تصمیم‌های عجولانه
#نویسنده_و_مشاور: #علی‌اکبر_مظاهری
⭕️ ریشه‌های طلاق (۱۰)
🔴 سه‌طلاقه!
امشب؛ شب عید فطر ۱۴۴۴، یکم اردیبهشت ۱۴۰۲، برادری مؤمن که از سال ۱۳۶۲، در عملیات خیبر، برادر شده‌ایم و برادری‌مان برقرار است، تلفن کرد و بی‌فاصله گفت: «تبریک عید فطر و دعای قبولی عبادت‌های رمضانی، بماند برای تماس بعد. حالا یک مسئلهٔ فوری پیش آمده که می‌خواهم راه حل آن را بپرسم.»
من هم وارد تعارف‌ها و دعاهای رمضانیه و فطریه نشدم و گفتم: بفرمایید.
گفت: «یکی از دوستان‌ما، از سر عصبانیت و از روی عجله، خانمش را طلاق داده و گفته سه‌طلاقه‌ات کردم که دیگر رجوعی در کار نباشد. حالا پشیمان شده و می‌خواهد همسرش را برگرداند. درمانده شده که من سه‌طلاقه‌اش کرده‌ام. نمی‌توانم او را برگردانم. چه کنم؟
شما بگویید چه کند؟» گفتم: در مذهب تشیع، سه‌طلاق در یک مجلس، نداریم. به او بگویید زود اقدام کند. اگر هنوز همسرش از عدّه بیرون نرفته، او را برگرداند، بدون نیاز به عقد مجدد. و اگر از عدّه خارج شده، او را عقد مجدد کند. همسری‌شان برقرار می‌شود.
شادمان شد و زود تلفن را قطع کرد تا به دوستش خبر دهد.
آماری حیرت‌آور
ما، در مشاوره‌ها و تجربه‌هایمان، این رخداد شگفت‌انگیز را تحصیل کرده‌ایم که بیشتر (حدود هشتاددرصد) کسانی که طلاق می‌دهند یا طلاق می‌گیرند، از فردای طلاق تا دو سال بعد، پشیمان می‌شوند.
آیا سازمان آمار، این پدیده را می‌تواند نشان دهد؟ نه! در دفتر آمار، میزان طلاق‌ها ثبت می‌شود، اما میزان پشیمانان یا ناراضیان از طلاق را هرگز ثبت نمی‌کنند. این رخداد حیرت‌آور، در لابراتوار دفتر مشاورهٔ ما نمایان می‌شود.
عادت مردمان بر این است که پشیمانی‌هایشان را پنهان می‌کنند و تنها نزد مشاورانی دانا و توانا و نیز خیرخواه و امین، پرده از لایه‌های پنهان پشیمانی برمی‌دارند.
مرد طلاق‌‌دهنده
وقتی مردی، پس از جدایی از همسرش، کوله‌باری سنگین از تنهایی را بر دوش رنجورش احساس می‌کند، اندکی مقاومت می‌کند؛ می‌کوشد سرش را افراشته نگه دارد، اما اندک‌اندک سنگینی کوله‌بار، کمرش را خم می‌کند. از نیروی پاهایش می‌کاهد. دورنمای دیدگانش کم‌سو و سپس تار می‌شود و در نهادش آهی می‌جوشد و آهسته، در باطن ضمیر خود می‌گوید: راستی! از این طلاق، چه محصولی عایدم شد؟ آیا می‌شد که چنین نشود؟ و کم‌کم به زبان می‌آورد که عجب کاری کردم! پس از زمانی که کمر و زانو، که دیگر توان کشاندن کوله‌بار را، که اکنون سنگین‌تر شده، ندارند، می‌گوید: عجب اشتباهی کردم! بعد می‌گوید: عجب غلطی کردم!
اگر فرزندی یا فرزندانی در میان باشند که کار دشوارتر است.
عاقل آن است که اندیشه کند پایان را!
مرد آخر بین، مبارک‌بنده‌ای است!
زن طلاق‌گیرنده
و هنگامی که زن، طلاق می‌گیرد (که در عصر ما، خانم‌ها، در طلاق، شتابان‌ترند!) و از فردای طلاق، آوارهای آن رخداد تلخ بر سرش می‌ریزد؛ آوارگی، بی‌یاوری، مسئولیت زندگی، مطلقگی، ابتدا به روی خود نمی‌آورد. می‌کوشد خود را «رهایی‌یافته» فرض کند، آزادشده پندارد. اما کم‌کم به فاجعه‌ای که آفریده است آگاه‌تر می‌شود و در نهایت می‌گوید: عجب خطایی کردم!
خانمی به من می‌گفت: عجب حماقتی کردم! مشکلات پس از طلاق، برای خانم‌ها بیش از آقایان است؛ بسیار بیشتر. مردان، پس از طلاق، زودتر ازدواج دوباره می‌کنند، اما ازدواج پس از طلاق برای خانم‌ها دیرتر و دشوارتر است؛ بسیار دشواتر. به‌علاوهٔ ناگواری‌های روانی و حیثیتی که برای زنان مطلقه پدید می‌آید. نیز اگر فرزند یا فرزندانی در میان باشند، مسأله پیچیده‌تر می‌شود.
عاقل آن است که اندیشه کند پایان را!
زن آخربین، مبارک خانمی‌ست!
🔹 دیدگاه ما
در طلاق، شتاب نکنید! چندروز، چندماه به تأخیرافکندن طلاق، عاقلانه‌تر از تعجیل در آن است. ما، از تأخیر در کارهای انتحاری، زیان نمی‌کنیم. سود می‌کنیم.
🔸 معجزهٔ مشاوره
مشاوره با مشاورین دانا و توانا، در پیشگیری از طلاق، معجزه می‌کند. ما، در مشاوره‌های‌مان، اکثر جدال‌های عجولانهٔ طلاقی را به صلح می‌آوریم. از بن جان معتقدیم که سخن خدای‌مان که فرموده است:
«الصُّلْحُ خَیْرٌ»؛ ۱ صلح، بهتر است، حق است. خداوند حکیم که آدمیان را آفریده، می‌داند که صلح، به صلاح است.
بیایید برای دو سرای‌مان، بر سر نفس امّاره‌مان و بر شانه‌های تعجیل‌های شیطان‌خواسته‌مان، پای فشاریم.
به امید خدا.