رجب، ماه روشن خدا

نویسنده: خانم نرگس مرادی (کارشناس ارشد فلسفه هنر)

گویند که در منزلگه پاکان؛ بهشت برین، نهری روان است به سپیدی شیر و شیرینی عسل، که نام آن رجب است. کسانی از آن خواهند نوشید که از حرمت‌نهادگان و روزه‌داران ماه رجب باشند.
رجب! تو چه شریف‌ماهی که پیامبر مهر و رحمت، روز و شب تو را شریف می‌شمارد و ویژه خدا می‌داند: «رجب، ماه خدا است و شعبان، ماه من و رمضان، ماه امت من».
رجب، ماه روشن خدا! آیا از تو و کعبه، زمان و مکانی شریف‌تر می‌توان یافت که خداوند «علی»، آن اول امام پارسایان و عارفان، را در دامان شما، به عالمیان هبه کرد؟ خوشا به شرافت تو که در سیزدهمین روزت، مولودی به اعلایی علی ولادت یافت.
رجب، ماه سپید خدا! تو در دل شب‌ها و روزهایت بندگانی را می‌پروری که خداوند، مشتاق آنان است و ندای «أین الرجبیّون؛ کجایند آنان‌که ماه رجب را گرامی داشتند و از آن بهره بردند؟» را بر ایشان سر می‌دهد؛ بندگانی که به پاس حرمت نهادن به تو، چهره‌هایشان نوری دارد که محشر از روشنای جمال ایشان روشنی می‌گیرد.
رجب، ماه شیرین خدا! خداوند، به‌ حرمت تو، به الرجبیّون پاداش می‌دهد و به فرشتگان می‌فرماید: «فرشتگان من! این بندگانم را به بهشت داخل کنید.»
حضرت صادق می‌فرماید: «این پاداش، براى کسى است که گرچه یک روز از اول یا وسط یا آخر ماه رجب را روزه بدارد.»
رجب، ماه خوب خدا! تو در دل خود فرشته "داعی" را داری که در آسمان هفتم، هرشب می‌گوید: « خوشا به حال کسانى که به ذکر الاهى مشغولند! خوشا آنان که با رغبت، رو به سوى درگاه خدا آرند.»

خداوندا! ما را نیز از الرجبیّون قرار ده.

۲۳ اسفند ۹۷. ۷ رجب ۱۴۴۰.