محاسبه‌ای عاقلانه
جمعه, ۱۸ اسفند ۱۴۰۲، ۰۷:۳۳ ب.ظ
(سنجش روزگار امروز با روزگار پس از #طلاق)
🖌نویسنده و مشاور: #علی_اکبر مظاهری
«عاقل آن است که اندیشه کند پایان را.»۱
عاقبت‌اندیشی، از امتیازهای دانه‌درشت انسان بر دیگر جانداران است. این عاقبت‌اندیشگی، در مقولهٔ طلاق، پایگاهی شایان دارد. در مقولهٔ طلاق، هیچ مکانتی، هم‌رتبهٔ عاقبت‌اندیشگی نیست.
این‌که مولوی گفته است: «مرد آخربین، مبارک بنده‌‌ای است»۲، مخصوص مرد نیست، زن و مرد، در مبارکی آخربینی، یکسان‌اند.
سخن این خانم را ببینیم:
⚖️ در ترازوی عقل
خانم «بصیری»، زندگی سختی دارد. شوهرش «ناهموار» است. کارد به استخوان خانم رسیده است. درد این کارد چندان است که اگر برخی از زنان، نه! بسیاری از ایشان، جای او بودند، گزینهٔ طلاق را برمی‌گزیدند. او نیز در این گزینه، اندیشه می‌کند. حتی مشاور او نیز، که آدمی بسیار محتاط در طلاق است و کمتر می‌توان از او رأی به طلاق گرفت، گاهی به طلاق او می‌اندیشد. خانم بصیری، طلاق را حق خود می‌داند، اما او می‌اندیشد و محاسبه می‌کند و می‌گوید: «من در محاسبه‌هایم به این نتیجه نمی‌رسم که آیا پس از طلاق، زندگی‌ام بهتر از این می‌شود که الان هست یا هم‌سطح الان است یا بدتر می‌شود؟»
او نمی‌تواند طلاق را بر ادامهٔ زندگی اکنونی‌‌اش ترجیح دهد. دو کفهٔ ترازو را برابر می‌بیند. به‌این‌دلیل، اقدام به طلاق نمی‌کند، زیرا اگر هردو کفهٔ ترازو برابر باشند یا شاید پس از طلاق، اوضاع بدتر شود، پس چرا طلاق؟
مشاور خانم بصیری، این سنجش کفه‌های ترازوی خانم را تصدیق می‌کند. اگر قرار باشد پس از طلاق، وضعیت خانم، مثل اکنونش باشد یا بدتر شود. این جدایی، عاقلانه نیست.
😡 هنگامهٔ خشم و کلافگی
کسانی، هنگام خشم و کلافگی، از سنجش اوضاع اکنون با آینده، ناتوان می‌شوند و تنها به خلاصی از اوضاع اکنونی‌شان می‌اندیشند. بدیهی است که سنجشی این‌چنین، تصمیم به طلاق را ثمر می‌دهد.
ازاین‌روست که ما، از تصمیم در هنگامهٔ خشم و کلافگی و درماندگی، پرهیز می‌دهیم. در این هنگامه‌ها، به‌تأخیرافکندن تصمیم را توصیهٔ اکید می‌کنیم و سپس مشاورهٔ با مشاوری دانا و توانا را کارساز می‌دانیم.
به امید خدا🌹
۱۶ اسفند ۱۴۰۲
۱. سعدی، غزلیات.
۲. مثنوی معنوی.
ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید👇
🌐http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🖌نویسنده و مشاور: #علی_اکبر مظاهری
«عاقل آن است که اندیشه کند پایان را.»۱
عاقبت‌اندیشی، از امتیازهای دانه‌درشت انسان بر دیگر جانداران است. این عاقبت‌اندیشگی، در مقولهٔ طلاق، پایگاهی شایان دارد. در مقولهٔ طلاق، هیچ مکانتی، هم‌رتبهٔ عاقبت‌اندیشگی نیست.
این‌که مولوی گفته است: «مرد آخربین، مبارک بنده‌‌ای است»۲، مخصوص مرد نیست، زن و مرد، در مبارکی آخربینی، یکسان‌اند.
سخن این خانم را ببینیم:
⚖️ در ترازوی عقل
خانم «بصیری»، زندگی سختی دارد. شوهرش «ناهموار» است. کارد به استخوان خانم رسیده است. درد این کارد چندان است که اگر برخی از زنان، نه! بسیاری از ایشان، جای او بودند، گزینهٔ طلاق را برمی‌گزیدند. او نیز در این گزینه، اندیشه می‌کند. حتی مشاور او نیز، که آدمی بسیار محتاط در طلاق است و کمتر می‌توان از او رأی به طلاق گرفت، گاهی به طلاق او می‌اندیشد. خانم بصیری، طلاق را حق خود می‌داند، اما او می‌اندیشد و محاسبه می‌کند و می‌گوید: «من در محاسبه‌هایم به این نتیجه نمی‌رسم که آیا پس از طلاق، زندگی‌ام بهتر از این می‌شود که الان هست یا هم‌سطح الان است یا بدتر می‌شود؟»
او نمی‌تواند طلاق را بر ادامهٔ زندگی اکنونی‌‌اش ترجیح دهد. دو کفهٔ ترازو را برابر می‌بیند. به‌این‌دلیل، اقدام به طلاق نمی‌کند، زیرا اگر هردو کفهٔ ترازو برابر باشند یا شاید پس از طلاق، اوضاع بدتر شود، پس چرا طلاق؟
مشاور خانم بصیری، این سنجش کفه‌های ترازوی خانم را تصدیق می‌کند. اگر قرار باشد پس از طلاق، وضعیت خانم، مثل اکنونش باشد یا بدتر شود. این جدایی، عاقلانه نیست.
😡 هنگامهٔ خشم و کلافگی
کسانی، هنگام خشم و کلافگی، از سنجش اوضاع اکنون با آینده، ناتوان می‌شوند و تنها به خلاصی از اوضاع اکنونی‌شان می‌اندیشند. بدیهی است که سنجشی این‌چنین، تصمیم به طلاق را ثمر می‌دهد.
ازاین‌روست که ما، از تصمیم در هنگامهٔ خشم و کلافگی و درماندگی، پرهیز می‌دهیم. در این هنگامه‌ها، به‌تأخیرافکندن تصمیم را توصیهٔ اکید می‌کنیم و سپس مشاورهٔ با مشاوری دانا و توانا را کارساز می‌دانیم.
به امید خدا🌹
۱۶ اسفند ۱۴۰۲
۱. سعدی، غزلیات.
۲. مثنوی معنوی.
ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید👇
🌐http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
- ۰۲/۱۲/۱۸