زمزمه‌های عاشقی (۲۹)

دعای روز بیست‌ونهم ماه مبارک رمضان

هر شروعی را پایانیست و هر آمدنی را رفتنی. ضیافت الهی رو به پایان است و دل مشتاقان روشن به طلیعه عید فطر، اما محزون از پایان این ضیافت. آنچه در این میان مهم است، این است که معرفت برگرفته از این ضیافت را توشه راه زندگی‌مان سازیم، که اینگونه، ماه رمضان همواره در زندگی‌مان جاری و ساری خواهد بود. الهی! توفیق را رفیق راه زندگی‌مان ساز تا دل‌هایمان به نور معرفت منور شود و از تاریکی‌های جهل و نادانی در امان بماند.
الهی! در این روز تو را به زبان روزه‌داران می‌خوانم:
«اللَّهُمَّ غَشِّنِی فِیهِ بِالرَّحْمَةِ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ التَّوْفِیقَ وَ الْعِصْمَةَ وَ طَهِّرْ قَلْبِی مِنْ غَیَاهِبِ التُّهَمَةِ یَا رَحِیماً بِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ‏؛ خدایا! در این روز مرا به رحمت خود درپوشان و توفیق و حفظ از گناهان روزى فرما و دلم را از تاریکی‌هاى اوهام باطل پاک دار، اى خداى مهربان بر اهل ایمان!»

زهرا نصیری/ روزنامهٔ مردم‌نو