عرفان ناب (۱۳)

عرفان ناب (۱۳)

نویسنده: #علی_اکبر_مظاهری

اوصاف ستوده

خداوند رحمان به مردمان می‌فرماید:

یَابنَ آدَمَ!
۱. هَل أَدَّیتُم فَرائِضی کَما أَمَرتُکُم؟
۲. وَ هَل واسَیتُمُ المَساکینَ بِأَموالِکُم وأَنفُسِکُم؟
٣. وَ هَل أَحسَنتُم إِلى مَن أَساءَ إِلَیکُم؟
۴. وَ هَل عَفَوتُم عَمَّن ظَلَمَکُم؟
۵. وَ هَل وَصَلتُم مَن قَطَعَکُم؟
۶. وَ هَل أَنصَفتُم مَن خانَکُم؟
۷. وَ هَل کَلَّمتُم مَن هاجَرَکُم؟
۸. وَ هَل أَدَّبَتُم أَولادَکُم؟
۹. وَ هَل سَأَلتُمُ العُلَماءَ مِن أَمرِ دینِکُم وَ دُنیاکُم؟
۱۰. فإنّی لاأَنظُرُ إِلى صُوَرِکُم وَ لا إِلى مَحاسِنِکُم وَ لکِن أَنظُرُ إِلى قُلُوبِکُم وَ أَعمالِکُم وَ أَرضى مِنکُم بِهذِهِ الخِصالِ. ۱

ای فرزندان آدم!
۱. آیا واجبات مرا، همان‌گونه که فرمانتان دادم، انجام دادید؟
۲. و آیا به وسیله مال‌ها و جان‌هایتان با بینوایان به مساوات و برابری رفتار کردید؟
۳. و آیا به کسی که با شما بدرفتاری کرد، نیکی کردید؟
۴. و آیا کسی را که (از سر نادانی) به شما جفا کرد، بخشیدید؟
۵. و آیا با کسی که (از سر غفلت و جهل) از شما پیوند برید، پیوستید؟
۶. و آیا با کسی که به شما خیانت کرد، به انصاف رفتار کردید؟
۷. و آیا با کسی که به شما قهر ورزید، سخن گفتید (و با او از در آشتی درآمدید)؟
۸. و آیا فرزندانتان را (به‌نیکی) ادب کردید؟
۹. و آیا از عالمانی (راستین) دربارهٔ مسائل دین و دنیایتان پرسیدید؟
۱۰. پس (آگاه باشید که) من به صورت‌ها و خوبی‌های ظاهری‌تان نمی‌نگرم؛ بلکه به دل‌ها و کردارتان می‌نگرم، و به این اوصاف ستوده و رفتار پسندیده (که بیان شد) از شما خشنود و راضی می‌شوم.

همسویی ایمان و کردار

عقیده وایمان، بدون رفتار و کردار پسندیده و اوصاف ستوده، همانند روح بی‌جسم است؛ همچنان که کردار و اوصاف نیکوی بدون عقیده و ایمان نیز، به‌سان جسم بی‌روح است.
در جای‌جای قرآن کریم، واژگان «ایمان» و «عمل صالح»، توأمان آمده‌اند؛ هرگاه سخن از ایمان و مؤمنان به میان آمده است، عمل و صالحان نیکوکردار نیز در پی آن نمایانند.
از آفت‌هایی که همواره گریبانگیر پیروان ادیان الاهی بوده و هست، «یکسونگری» و «یکسوگرایی» است؛ گرفتن یک جانب و رهانیدن جانب دیگر، پذیرش یک بعد و طرد بعد دیگر...
اسلام و همه ادیان الاهی - که تمامی ادیان، همانا اسلام‌اند - آن‌گاه سعادتی فراگیر را ثمر می‌دهند که همه قوانین و ابعاد و اجزایشان، بی‌تحریف و تخریب، مراعات گردند.

دل از اغیار خالی کن چو قصد کوی ما داری
نظر بر غیر مگشا چون هوای روی ما داری

ارجمندترین ثمرهٔ این مراعات همه‌جانبه، «انسان کامل است» و والاترین هدف انسان کامل، جلب رضای خداوند است و تقرب به آن ذات اقدس - جَلَّ وَ عَلا - .

۱۴ مهر ۱۴۰۱

۱. کلمةالله، صفحه ۴۶۷.

🌍 zil.ink/mazaheriesfahani