هراس خیالی از ماه مُحرم (۱)

 از ماه مُحرم نترسیم!

اشاره:

چهار سال قبل، پیش از ماه محرم، مطلبی را دربارهٔ هراس نابه‌جا از این ماه شریف، برای انتخاب همسر و ازدواج نوشتم و منتشر شد.
اکنون که باز داریم به محرم نزدیک می‌شویم، بار دیگر زمزمه‌های محرم‌هراسی شنیده می‌شود. از این‌رو، آن مطلب را بازنشر می‌کنیم.

ترس از ماه محرم

شتاب‌زدگی، در هر کاری ناپسند است، به‌ویژه در انتخاب همسر و ازدواج. حوصله‌ورزی، در هر کاری پسندیده است، به‌خصوص در انتخاب همسر و ازدواج.
انتخاب همسر و ازدواج، بیش از هر چیزی، نیاز به حوصله‌مندی دارد. این عرصه، بیش از هر عرصه‌ای، خردورزی و تأمل را می‌طلبد. این انتخاب، بیش از هر انتخابی، نیازمند تحقیق و تفحص است. بی‌باکی و عجله، در این میدان، نوعی انتحار است.

درس‌های قرآنی (۲)

سلسله درس‌های قرانی، با حضور استاد علی‌اکبر مظاهری

پخش‌شده از شبکۀ چهار سیما.
(درس دوم)

لینک فیلم در آپارات:

https://www.aparat.com/v/EWe5O/

درس‌های قرآنی (۱)

سلسله درس‌های قرآنی، با حضور استاد علی‌اکبر مظاهری

پخش‌شده از شبکۀ چهار سیما.
(درس اول)

لینک فیلم در آپارات:

https://www.aparat.com/v/dCZgq/

تقدیم‌نامۀ کتاب «خانه‌ای در بهشت»

این کتاب را تقدیم می‌کنم به:

«آقاجون» و «خانم‌بزرگ»؛ پدربزرگ و مادربزرگم؛
جناب حجة‌الاسلام آقای میرزامحمدحسن مظاهری و خانم سیدهٔ علویهٔ هاشمی؛
ایشان که در همهٔ عمر زندگی مشترکشان، حتی یک‌بار، با هم بداخلاقی نکردند.
گمانم این است که در جهان دیگر نیز همدیگر را بر همسران بهشتی ترجیح داده‌اند.

علی‌اکبر مظاهری
تابستان ۱۴۰۰

خانه‌ای در بهشت

مژده ای دل!

🔹و آسیه به خدا گفت:
خدای من! برای من، نزد خودت، «خانه‌‌ای در بهشت» بساز!

📖نام کتاب جدیدمان شد:
«خانه‌ای در بهشت»

🔹با عنایت خدا، پس از اندیشهٔ بسیار، این نام، از آسمان آمد و بر ذهن و دلم نشست!
که گفته‌اند: الأَسماءُ تَنزِلُ مِن‌َالسَّماء؛ اسم‌ها از آسمان می‌آیند.
الهامی از نجوای بانو آسیه با خداوند، در آیهٔ ۱۱ سورهٔ «التحریم» قرآن کریم.

🔹از همهٔ عزیزانم که برای یافتن نام برای این دردانه‌ام یاری‌ام کردند، سپاسگزارم.
الاهی میهمان حضرت آسیه‌بانو باشید، در خانهٔ بهشتی‌اش.

علی‌اکبر مظاهری
۲۸ تیر ۱۴۰۰

مثل باران

«مثل باران » با موضوع جوانان و انتخاب همسر با حضور استاد مظاهری

تولید: شبکۀ سوم سیما

مشاهده فیلم در آپارات: 

https://www.aparat.com/v/Uf1Kr

نامه‌های یک «غریب»

نامه‌ای دیگر از «غریب»

آتشی بر جان من افکنده دوست... .
امروز فصلی دیگر از کتاب «حاج‌آخوند» را خواندم؛ «جان‌علی». خوش گریستم.
هشتمین بار است که حاج‌آخوند را می‌خوانم. نخستین بار در تابستان ۱۳۹۷ بود؛ سه سال پیش. از آن زمان آتشی سوزان به جانم افکنده. اکنون که هشتمین بار است این کتاب را می‌خوانم، نه که از آتش‌فکنی‌اش کاسته نشده، افزون نیز شده است.
این‌بار بیش از هفت‌بار قبل گریستم.
خدایا! از سوز این آتش هرگز مکاه. افزونش کن.
به خاطرم سپرده‌ام که در بهشت، به دیدار حاج آخوند بروم. مهمانش شوم. محاسنش را ببوسم.
ان‌شاءالله.

۲۵ تیر ۱۴۰۰

«آداب عشق‌ورزی» برای زوج‌های جوان

جای خالی آموزش «زیست جنسی» برای همسران 

زندگی زناشویی برای زوج‌های جوان تجربه‌ای جدید است که در ابعاد مختلف آن نیاز به آموزش دارند؛ آموزش‌های مهارتی برای ادارۀ زندگی، تعامل با افراد جدیدی که در نقش همسر و خانوادۀ او وارد زندگی می‌شوند و... که معمولاً این آموزش‌ها به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در خانواده ارائه می‌شود، اما یکی از اموری که کمتر به آن پرداخته می‌شود، زیست جنسی در زندگی متأهلی است. اگرچه زوج‌ها پیش از ازدواج دربارۀ ابعاد مختلف زندگی آینده‌شان گفت‌وگو می‌کنند، اما به دلایل فرهنگی و نیز حجب‌وحیای طرفین، اهمیت گفت‌وگو در رابطه با امور جنسی و عاطفی مغفول می‌ماند و حتی اگر طرفین اهمیت آن ‌را درک کنند، به ندرت شیوۀ زندگی جنسی خود را مورد بررسی قرار می‌دهند.

زندگی متأهلی و تفریحات مجردی

پاسخ استاد علی‌اکبر مظاهری به پرسش یک مخاطب

خانمی پرسیده‌اند:

همسرم گه‌گاه می‌گوید به گردش با دوستانم و تفریحات مجردی احتیاج دارم. گاهی من و دخترم را می‌گذارد و به مسافرت می‌رود، یا ما را می‌فرستد و خودش می‌ماند. من دوستشم دارم و تلاش کرده‌ام با این موضوع کنار بیایم اما برایم سؤال است که آیا این درخواست و رفتار طبیعی است؟ آیا این تمایل او به خاطر این است که من در زندگی کم‌کاری کرده‌ام. لطفاً راهنمایی‌ام کنید.

جنگ‌ و صلح همسران (۴)

نه به...

♦️اشاره: قبلاً در پُست «جنگ و صلح همسران (۲)» به پنج «نَه» در زندگی زناشویی اشاره کردیم. در این پست، مبحث را ادامه می‌دهیم.

«نَه»ی ششم: نَه به توقع.

همسران! هیچ انتظار و توقعی از هم نداشته باشید.

✔️قاعده‌ای علمی
انتظار، منشأ اضطراب و خشم است. توقع، ریشهٔ دلخوری‌ها است. هرچه سطح انتظار ما از دیگران بالا رود، سطح اضطراب و خشممان بالا می‌رود و سطح رضایتمان پایین می‌آید.
توقع از دیگران دخلمان را می‌آورد. تا از دیگران انتظار داریم، به رضایت نمی‌رسیم. انتظارهای ما هرگز برآورده نمی‌شوند. پس دائم مضطرب می‌شویم، خشمگین می‌شویم، فرسوده می‌شویم، کینه به دل می‌گیریم.
توقع‌های ما، اگرچه کوچک باشد، روان ما را چشم‌به‌راه اقدام دیگران می‌کند و وقتی برآورده نشد، که هرگز نمی‌شود، دائم در رنجیم، در اضطرابیم، پرزهریم، اعصابمان متشنج است و روانمان فلج می‌شود.