تربیت ایمانی کودکان (۲)
تربیت ایمانی کودکان (۲)
#نویسنده: #علیاکبر_مظاهری
حکمتهای تربیتی (۴)
تصحیح یک باور
باوری دربارهٔ زمان و چگونگی آموزش تعالیم دینی فرزندان، در میان پارهای از مردمان رایج است، اینگونه:
«به کودک و نوجوان، هیچگونه عقیده و مذهبی را نباید آموزش داد. آموزش هرگونه مذهب و عقیدهٔ دینی به کودک، خلاف حقوق بشر و آزادی است؛ بلکه باید او را آزاد گذاشت تا بزرگ شود و خود، دین و مسلکی را بر مبنای شناخت خودش انتخاب کند.»
ظاهر این سخن، زیبا است، امّا آموزههای دانش تعلیم و تربیت، نیز دانش روانشناسی، نیز تجربههای بشری، مینمایاند که مناسبترین دوران تعلیم و تربیت، دوران کودکی و نوجوانی است، و هر آموزشی و پروشی که در این دوران به آدمی داده شود، در جانش مینشیند و جزو ذاتش میشود:
«اَلعِلمُ فِی الصِّغَرِ کَالنَّقشِ فِی الحَجَر»؛۱
آموزش دانش در کودکی، چونان نقشکاری بر سنگ، ماندگار است.
باور ما بر این است که آدمی، تا پایان عمر، قابلیت تربیت، تعلیم، رشد، و دگرگونی را دارد؛ حتماً دارد، اما روزگار کودکی و نوجوانی، دارای قابلیتهای بیشتری برای ساختهشدن است.
این سخن ارجدار امیر مؤمنان به فرزندشان را ببینیم:
«بادَرتُکَ بِالاَدَبِ قَبلَ اَن یَقسُوَ قَلبُکَ وَ یَشتَعِل لُبُّکَ»؛۲
پیش از آنکه دلت سخت شود و عقل و اندیشهات گرفتار آید، به ادبِ آموختنات شتافتم و بر آن همت گماشتم.
و امام صادق علیهالسّلام فرموده است:
«بادِرُوا اَحداثَکُم بِالحَدیثِ قَبلَ اَن تَسبِقَکُم اِلَیهِمُ المُرجِئَةُ»؛۳
به تعلیم حدیث (و معارف دینی) فرزندان نونهالتان اقدام کنید، قبل از آن فرقهٔ «مرجئه»۴ (و دیگران) بر شما سبقت گیرند (و عقیدهٔ آنان را منحرف کنند).
ازاینروست که میگوییم: شرط دینداری است که پدران و مادرانی که خواهان سعادت خود و فرزندانشاناند، آنان را از همان دوران کودکی و سپس نوجوانی و حتی جوانی، با آموزههای دینی آشنا کنند و به فراخور ظرفیت و فهم آنان، عقاید دینی را تعلیمشان دهند. نیز با عمل خود، دیانت را به ایشان بنمایانند، تا فرزندانی بپرورانند که سبب سعادت دنیا و آخرتشان باشند.
به امید خدا.
۱۳ تیر ۱۴۰۳
۱. منسوب به امام علی (ع).
۲. نامهٔ ۳۱ نهجالبلاغه؛ نامه به امام حسن (ع).
۳. وسائلالشیعه؛ ج ۱۵، ص ۱۹۶.
۴. مرجئه؛ نام پیروان یکی از مکتبهای منحرف است.
ما را در رسانههایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
- ۰۳/۰۵/۱۷