تربیت متعالی (2)

مشاورهٔ تربیتی

ادامهٔ پاسخ استاد علی‌اکبر مظاهری به یک پدر فعال فرهنگی

بخش دوم سؤال شما این است: «به‌خاطر فعالیت‌های فرهنگی سرم شلوغ است و نمی‌توانم برای فرزندانم وقت بگذارم.»

پاسخ استاد:
«سرم شلوغ است» را قبول نداریم.
اگر شما، با همهٔ دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی، وقت مناسب و کافی برای فرزندانتان اختصاص ندهید، در آینده قطعاً پشیمان می‌شوید.
هر فردی با هر میزان دغدغهٔ فرهنگی و فعالیت تبلیغی، حق ندارد به‌خاطر کار و فعالیت، خانواده‌اش را تباه کند.
خداوند نمی‌پذیرد که بنده‌اش به دین الهی خدمت کند، اما فرزندش را، که امانت و عطیهٔ الهی است، وانهد و در حق او کوتاهی کند.
یک قاعدهٔ کلی برای همه طلاب، روحانیان، مصلحان، سیاستمداران و همهٔ کسانی که به جامعه خدمت می‌کنند: «اگر کسی کار فرهنگی، اجتماعی و تبلیغی انجام دهد، اما در حق همسر و فرزندان خود کوتاهی کند، خداوند از او نمی‌پذیرد. هرچند آن کار، ساختن خانهٔ کعبه باشد‌.»
اگر حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) نیز در حق همسر و فرزندشان اجحاف می‌کردند و زمان خود را صرف ساختن خانهٔ کعبه می‌کردند، خداوند از ایشان نمی‌پذیرفت.
سرم شلوغ است، معنا ندارد.
خداوند بیست‌وچهار ساعت شبانه‌روز را به‌طور مساوی برای همه انسان‌ها قرار داده است. این زمان برای شما، برای پیامبران، برای مصلحان، برای بقال و نجار یکسان است. باید این بیست‌وچهار ساعت را مدیریت کرد.
زمان مناسب خانواده را صرف امور دیگر نکنیم، هرچند آن امور، تبلیغ دین خدا باشد، هرچند عبادت باشد، هرچند ساختن خانهٔ کعبه باشد.
از طرفی هم نباید از فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی کم کنیم که به زمان خانواده بیفزاییم.
«که هر چیزی به‌جای خویش نیکوست.»

به قلم خانم نرگس صفرخانلو

این مطلب ادامه دارد.

۲۴ آذر ۹۸