درک وجود آقاجون
درک وجود آقاجون
نویسنده: علیاکبر مظاهری
آقاجون (۴)
زیباییهای اخلاق (۹)
اشاره
قرارمان با شمایان؛ خوانندگان خوبمان، این است که از اخلاق بنویسیم و گوشههایی از زیباییهای اخلاق را بنمایانیم و نیز پارهای از اخلاقمداران را نشان دهیم، تا جانهایمان فربه شود و مبادا از نبود کرامتهای اخلاقی، ناامید شویم و مبادا بپنداریم که عصر انسانیتِ کریمانه، گذشته است.
اینک با هم شویم و سر قرارمان رویم.
تقریباً ۱۷ ساله بودم که آقاجون به آسمان رفت. یعنی حدود ۱۷ سال، وجود ایشان را بهگونهٔ حضوری درک کردم. نیز حکایتهایی از مادرم و دیگران شنیدم که بسیاری از آنها را در حافظه دارم و برخی را نوشتهام و منتشر کردهام. این درک وجود، ذخیرههای ذهن، دیدهها، شنیدهها، و خاطرهها را دارم مینویسم تا کتابی شود. انشاءالله.
سخن با دایجونحسین و آقامحسن
امروز با دایجونحسین (آیتالله مظاهری)، صحبت داشتم. الحمدلله حالشان بهتر است. برای خودم و خانوادهام دعا کردند. آقامحسن مظاهری (فرزند ارشد دایجونمحمد، برادرزادهٔ دایجونحسین)، یاوری بسیاری با داییجونحسین دارند. به ایشان گفتم که میتواند دربارهٔ آقاجون خاطره بگیرد. و گفتم که حالا چهارنفرند که بیشترین خاطرات را از آقاجون دارند: دایجونحسین (عموی آقامحسن)، دایجونمحمد (پدر آقامحسن)، مادرتان، و خانمدایی؛ همسر دایجونحسین. هرچه میتوانید از ایشان شرح احوال آقاجون را بگیرید و برایم بفرستید؛ مکتوب، صوتی، و هرگونهٔ دیگر. ایشان گفت: «علاوهٔ بر ایشان، از دوستان و آشنایان قدیم هم دارم خاطره میگیرم.» و نمونهای را برایم بیان کرد؛ مختصر.
تشکر کردم و گفتم که همچنان منتظرم.
به امید خدا.
۱۴ آذر ۱۴۰۳
ما را در رسانههایمان دنبال کنید 👇
https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
#علیاکبر_مظاهری
- ۰۳/۰۹/۱۴