ناکامی های همسران
» آمارهای قابل توجه
اکنون آمارها و تجربه های میدانی و مشاوره ای نشان می دهد که مشکلات جنسی همسران، که سبب نارضایی ایشان می شود و زندگی شان را تهدید می کند یا آن را فرو می پاشد، سهمگین است و اسف انگیز. بنگرید:...
مدیر بخش روانپزشکی سازمان پزشکی قانونی کشور، با بیان این‌که 50 تا 60 درصد طلاق ها به علّت مشکلات و اختلالات جنسی است، تصریح کرد:
در حال حاضر، هیچ سازمانی در کشور، متولّی حل این مشکل بزرگ اجتماعی نیست. وی افزود: یکی از اهداف ازدواج، پاسخگویی به نیازهای جنسی است و در این راستا فردی که به دلایل گوناگون سردمزاج است، دچار مشکلات عدیده ای می شود و بیشتر این سردمزاجی ها جنبۀ روانی دارد.
این روزها و ماه ها، راهروهای دادگاه های خانواده، پرازدحامترین دوران فعالیت کاری خود را سپری می کنند … میزان وقوع طلاق در جامعه به شدّت افزایش یافته. این واقعیت، قابل انکار نیست.
کارشناسان و روانشناسان، در قالب کنگرۀ انجمن علمی روان‌پزشکان ایران، تأکید کردند که … درصد بالایی از طلاق های کشور، به دلیل مشکلات جنسی و ناآگاهی زوج‌ها از آداب زندگی زناشویی است … .[1]
...
با پیشرفتهای علمی و روانپزشکی، به آسانی می توان بیماریهای جنسی را درمان کرد و در کنار آن، آموزش های لازم را در اختیار زوج ها قرار داد و از این طریق، تا اندازۀ زیادی، مانع وقوع طلاق شد.
... علّت اصلی طلاق را، به ترتیب اولویت و فراوانی، این‌گونه می‌توان خلاصه کرد:
1. روابط جنسی؛
2. اختلافات عقیدۀ زن و شوهر؛
3. امور مالی؛
4. اختلافات فرعی دیگر.
بر این اساس، مسائل جنسی، مهم‌تر از عوامل دیگر است و بر خلاف تصوّر مردم، امور مالی حائز رتبۀ سوم است.
همچنین، خانم دکتر کاترین بمنت داویس از هزاران زن شوهردار خواهش کرد تا با نهایت صراحت، سؤالات او را پاسخ گویند. آن‌گاه عقیدۀ خود را چنین اظهار کرد: «یکی از مهم‌ترین علل طلاق در آمریکا، عدم اطّلاع همسران از امور جنسی است». کسانی هم که ناظر طلاق‌های شهر «رینو»[1] هستند، بعد از مدّت‌ها تفکّر و تعمّق، به این نتیجه رسیدند که 90% طلاق‌ها در این شهر، به سبب نارضایتی زن و شوهر از مسائل جنسی است.
دکتر اولیور باترفیله، که ناظر طلاق‌های فراوانی بوده است، می‌گوید: «وقتی از همسران جوانی که برای گرفتن طلاق به دادگاه می‌آیند، سؤال میشود که علّت جدایی آنها چیست، ناگهان دربارۀ مسائل جنسی شِکوِه آغاز می‌کنند. اگر از این‌گونه همسران ـ که بر اثر علّت مزبور، یکدیگر را ترک می‌گویند ـ صرف‌نظر کنیم، ملاحظه می‌کنیم که میزان طلاق‌ها از 50% به 16% تنزیل می‌کند».
پروفسور جان واسون (روان‌شناس) می‌گفت: «روابط جنسی در زندگی بشر اهمّیت خاصّی دارد و نبودن آن باعث شکستن کشتی‌های سعادت خانواده‌های بسیار میشود». به عقیدۀ همۀ داوران طلاق آمریکا، کسانی که از امور جنسی بهرۀ کافی و اطّلاعات فراوان دارند، همواره سعادتمندند.
اکنون که کتاب‌های فراوانی در این باب تدوین شده است و از طرفی ملاحظه می‌فرمایید که این امر در زندگی چه قدر حائز اهمّیت است، چرا از خواندن کتاب‌ها و مقالات دربارۀ روابط زناشویی غافل شویم؟[2]
دردهای پنهان...
البته آنچه را که آمارها و تجربه ها و مشاهده ها نشان می دهند، آن بخش از مشکل است که آشکار می شود. بنگرید:
برخی از علل و عوامل طلاق، آشکار هستند و زوجین به هنگام طلاق، این علل را در دادخواست خود بیان می‌کنند ـ مانند مصرف مواد مخدّر، خشونت، دخالت والدین و گاهی فقر، اما برخی از علل طلاق، در دادخواست بیان نمی‌شود، مانند نارضایتی از روابط زناشویی، که به دلیل مسائل فرهنگی حاکم بر جامعه، در قالب «عدم تفاهم» در دادخواست ذکر میشود و یکی از عوامل مؤثر در طلاق است و کم‌تر در دادخواست‌های طلاق به آن توجه میشود.[3]
هنگامی که دربارۀ آمار طلاق و علل آن بحث میشود، غالباً از نقش مسائل جنسی سخنی به میان نمی‌آید؛ زیرا این مشکل اساسی، همواره به دلیل شرم و حیا، پنهان میشود و زوج ها آن را مستقیماً به عنوان دلیل قطعی درخواست طلاق، بیان نمی کنند. جالب است که همین مشکل ـ که در آغاز به سادگی قابل حل بوده ـ آن قدر مسکوت می‌ماند که به مشکلات دیگری نظیر اعتیاد به مواد مخدّر و یا افسردگی و بیماریهای جسمی و روحی می‌انجامد و در این هنگام است که خانواده در معرض فروپاشی قرار می‌گیرد و این زوج، همان اعتیاد و یا افسرگی و مانند آن را دلیل طلاق خود می‌خوانند. پس باید گفت که در چنین مواردی، «علّت ثانوی» ـ که معلول مشکلات جنسی بوده ـ به عنوان علّت اصلی معرّفی شده است و متأسّفانه در بسیاری از بررسی های کلان جامعه نیز همین علّتهای ثانویه، به غلط، سبب طلاق شمرده میشود.[4]
[1]. شهری است در آمریکا که نیمی از ازدواج‌های اهالی آن به طلاق می‌انجامد.
[2]. دیل کارنگی، آیین دوست یابی، ترجمه دکتر سیروس عظیمی، ص 400-402.
[3]. مصاحبه ای با حضور اصغر مهاجری، جامعه شناس و استاد دانشگاه، و موسوی چلک، رییس انجمن مددکاران اجتماعی، در 23/12/1390.
http://khabaronline.ir/detail/202120
[4]. روزنامۀ جمهوری اسلامی، 20/10/1388، ص7 (با ویرایش اندک).
این مطلب ادامه دارد...
