درون‌گرایی و برون‌گرایی همسران

درون‌گرایی و برون‌گرایی همسران

از زبان مشاور

مشاورهٔ خانواده

مشاور و نویسنده: علی‌اکبر مظاهری

پرسش

خانم دانشجویی، از دانشجویان متٱهل دانشگاه قم، پرسیده است: دانشجو هستم و نزدیک به یک سال است که ازدواج کرده‌ام. من و شوهرم هردو شخصیتی درون‌گرا داریم. از این لحاظ که شبیه هم هستیم و یکدیگر را درک می‌کنیم، خوب است؛ اما من بسیاری اوقات نیاز به صحبت‌کردن درباره احساسات، نیازها و تخیلاتم دارم؛ ولی با توجه به شخصیت درون‌گرایم به‌سختی می‌توانم گفت‌وگو را آغاز کنم.
با توجه به این‌که شوهرم نیز چنین است، ایشان هم نمی‌تواند تشخیص دهد که نیاز به گفت‌وگو دارم و البته این طبیعی است؛ چون من هم صحبت نمی‌کنم.
بسیار دوست دارم که بتوانم با گفت‌وگو، صمیمت ایجاد کنم تا همدلی و همراهی بیشتری میان ما ایجاد شود؛ اما اغلب نمی‌توانم و حرفم را در دلم نگه می‌دارم؛ چون فکر می‌کنم ارزش گفتن ندارد و در نتیجه از حرف زدن پشیمان می‌شوم.
ممنونم اگر مرا راهنمایی کنید.

پاسخ ما

پیش از پاسخ به این پرسش ارزشمند، باید از لحن و شیوه بیان این بانوی گرامی قدردانی کنم که انصافا درس بزرگی برای هر زن و شوهری است. با این‌که در صدد بیان یک مسئله و اشکال در زندگی مشترکشان هستند، اما با احترام از همسر خود یاد کرده‌اند و آبرویشان را حفظ می‌کنند؛ ایشان را مقصر جلوه نمی‌دهند؛ بدگویی نمی‌کنند؛ منصفانه سخن می‌گویند و به نقش خود در به وجود آمدن این مشکل اذعان دارند. باید به چنین همسری آفرین و به شوهرشان تبریک گفت که خداوند چنین همسری باانصاف و مؤدب نصیبشان کرده است.

و اما درباره پرسش ایشان:
۱. هرچند درون‌گرایی و برون‌گرایی در روان‌شناسی نوین مطرح است و بسیار به آن پرداخته شده، اما نباید آن را تا این اندازه در زندگی مشترک جدی بگیرید و عاملی اساسی در نداشتن تفاهم و درک متقابل بدانید. بیش از اندازه بزرگ پنداشتن این مسئله، نتیجه‌ای جز ناممکن انگاشتن زندگی مشترک ندارد. امام صادق (ع) می‌فرمایند: «النّاسُ مَعادِنُ کمَعادِنِ الذَّهَبِ والفِضَّةِ»؛ مردم مانند معادن طلا و نقره متفاوت‌اند؛ یعنی هر فرد اخلاق و اوصاف مخصوص خود را دارد و با هم متفاوتند. بنابراین، برون‌گرایی یا درون‌گرایی، نوعی بیماری یا ضعف شخصیت نیست تا در پی درمان آن برآییم.
با تست شخصیت نمی‌توان سازگاری افراد با یکدیگر را تشخیص داد. تست‌‌های روان‌شناسی به مثابه آزمایش پزشکی است که در نهایت فقط بیست درصد به درمان فرد کمک می‌کند و این طبیب حاذق است که درمان می‌کند. در قلمرو مشاوره نیز، تست شخصیت، بیست در صدر کمک می‌کند، اما این مشاور دانا و تواناست که می‌تواند به‌درستی تشخیص دهد که دو نفر برای ازدواج با یکدیگر مناسبند یا نه.
بزرگ‌نمایی مسائلی مانند درون‌گرایی و برون‌گرایی موجب بروز مشکلاتی در زندگی مشترک زوجین می‌گردد؛ به این صورت که هر یک از ایشان با مطالعه و برداشتی که از این‌گونه مسائل دارد، به شخصیت خود و طرف مقابل می‌نگرد و سپس نتیجه می‌گیرد که مناسب یکدیگر نیستند!
۲. نکته دیگر این‌که زوجین باید یکدیگر را به وجد و شور آورند و سستی، بی‌حوصلگی، کم‌صحبتی و گوشه‌گیری را با ورزش و سفر و گردش و... از زندگی مشترکشان دور کنند. باید هیجان‌های سازندﮤ بسیاری که در درون انسان نهفته است را بیدار کرد و به زندگی شادابی بخشید. هر کاری که این هیجان‌ها و شادابی را برانگیخته کند، امر مبارکی است و باید انجام داد.
۳. در زندگی، همه امور را جدی و انعطاف‌ناپذیر ندانید. شوخی و تفریح و فعال کردن کودک درون هم لازم است.
۴. یکی از بهترین کارها در زندگی مشترک، تقویت ارتباط کلامی و آموختن مهارت‌های آن است.

خداوند سبحان یاورتان باشد.

۱۲ آذر ۱۴۰۰

@sayehbanemehr
لینک کانال «سایبان مهر» دانشگاه قم👆👆👆

برای دنبال‌کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید:
🌐http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1