ضیافت یا مشقت؟(4)
چهارشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۶:۵۴ ب.ظ
ماه رمضان و ضیافتها (۲)
حکایتی اسفبار و خندهدار
سالها پیش، با آقایی همکاری داشتیم که در منزل و با کمک همسرش، کار حروفنگاری و صفحهآرایی کتاب میکرد.
کتابی را، برای اینکار، به او دادیم. قرارمان این بود که کار را دو ماهه تحویل دهد.
این زمان، به ماه رمضان برخورد. آخر ماه رمضان، زمان تحویل کتاب بود. در زمان مقرر، کتاب را طلبکردیم.
او گفت: "یک ماه دیگر زمان نیاز داریم."
گفتیم: بنا بر قرارمان، اکنون زمان تحویل است.
او گفت: "بله. اما آماده نیست."
سبب را پرسیدیم.
گفت: " در ماه رمضان، هیچ فرصتی برای این کار به دست نیامد، زیرا یا مهمانی میرفتیم، یا مهمانی میدادیم. همه ماه رمضان، به مهمانی گذشت."
متاسف شدم و این سخن امیر مومنان - علیه السلام - به یادم آمد:
لَاتَجْتَمِعُ عَزِیمَةٌ وَ وَلِیمَةٌ؛ عزتمندی، با شکمبارگی، فراهم نیاید (و عزم راسخ، با سورچرانی و شهوتپروری، یکجا جمع نشوند)."
(نهجالبلاغه، خطبه ۲۴۱)
علیاکبر مظاهری
- ۹۷/۰۲/۲۶