نقد و نظر
گوشه‌هایی از بازتاب «با نیاز جنسی‌ام چه کنم؟» (۱)
اشاره:
انتشار مطلب «با نیاز جنسی‌ام چه کنم؟» که در تاریخ ۹۸/۱۱/۲۰ منتشر شد، بازتاب گسترده‌ای داشت. گوشه‌هایی از آن را بخوانیم:
یک خانم:
درود بر شما.
همهٔ این موارد؛ راهکارهای مهار غریزهٔ جنسی، را اجرا می‌کنم، ورزشکار هم هستم. چند سال پیش همین روش را امتحان کردم و متوجه شدم که ورزش و فعالیت باعث می‌شود بتوانم خودم را از این نظر کنترل کنم و به گناه نیفتم، ولی متأسفانه نمی‌توانم به تنهایی‌ام فکر نکنم... .
مهندس سید یاسر دیباجی (فوق لیسانس مهندسی صنایع، از دانشگاه لینکشوپینگ سوئد):
عرض سلام و ارادت.
درخصوص این مطلب، هرچند راهکارها درست است و تا حدودی نیاز را کاهش می‌دهند، لکن در جامعهٔ امروز به‌راستی راه‌حل کامل نیست.
یک نوجوان حداکثر از سن پانزده‌سالگی نیاز جنسی را احساس می‌کند و شرایط جامعهٔ امروز نیز امکان ازدواج پیش از سن حدود بیست‌وپنج سالگی را میسر نمی‌سازد. راهکارهای مذکور شاید برای شش‌ماه راهگشا باشد، ولی قطعاً برای ده‌سال واقع‌بینانه نیست. در عمل، نتیجه یا تخطی از حدود اسلامی و یا عوارض روحی و جسمی خواهد بود که در بسیاری موارد منجر به سهل‌گیری در معیارهای ازدواج می‌شود که تبعات آن در زندگی تا آخر عمر گریبان‌گیر فرد خواهد بود.
جناب استاد حسن بنی‌سعید:
با تشکر از مطالب آموزنده و علمی شما.
بهتر از بنده می‌دانید که امر قرآن در رابطه با مسائل جنسی، ازدواج است.
و در صورت ممکن‌نبودن ازدواج، خدای منان امر به استعفاف (عفت‌ورزی و صبوری) می‌کند.
حال بحث اینجاست که ازدواج، اعم از دائم و موقت است.
همان‌گونه که استاد محترم، حاج‌آقا قرائتی هم چندین‌بار در دانشگاه‌ها پیشنهاد کرده‌اند، شاید تسهیل امر ازدواج، ولو موقت، و تخلیهٔ هیجانات جنسی، نسخهٔ کارآمدتر و حتی دینی‌تر باشد.
خصوصاً برای دختران رشیده و مستقله مانعی وجود ندارد.
اگر اشتباهی در عقیدهٔ بنده هست، اصلاح بفرمایید.
متن یادداشت «با نیاز جنسی‌ام چه کنم؟» را از اینجا بخوانید.
❇️ مخاطبان گرامی، شما نیز نظرهایتان را ارسال کنید تا در همین رسانه منتشر شود و مورد تأمل خوانندگان قرار گیرد.
۹۸/۱۲/۹
- ۹۸/۱۲/۰۹