خیرخواهی، کینه و حسد را عقب می‌راند. قدرت خیرخواهی، از نیروی بدخواهی، بیشتر است. نیک‌خواهی، از سربازان خدا است و بدخواهی، پلید است. نیکی بر پلیدی غلبه دارد. اگر اهل نماز شب هستید، آن هنگام، هنگامهٔ فرخنده‌ای است که آنان را در نماز شبتان دعا کنید. و هرگاهِ دیگر که کینه یا حسد یا هر دو خواستند به فضای ذهن و قلبتان ورود کنند یا ورود کرده‌اند، بی‌درنگ آن شخص یا اشخاصی را که از آنان کدورتی بر دل دارید یا بر آنان حسادت می‌برید، دعا کنید و تأثیر نیکوی آن را بچشید.
۵. از آنان تعریف و تمجید کنید. این نیز اثری عمیق دارد. تعریف و تمجید، برعکس بدگویی و غیبت است. بدگویی از دیگران، دل را چرکین می‌کند، نیز می‌دانید که غیبت‌کردن از دیگران، از گناهان بزرگ است؛ گناهان کبیره، و کینه و حسادت را در دل می‌رویاند، اما خوش‌گویی از آنان، دل را صفا می‌دهد، کینه‌زدایی می‌کند، حسد را از دل و ذهن، می‌راند.
خوشا آنان که زبانی نیک‌گو دارند. سعادتمند آنان که زبانی بدگو ندارند. رحمت خداوند مهرورز، گوارای جانشان!
۲ بهمن ۱۴۰۲
۱. سورهٔ حجر، آیهٔ ۴۷.
۲. مولوی، دیوان شمس.
ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی‌اکبر_مظاهری
🔹 از زبان مشاور
🔸 مشاورهٔ اخلاقی
🔻 پرسش شما
آقا یا خانومی گفته و پرسیده است:
این‌که دربارهٔ اخلاق و مشاورهٔ اخلاقی می‌گویید و می‌نویسید، خجسته است. از این رو، پرسشی دارم:
می‌خواهم دلم از آلودگی‌ها پاک باشد، اما گهگاه دو اندیشهٔ آلوده، سینه‌ام را سنگین می‌کند؛ یکی حسد است و دیگری کینه. آزرده می‌شوم که حسود و کینه‌ورز باشم. چه کنم؟
🔻 پاسخ ما
۱. مرحبایتان می‌گوییم که مراقب ضمیر خود هستید. این‌که سنگینی کینه و کدورت حسادت را احساس می‌کنید و خوش نمی‌‌دارید بر سینه‌تان بار باشند، نشان خوبی است. خدا را بر این نعمت، سپاس بگزارید.
۲. این سخن خداوند را در یادتان بگذارید که دربارهٔ بهشتیان فرموده است:
«نَزَعْنَا مَا فِى صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ»؛ ۱
کینه‌ها و کدورت‌های سینه‌هایشان را می‌زداییم.
چون کینه و حسادت، آلودگی است و چون بهشت، جای آلودگی نیست، باید پیش از گذر از دالان بهشت و ورود به بوستان آن، آلودگی‌های سینه را زدود.
چه بهتر که پیش از آن‌‌که آنجا زنگارها را از سینه‌هایمان بتراشند، خودمان، همین‌جا، آن‌ها را بزداییم تا آنجا به مشقت تراشیدن نیفتیم و بی‌معطلی، به آن بوستان جان‌افزا درآییم.
رو سینه را چون سینه‌ها، هفت آب شو از کینه‌ها
وآنگه شراب عشق را پیمانه شو، پیمانه شو۲
این مشاورهٔ شما نشان می‌دهد که بر پاک‌کردن دلتان از زنگارها همت گمارده‌اید. گوارای وجودتان!
۳. هرگاه کینه یا حسادت به ذهن و دلتان ورود کرد، فوراً ذکر بگویید؛ هر ذکری که دوست دارید. با خدا سخن بگویید؛ صمیمانه و ملتمسانه. قرآن بخوانید. دعا بخوانید. آن‌گاه خواهید دید که ابرهای تیرهٔ کینه و حسادت، با وزش نسیم‌های دلنواز ذکر و دعا و قرآن، از آسمان ذهن و دلتان رانده می‌شوند. ناپدید می‌گردند. به لطف خدا.
۴. آن کس یا کسانی را که از آنان کینه دارید یا به ایشان حسد می‌ورزید، دعا کنید. این راهکار، عجیب مؤثر است. هنگامی که کسی را دعا می‌کنیم، یعنی خیر او را می‌خواهیم. خیرخواهی، با کینه‌توزی و حسدورزی، تناسب ندارد. و چنین است که خیرخواهی، کینه و حسد را عقب می‌راند. قدرت خیرخواهی، از نیروی بدخواهی، بیشتر است. نیک‌خواهی، از سربازان خدا است و بدخواهی، پلید است. نیکی بر پلیدی غلبه دارد. اگر اهل نماز شب هستید، آن هنگام، هنگامهٔ فرخنده‌ای است که آنان را در نماز شبتان دعا کنید. و هرگاهِ دیگر که کینه یا حسد یا هر دو خواستند به فضای ذهن و قلبتان ورود کنند یا ورود کرده‌اند، بی‌درنگ آن شخص یا اشخاصی را که از آنان کدورتی بر دل دارید یا بر آنان حسادت می‌برید، دعا کنید و تأثیر نیکوی آن را بچشید.
۵. از آنان تعریف و تمجید کنید. این نیز اثری عمیق دارد. تعریف و تمجید، برعکس بدگویی و غیبت است. بدگویی از دیگران، دل را چرکین می‌کند، نیز می‌دانید که غیبت‌کردن از دیگران، از گناهان بزرگ است؛ گناهان کبیره، و کینه و حسادت را در دل می‌رویاند، اما خوش‌گویی از آنان، دل را صفا می‌دهد، کینه‌زدایی می‌کند، حسد را از دل و ذهن، می‌راند.
خوشا آنان که زبانی نیک‌گو دارند. سعادتمند آنان که زبانی بدگو ندارند. رحمت خداوند مهرورز، گوارای جانشان!
۲ بهمن ۱۴۰۲
۱. سورهٔ حجر، آیهٔ ۴۷.
۲. مولوی، دیوان شمس.
ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
- ۰۲/۱۱/۰۲