اقتدار مرد (۵)

اقتدار مرد (۵)

مشاورهٔ مهارت‌های زندگی مشترک

نویسنده: علی‌اکبر مظاهری

⭕️ تحصیل اقتدار

ادامه راه‌کارها:

11. اظهار ضعف نکنید.
پرده برداشتن از رنج‌های خویش، آدمی را در دیدگان مردمان حقیر می‌کند. امیر مؤمنان (ع) از سرفرازترین اولاد آدم فرموده‌اند:
«رَضِیَ بِالذُّلِ مَن کَشَفَ عَن ضُرِّه»؛
آن کس که راز ناگواری‌های خود را فاش کند، به خواری خویش رضا داده است.
خود را ضعیف و نیازمند نمایاندن، به هر منظوری که باشد، جز ذلّت ثمره‌ای ندارد؛ خواه به منظور جلب ترحّم مردم باشد، خواه به قصد طلب یاری از ایشان، یا به هر منظور دیگر. هیچ‌کس از حقیران خوشش نمی‌آید. هر چه آدمی خویشتن را سرفراز و بی‌نیاز بنمایاند، در دل و دیدۀ مردمان عزیزتر می‌شود و این، جزو طبیعت و فطرت انسان است.
مردی که بخواهد نزد همسرش اقتدار داشته باشد و اعضای خانواد‌ه‌اش برایش حریم و حرمت قائل شوند، باید نزد ایشان از ابراز ناتوانی، سخت بپرهیزد.
این شیوة سرفرازانة پیامبر (ص) را بنگرید:
«کانَ رَسولُ اللهِ إذا مَشیٰ، مَشیٰ مَشیاً یُعرَف أنَّهُ لَیسَ بِعاجِزٍ وَلا کَسلانَ»؛
پیامبر خدا چنان راه می‌رفت که آشکار بود ناتوان و کسل نیست.
12. از تواضع بیجا بپرهیزید.
هر کدام از اخلاق و اوصاف نیکوی آدمی، آن‌گاه پسندیده است که به اعتدال باشد. افراط و تفریط، به آن‌ها صدمه می‌زند. افراط در تواضع و خاکساری نابجا، اندک اندک روح شهامت را در آدمی ضعیف می‌کند و سرانجام، وی را به ذلّت می‌کشاند. حتّی در دوستی ورزیدن با مردم، هر کس که باشد، نباید حساب کار از دستمان بیرون رود و چندان پیش رویم که خود را ذلیل کنیم.
همره اگر به رفتن شتاب کند بایست دل در کسی مبند که دلبستۀ تو نیست
این سخن حکیمانۀ امیرمؤمنان (ع) را بنگرید:
«رَغبَتُکَ فِی زَاهِدٍ فِیکَ ذُلُّ نَفسٍ»؛ ‏
رغبت ورزیدن تو به آن کس که به تو بی‌رغبت است، خود را ذلیل کردن است.
مردی که ضعف اقتدار دارد و به‌ویژه در خانواده‌اش تحقیر می‌شود، باید سخت مراقب خویشتن باشد و خاکساری را به خاک بسپارد.
13. با همسرتان مجادله نکنید.
طبیعت مجادله و ستیزه، سَبُکی و حقارت است. در فصل ششم از بخش یکم، دربارۀ مجادلۀ همسران و زیان‌های آن به اختصار سخن گفته‌ایم و در کتاب نبرد بی‌برنده که در آغاز این کتاب معرفی شده است، به تفصیل نوشته‌ایم. امّا در اینجا از زاویه‌ای دیگر به این موضوع می‌نگریم و آن کاستن از اقتدار مرد است.
میدان ستیزه‌گری برنده‌ای ندارد و هر کس به آن درآید، شکست خورده بیرون می‌آید و هر شکست‌خورده‌ای در نظرها حقیر می‌نُماید. بنابراین، اگر مرد به این میدان درآید، ذلیل بیرون می‌آید. مجادله با همسر، هیبت مرد را در دل زن می‌شکند. ستیزه، زبون‌کننده و آبرو برنده است. این سخن خداوند را بنگرید:
«... لا تَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذهَبَ ریحُکُم‏»؛
کشمکش نکنید که شکست می‌خورید و آبرویتان می‌رود.
خداوند برای ستیزه‌گری دو پیامد پرزیان را بیان فرموده است: یکی شکست خوردن و دیگری آبرو باختن؛ که هر کدام عاملی مستقل در تضعیف اقتدارند. از این‌رو، هرگز و بر سر هیچ چیز، با همسرتان بحث و جدال نکنید.

{ادامهٔ مطلب را در پست بعد بخوانید.}

۱ آبان ۱۴۰۰

برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید:

🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1