مرزهای طلایی
سه شنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۶، ۱۰:۳۱ ب.ظ
نوشته ای از خانم طیبه نوحی، استاد دانشگاه.
🔹یکی از مواردی که جزء آسیب های زندگی زناشویی محسوب شده و باعث سلب آرامش خواهد شد، عدم توجه به حفظ حریم شخصی طرف مقابل است.
🔸لازمه حرمت شخصیت و فطریات یک انسان و ارتباطات اجتماعی او، منع نظارت بر بخش خصوصی زندگی هر شخص است.
این مورد در خانواده و در مورد زوجین نیز صدق می کند، چرا که هر یک از طرفین، علاوه بر زندگی زناشویی، حریم خصوصی و فضای اجتماعی و ذهنی مربوط به خود را دارند که به صرف زندگی مشترک، نمی توان آن را برای طرفین نادیده گرفت.
🔸مساله مرز و حریم و ورود به آن و اختلاف در مصادیق آن، ریشه بسیاری از اختلافات در زندگی ها خصوصا در عصر معاصر شده است.
حریم خصوصی، در همه جوامع و مکاتب، پذیرفته شده است و حتی از آن حمایت تمام قد نیز می شود.
اسلام نیز از این قاعده مستثنی نیست و به همین دلیل، مواردی از قبیل تجسس، تهمت، قذف، غیبت، و سوء ظن را حرام دانسته است.
🔸حفظ حریم فرد امری دور از انتظار نیست، چراکه هر فرد انتظار دارد در زندگی شخصی خود، بدون دخالت دیگران، آرامش داشته باشد، که این توقعی کاملا منطقی است....
🔸در مورد زوجین می توان حریم های جسمانی، ارتباطی و اطلاعاتی قائل بود. ممکن است زوجین به دلیل ارتباط عاطفی تنگاتنگی که دارند، به دلخواه، اطلاعات خود را در اختیار همدیگر قرار دهند، اما این نباید واکاوی و تجسس طرفین را در پی داشته باشد.
در مورد حریم جسمانی نیز همین گونه است؛ هر یک از افراد، به طور فطری، بر بدن خود تسلط دارند و رعایت حرمت آن برای طرف مقابل ضروری است.
مثلا مجبور کردن طرف به داشتن تغذیه خاص و مورد علاقه خود و یا اجبار شخص به انجام ورزش خاص، تجاوز به حریم جسمانی وی محسوب می شود .
دیگری حریم ارتباطی است، که اکثر افراد، از روی خطا، فقط این مورد را حریم خصوصی می انگارند. این حق فرد است که در مورد ارتباطات خود، اعم از محتوا و شکل و ... امنیت داشته باشد. به خصوص در زمان معاصر، با شکل های مختلف ارتباط؛ اعم از وسایل و اشخاص، از قبیل ایمیل، تلفن، شبکه های اجتماعی، شایسته نیست فرد، بدون اطلاع و رضایت شخص، در ارتباط وی با دیگران تجسس کند.
🔸 متاسفانه برخی زوجین، با ورود به محیط فضای مجازی، این حق را به خود می دهند که محیط طرف مقابلشان را رصد کنند و معتقدند در صورت مشاهده رفتار ناشایست می توانند با تذکر، شخص را در مسیر درست قرار دهند. شاید این فرض، در کوتاه مدت و در برخی از موارد، جواب مثبت دهد، اما در بلند مدت، ممکن است جواب عکس داده و فرد را به پنهان کاری تشویق نماید.
🔸اگر چه سزاوار است طرفین برای جلوگیری از بدگمانی، با توجه به وابستگی و صمیمیتی که دارند، انواع ارتباطات خود را در اختیار همدیگر قرار دهند، چرا که این امر به تحکیم بنیان خانواده کمک شایانی خواهد کرد؛ اما به لحاط اخلاقی و حقوقی، حق دخالت و تجاوز به حریم شخصی همدیگر را ندارند.
ورود و اصرار بر این امر، باعث سلب آرامش و از بین رفتن حریم خانواده خواهد شد و از آسیب های زندگی زوجین محسوب می شود.
- ۹۶/۰۳/۳۰