دیده زیبابین

گزینشی از دعای ۴۳ صحیفه سجادیه

اشارت:
پدیده‌ها را می‌توان از منظرهای متفاوت نگریست. تفاوت دیده‌ها از تفاوت اندیشه‌ها برمی‌خیزد. مثلا هلال ماه را می‌توان به گونه‌های‌ گوناگون دید؛ یک عاشق‌پیشه آن را چونان ابروی معشوق می‌بیند. یک جنگجو آن را مانند قوس کمان می‌بیند. دیگری آن را یک پدیده عادی می‌بیند که هیچ احساسی را در او برنمی‌انگیزد؛ گوشه‌ای از ماه است در آسمان که اندک اندک بزرگ می‌شود تا قرص کامل شود، سپس اندک اندک کوچک می‌شود تا ناپدید گردد. همین!

اکنون ببینیم دیده زیبابین امام سجاد - علیه‌السلام - هلال را چگونه می‌بیند:

ای آفریده فرمانبر! ای رونده شتابان، در منزلگاهان تقدیر و تدبیر! من ایمان دارم به آن‌کس که تاریکی‌ها را، به ‌سبب تو، روشن کرد و ابهام‌ها را، به وسیله تو، زدود و تو را نشانه‌ای از نشانگان فرمانروایی‌اش نمود... .
تو فرمانبر اویی و به سوی اراده او شتابانی.
سبحان‌الله! چه شگفت‌انگیز است تدبیر و لطافتی که آفریدگار، در آفرینش تو، به‌کار برده!... تو را کلید و طلیعه ماهی نو و برای کاری نو قرار داده است.
از خدایم و خدایت... می طلبم که بر محمد و خاندان او درود فرستد و تو را هلال برکت قرار دهد؛ برکتی که گذشت روزگاران آن را نکاهد و پاکی‌ای که گناهان آن را نیالاید... هلال امنیت، سلامت، برکت، نعمت... .
خدایا! چنان کن که خشنودترین کسانی باشیم که این هلال بر ما طلوع می‌کند. پاک‌ترین کسانی باشیم که به آن نگاه می‌کنیم. نیک‌بخت‌ترین کسانی باشیم که، در این ماه، تو را می‌پرستیم و می‌ستاییم.
الاهی! ما را در این ماه از ارتکاب گناهان مصون بدار. شکرگزاری نعمت‌هایت را نصیبمان کن. جامه عافیت را بر انداممان بپوشان.
الاهی! تو آنی که شایسته ستودنی... .