رعنا عروس شد!
» تفاوت تحصیلی دختر و پسر
دیشب (19/ 10 1394) رعنا تماس گرفت و گفت:
«ما، در حرم هستیم. می آیید عقدمان را بخوانید؟»
ذوق کردم. گفتم: چه خوب! همه چیز جور است؟
گفت: «بله. با آقا پسر و خانواده هایمان به حرم آمده ایم برای عقد. عاقد نداریم.»...
گفتم: حالا برایم مقدور نیست که بیایم. بروید فلان قسمت حرم و به آقای... سلامم را برسانید و بگویید که عقدتان کند.
یک ساعت بعد پیام داد که: «عقد کردیم و داریم به خانه بازمی گردیم.»
تبریکشان گفتم و برایشان دعا کردم و گفتم: زود به مشاوره بیایید برای آموختن مسائل دوران عقد و مهارت های زندگی زن و شوهری.
رعنا از دانشجویان دانشگاه خودمان است؛ دانشگاه قم. فوق لیسانس دارد و برای مقطع دکتری آماده می شود. همسرش دیپلم دارد و کار آزاد می کند. انتخاب همسرشان با مشاوره من بود. همتایی های لازم را دارند. تنها تفاوتشان، تفاوت سطح تحصیلات و مدرک علمی است.
دختر و خانواده اش و حتی خود پسر، نگران این تفاوت بودند. در مشاوره ها معلوم شد که پسر، دانایی و توانایی لازم را دارد. از نظر درک فردی و شعور اجتماعی، چیزی از دختر، کم ندارد. ادامه تحصیل را نیز دوست دارد، اما موقعیت خانوادگی و نیاز اقتصادی، او را به کار واداشته و از ادامه تحصیل باز داشته است. اگر موقعیت تحصیل به وجود آید، خواهان دانش طلبی است.
پذیرش یک واقعیت
واقعیت امروز جامعه ما این است که زمینه تحصیلی دختران بیش از پسران فراهم است؛ به چند دلیل:
1. در برخی خانواده ها لازم است که پسر درآمد مالی داشته باشد، هم برای خودش هم برای برای کمک به خانواده؛ مانند همسر رعنا. در خانواده هایی که درآمد مالی پدر کفاف زندگی را نکند، از پسر، به خصوص پسر بزرگتر، توقع هست که کمک کند. از این رو، او ناچار است که کار کند. به این دلیل از ادامه تحصیل باز می ماند. اما از دختر چنین توقعی نیست.
2. پسر سربازی دارد و دختر ندارد.
3. دلبستگی دختران، در روزگار ما، به تحصیلات علمی، بیشتر از پسران شده است و در این زمینه بیشتر تلاش می کنند و موفق ترند.
و دلایل دیگر.
از این روست که می گوییم: اگر سطح تحصیلات علمی پسر، هنگام خواستگاری، پایین تر از میزان تحصیل دختر باشد و مدرک تحصیلی اش پایین تر باشد، اما دانایی و توانایی و فرهنگ خوبی داشته باشد، از این «ناهمتایی» چشم می پوشیم و از این کمبود امتیاز پسر صرف نظر می کنیم و امتیازهای دیگرش، مانند دانایی و توانایی و شخصیت فردی و اجتماعی اش را جایگزین تحصیلات عالی و مدرک علمی اش می کنیم. آن کمبود را با این امتیازها جبران می کنیم.
این یک اصل و معیار است در انتخاب همسر و همتایی، در روزگار اکنونی ما.
به نکته خوبی اشاره فرمودید. موضوع تحصیلات بالاتر خانوم، یکی از موانع ازدواج در سالهای اخیر بوده و این در حالی است که به گفته شما، مهم شعور زندگی فردی و اجتماعی و داشتن نوعی توانایی یا مهارت خاص در آقاست. چون ، با احترام به همه دانشگاهیان، تحصیلات دانشگاهی الزاما شعور زندگی به دنبال نمی آورد. این را بنده خودم به وضوح تجربه کرده ام. ولی از آن طرف هستند افرادی که دارای موفقیتهای اجتماعی هستند و یا در حرفه ای مهارت دارند ولی تحصیلات دانشگاهی ندارند. توانمندی و اعتماد به نفس، مهره لازم یک زندگی موفق است که همیشه با وجود تحصیلات بالا به دست نمی آید بلکه به تربیت خانوادگی و شعور فرد بستگی دارد.
خداوند توفیقاتتان را روزافزون نماید