صمیمانهای برای ریحانهها!
نوشتهای از خانم زهرا نصیری (نویسنده، روزنامهنگار، آموزگار)، در روزنامه مردم نو.
فقط ریحانهها بخوانند؛ دختران سرزمینم، ریحانههای خلقت خدا، بلورهای شکننده هستیبخش! امروز روز شماست. امروز میخواهم شما را دعوت کنم تا صمیمانه و خودمانی از خودمان بگوییم.
بیایید امروز با خود مرور کنیم که ما دخترها همانی هستیم که خداوند اراده فرموده است با وجود ظریف و نه ضعیف او، به هستی جریان بخشد تا این مخلوق ظریف خدا، در داستان خلقت، نقشی اساسی ایفا کند. همان که ارزشمند است و ارزشآفرین و دامانی گسترده برای تمام زیباییهای زندگی، آنگونه که از مهر و عطوفت گرفته تا جان گرفتن و تربیتیافتن، همه در این دامن معنی پیدا میکند.
اگر نیمنگاهی به گذشتههای دور اما نزدیک بیاندازیم، میبینیم که ما مقتول افکار جاهلی بودیم که با چشمان کور و بسته بر نور و رحمت و زیبایی، ما را زنده زنده در گورها پنهان میکردند، تا اینکه بهدست پیامبر رحمت - صلیالله علیه و آله - جان گرفتیم، عزت یافتیم و قدر و منزلتمان بر ضمیرهای روشن آشکار شد و خداوند سوره کوثر را دفتری برای شرح عظمت هستیمان قرار داد تا بزرگی زنبودنمان را به تأسی از مادر خوبیها اثبات کنیم.
ما همانیم که بزرگان دینمان از ما بهعنوان ریحانه، بلور، رحمت، نیکی و گل خوشبو یاد کردهاند و رحمت خداوند، با قدمهای ما، به زندگی پدر و مادر سرازیر شده است.
ما همانیم که خداوند روح لطیف را ارزانیاش کرده است که در سایهسار آن میتواند مردانی قوی تربیت کند.
ریحانهها! ما همان دختران باباییم که حریری صورتی از آرامش را در خانه پهن میکنیم و لبخند مهربانمان خستگی را از جان بابا به در میکند.
ماییم رفیق و مونس مادر که غصهها را از قصه زندگیاش میزداییم و امید قلب مهربانش میشویم.
ما همان نازک نارنجیهایی هستیم که با همه ظرافت روح و وجودمان، پای لجبازیهای شیطنتآمیز برادرمان میایستیم و خندوانهای از کلکل مردانه با او به راه میاندازیم تا با خندههایش شاد شویم.
از دنیایمان با یکدیگر بهعنوان خواهر که مگویند و مپرسند! مخصوصا وقتی که پچپچها و دخترانههایمان، کنجکاوی مادر را برانگیخته میکند.
یکی یکدانههای بابا! یادتان نرود گلهای خانه، ما دختران هستیم. بیایید امروز حال خودمان را بپرسیم و سنجاقی از شاپرک برای موهایمان به خود هدیه دهیم.
ما ریحانههایی از نسل زهراییم که دخترانههایش او را ام ابیها ساخت و مادرانههایش بهشت را ارزانی مادران کرد. ما عطر نجابتمان را از نخ چادر فاطمه معصومه به وام گرفتهایم.
با دل بزرگ و روح لطیفمان دنیا را در دستانمان داریم و با مهربانی، ستونی به زندگی بابا زدهایم و با نجابت و صلابتمان، ایستایی و بالندگی را به جامعه ارزانی کردهایم.
بیایید دلگیر نباشیم از کوتهنظرهایی که هنوز ندانستهاند ریحانهها چه عطری به زندگی میبخشند. ما را همین بس که بزرگانی چون فاطمه زهرا و فاطمه معصومه - سلامالله علیهما -الگویمان باشند و سالروز میلاد حضرت معصومه، یادآور جایگاهمان.
بیایید امروز اولین کسی باشیم که به حکم دختر بودنش، روز دختر را شادباش میگوید:
ریحانههای سرزمینم، روزتان مبارک!
- ۹۷/۰۴/۲۸