وبسایت علی اکبر مظاهری

mazaheriesfahani@gmail.com
وبسایت علی اکبر مظاهری

mazaheriesfahani@gmail.com

مشاور و مدرس حوزه و دانشگاه

کانال تلگرام از زبان مشاور
جهت دیدن کانال تلگرام "از زبان مشاور" روی عکس کلیک کنید
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
بایگانی

مرزهای طلایی

سه شنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۶، ۱۰:۳۱ ب.ظ
نوشته ای از خانم طیبه نوحی، استاد دانشگاه. 
                                                                                                                                                                                       
 🔹یکی از مواردی که جزء آسیب های زندگی زناشویی محسوب شده و باعث سلب آرامش خواهد شد، عدم توجه به حفظ حریم شخصی طرف مقابل است.
🔸لازمه حرمت شخصیت و فطریات یک انسان و ارتباطات اجتماعی او، منع نظارت بر بخش خصوصی زندگی هر شخص است.
این مورد در خانواده و در مورد زوجین نیز صدق می کند، چرا که هر یک از طرفین، علاوه بر زندگی زناشویی، حریم خصوصی و فضای اجتماعی و ذهنی مربوط به خود را دارند که به صرف زندگی مشترک، نمی توان آن را برای طرفین نادیده گرفت.
🔸مساله مرز و حریم و ورود به آن و اختلاف در مصادیق آن، ریشه بسیاری از اختلافات در زندگی ها خصوصا در عصر معاصر شده است.
حریم خصوصی، در همه جوامع و مکاتب، پذیرفته شده است و حتی از آن حمایت تمام قد نیز می شود. 
اسلام نیز از این قاعده مستثنی نیست و به همین دلیل، مواردی از قبیل تجسس، تهمت، قذف، غیبت، و سوء ظن را حرام دانسته است. 
🔸حفظ حریم فرد امری دور از انتظار نیست، چراکه هر فرد انتظار دارد در زندگی شخصی خود، بدون دخالت دیگران، آرامش داشته باشد، که این توقعی کاملا منطقی است....
🔸در مورد زوجین می توان حریم های جسمانی، ارتباطی و اطلاعاتی قائل بود. ممکن است زوجین به دلیل ارتباط عاطفی تنگاتنگی که دارند، به دلخواه، اطلاعات خود را در اختیار همدیگر قرار دهند، اما این نباید واکاوی و تجسس طرفین را در پی داشته باشد. 
در مورد حریم جسمانی نیز همین گونه است؛ هر یک از افراد، به طور فطری، بر بدن خود تسلط دارند و رعایت حرمت آن برای طرف مقابل ضروری است.
مثلا مجبور کردن طرف به داشتن تغذیه خاص و مورد علاقه خود و یا اجبار شخص به انجام ورزش خاص، تجاوز به حریم جسمانی وی محسوب می شود .
دیگری حریم ارتباطی است، که اکثر افراد، از روی خطا، فقط این مورد را حریم خصوصی می انگارند. این حق فرد است که در مورد ارتباطات خود، اعم از محتوا و شکل و ... امنیت داشته باشد. به خصوص در زمان معاصر، با شکل های مختلف ارتباط؛ اعم از وسایل و اشخاص، از قبیل ایمیل، تلفن، شبکه های اجتماعی، شایسته نیست فرد، بدون اطلاع و رضایت شخص، در ارتباط وی با دیگران تجسس کند.
🔸 متاسفانه برخی زوجین، با ورود به محیط فضای مجازی، این حق را به خود می دهند که محیط طرف مقابلشان را رصد کنند و معتقدند در صورت مشاهده رفتار ناشایست می توانند با تذکر، شخص را در مسیر درست قرار دهند. شاید این فرض، در کوتاه مدت و در برخی از موارد، جواب مثبت دهد، اما در بلند مدت، ممکن است جواب عکس داده و فرد را به پنهان کاری تشویق نماید.
🔸اگر چه سزاوار است طرفین برای جلوگیری از بدگمانی،  با توجه به وابستگی و صمیمیتی که دارند، انواع ارتباطات خود را در اختیار همدیگر قرار دهند، چرا که این امر به تحکیم بنیان خانواده کمک شایانی خواهد کرد؛ اما به لحاط اخلاقی و حقوقی، حق دخالت و تجاوز به حریم شخصی همدیگر را ندارند.
 ورود و اصرار بر این امر، باعث سلب آرامش و از بین رفتن حریم خانواده خواهد شد و از آسیب های زندگی زوجین محسوب می شود.
  • ۹۶/۰۳/۳۰
  • علی اکبر مظاهری

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">