استخاره برای ازدواج

جایگاه استخاره در امر ازدواج

اگر قوانین و دستورات اسلام دُرست فهمیده شود و به‌طور صحیح اجرا گردد، سعادت‌بخش خواهد بود؛ امّا اگر اشتباه فهم شود و به‌طور غلط اجرا گردد، نه‌تنها سعادت‌بخش نیست، بلکه زیان‌بار است.
یکی از موضوعات اسلام که در میان بسیاری از افراد جامعۀ ما اشتباه فهمیده شده و به‌طور ناصحیح به آن عمل می‌شود، استخاره است.
هرچند اینجا جای بررسی همه جانبۀ مسئلۀ استخاره نیست، اما چون استخاره، در جامعۀ ما، به شکلی به موضوع انتخاب همسر نیز مربوط شده، لازم است به قدر نیاز به آن پرداخته شود.

در سوگ حضرت مادر

سوگنامهٔ برترین بانو

◾️اشارت:
نالیدن دلاوران، شگفتی‌آور است. مگر دلیران نیز، مانند عاجزان، می‌نالند؟! اما باید دانست که نالهٔ آنان، نه چونان نالهٔ اینان، از سر عجز و نابردباری در برابر ناملایمات این‌جهانی است؛ بلکه نالیدن‌شان، چونان غرش نیمه‌شبان شیران است در غربت کوهستان.
هیبت و صلابت امیر مؤمنان - علیه‌السلام - چنان بود که هنگام رویارویی با جنگاوران، حتى دل پهلوان‌ترین‌هایشان، می‌لرزید و همهٔ وجودشان، مقهور و مغلوب آن حضرت می‌شد. امیر دلیران - علیه‌السلام - در هیچ میدانی و در پیکار با هیچ جنگاوری و در کارزار با هیچ لشکری، هرگز ننالید. اما این دلاور مظلوم، هنگام خاک‌سپاری پیکر همسر محبوبش، فاطمه - سلام‌الله‌علیها - اینسان می‌نالد و با پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - نجواگونه، چنین راز دل می‌گوید:

همۀ نوه‌هایم

از راست:
۱. صدراجانم؛ ۲. حسین‌جانم؛ ۳. علی‌جانم؛ ۴. تسنیم‌جانم؛ ۵. فاطمه‌جانم؛ ۶. علی‌جانم.

الآهی! فرزندانم را در پناه خود گیر و ایشان را مایهٔ روشنای چشمانم و خنکای دلم قرار ده!
آمین.

علی‌اکبر مظاهری
۱ بهمن ۹۸

راویان ازدواج (۲)

راوی دلیر

قبلاً حکایت زهراخانم را خواندیم که نمونه‌ای موفق از راویان خوب ازدواج است. اکنون حکایت علی‌آقا را می‌خوانیم که در هدف، با زهراخانم، شبیه است و در عمل، تفاوت‌هایی دارد، اما نتیجۀ عملشان یکسان است.
علی‌آقا، هم راوی است و هم مشاور؛ بیشتر معرفی‌هایش همراه با تأیید است؛ به دختر و پسر و خانواده‌هایشان مشاوره هم می‌دهد. البته گاهی که شناخت کافی نداشته باشد، تنها «معرف» است، نه «مؤید». اگر هم امکان مشاوره نداشته باشد، دختر و پسر و خانواده‌هایشان را به مشاور دیگری ارجاع می‌دهد.

راویان ازدواج (۱)

جوانان مجرد را دریابیم!

زهراخانم، خانمی است مؤمن و میانسال. قلبش باور کرده که راوی ازدواج بودن، ثواب دارد و خدا و پیغمبر را خشنود می‌کند.
او نه سایت دارد، نه تشکیلات، نه بودجه و نه سازمان. همۀ ابزار او، یک دفترچه است و یک قلم؛ همین! و البته قلبی سرشار از ایمان و همتی بلند و عزمی استوار.
زهراخانم، نام دختران و پسران بی‌همسری را که می‌شناسد یا به او معرفی می‌کنند، در دفترچه‌اش می‌نویسد؛ با مشخصات آنان. او با ذکاوت خدادادی‌اش، آنان را نسبت‌سنجی می‌کند و به شکل‌های گوناگون به‌هم معرفی می‌نماید.
آشنایان که به زهراخانم امید دارند، برای ازدواج جوانانشان به او مراجعه می‌کنند. بیشترین مراجعانش، مادران و بستگان پسران مجردند.

علی آمد! (۲)

» نور چشمانم

یکی از دعاهای هر روزم این آیه قرآن است: «رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ و َاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا؛ ای خدای ما، به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنی و سبب خنکای چشمانمان باشند و ما را پیشوای تقواپیشگان قرار ده.» (سوره فرقان، آیه ۷۴)
۹ آذر ۱۳۹۸، ۳ ربیع‌الثانی ۱۴۴۱، خداوند رحمان، نوری بر نورهای چشمانم افزود و نوه ششم «علی» را به ما عنایت فرمود.
او فرزند دوم پسرم آقامحمد و عروسم سعیده‌خانم است. نیز برادر نوه دیگرم حسین‌آقا است.
الاهی، نورچشمانم را از صالحان امت قرار ده. اِنَّکَ وَلیُّ النِّعَم.

علی‌اکبر مظاهری

یار ارج‌دار علی (ع)

توصیف امیرمؤمنان - علیه‌السلام - از ویژگی‌های برادری که دوستش می‌داشت‌

یکی از شیوه‌های تربیتی امام علی - علیه‌السلام - این بود که اوصاف خوبان را بیان می‌فرمود و زیبایی‌ها و فرخندگی‌هایشان را توصیف می‌کرد تا رغبتی شیرین در جان آدمیان برای وصول به جایگاه ستودهٔ آنان به‌وجود آورد و مردمان را به اقتدای آن مقتدایان فرا بخواند.
مولای خوبان، در یک سخن ارزشمند، کسی را نیکو و عظیم توصیف می‌کند و او را برادر خویش می‌نامد که زمانی با وی روزگار می‌گذرانده است؛ اما نام او را نمی‌آورد. برخی، به گمان، وی را ابوذر می‌دانند و برخی، کسان دیگری را نام می‌برند؛ اما همین نام نیاوردن امیرمؤمنان - علیه‌السلام - از آن یار ارج‌دار خویش، حلاوت و ذکاوتی را به همراه دارد؛ زیرا هم حس کاوشگری و رازداری را در آدمی بر‌می‌انگیزاند و هم این رغبت را در آدمی شکوفا می‌کند که هر کس خویشتن را به جای آن یار بی‌نام علی - علیه‌السلام - فرض کند و بکوشد تا آن اوصاف خجسته را به‌دست بیاورد؛ چنان‌که مولا وی را نیز برادر خویش بخواند.

اینک اوصاف و خصلت‌های آن یار ارج‌دار علی - علیه‌السلام - را از زبان عطرافشان مولایمان در حکمت ۲۸۹ نهج‌البلاغه می‌شنویم:
در روزگاران گذشته، برادری داشتم «خدایی» که برادری‌مان بر طریقت الهی بود. او این‌چنین بود:
۱. کوچکی دنیا در چشم او، وی را در دیدهٔ من، بزرگ کرده بود! [چون متاع فریبای این ‌جهان و خواهش‌های ناروای نفسانی، نزد وی حقیر می‌نمود، وی در جان من، عظیم نشسته بود.]
۲. از سیطرهٔ شکم خویش، بیرون بود؛ از این‌رو، به آنچه نمی‌یافت، اشتها نمی‌کرد و در آنچه می‌یافت، زیاده‌روی نمی‌کرد.
۳. بیش‌ترین اوقات روزگارش را خاموش بود. [خاموشی‌اش نه از سر ناتوانی در گفتار بود، بلکه برای بیش‌تر اندیشیدن و به وادی بیهوده‌گویی نیفتادن بود؛ زیرا هنگامی که ضرورت سخن راندن فراهم می‌آمد...]
۴. چون سخن می‌گفت، چنان بود که سخنوران را از سخن راندن باز‌می‌داشت و بر آنان چیرگی می‌یافت و عطش پرسشگران را فرو می‌نشاند.
۵. [از فرط بی‌آزاری و فروتنی، به ظاهر و در دیدهٔ ظاهربینان] ناتوان و مستضعف بود.
۶. هنگامهٔ تلاش و کارزار، همچون شیر بیشه بود و مار بیابان. [خشمگین و خروشان و پرزهر و شتابان.]
۷. [از منازعه‌های فضیلت‌سوز و جدال‌های خصمانه، پرهیز می‌کرد و تا کار به داوری نمی‌رسید و] تا نزد قاضی نمی‌آمد، دلیلی نمی‌آورد و برهانی اقامه نمی‌کرد‌.
۸. کسی را بر کاری که [به ظاهر ناروا بود و] امکان عذر و بهانه‌ای در آن می‌بود، ملامت نمی‌کرد تا آنکه عذر و بهانه‌اش را می‌شنید.
۹. از هیچ‌ دردی نمی‌نالید و شکایت نمی‌کرد؛ مگر پس از بهبود و سلامت. [آن‌هم از باب حکایت‌کردن.]
۱۰. آنچه را عمل می‌کرد، می‌گفت و آنچه را عمل نمی‌کرد، نمی‌گفت.
۱۱. اگر در گفتن از وی سبقت می‌جستند، در خاموشی بر او چیرگی نمی‌یافتند.
۱۲. بر سخن‌شنیدن، شوق‌ناک‌تر بود تا بر سخن‌گفتن.
۱۳. هرگاه که دو کار برایش پیش می‌آمد، می‌نگریست که کدامشان به هوای نفس نزدیک‌تر و به هوس دل، شیرین‌تر است تا با آن مخالفت بورزد. [زیرا به‌وضوح می‌دانست که آنچه با هوای نفس ملایم‌تر است، با عقل و شرع مخالف‌تر است.]
پس شما نیز این خصلت‌ها را فراگیرید و خویشتن را بر آنها وابدارید و برای یافتن آنها بکوشید و به آنها رغبت ورزید. [شما نیز مانند آن برادر من، شایستگیِ یافتن این اوصاف حمیده و اخلاف پسندیده را در خویشتن فراهم آورید] اما اگر توان یافتن همهٔ آنها را ندارید، هر مقدار را که می‌توانید، فرابگیرید؛ زیرا برخی را به‌دست آوردن، بهتر است از همه را وانهادن.

علی‌اکبر مظاهری
#ماهنامه_خانه_خوبان
#شماره_۱۲۶
#مهر_و_آبان۹۸

سوگواره خاتم پیامبران، در سخن امیرمؤمنان

اشارت:
امیرمؤمنان علیه‌السلام به گاه غسل‌دادن و کفن‌کردن پیکر پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله با ایشان دل‌گویه‌ها و راز و نیازها داشت که بخش‌هایی از آنها بر مردمان آشکار نشد و همچنان رازگونه میان آن دو حبیب و محبوب باقی ماند و بخش‌هایی نیز آشکار شد. این گفتار بخشی از آنهاست که آشکار شده است:
🔸 پدر و مادرم فدایت یا رسول‌الله!
راستی که با مرگ تو، رشته‌ای از پیامبری و خبرآوری از آسمان گسسته شد که به مرگ هیچ‌کس غیر تو چنین نشد. داغت چنان گران است که مصیبت‌های دیگر را کوچک می‌نمایاند. غمت چندان گسترده است که همگان را فرا گرفته است. اگر به شکیبایی‌، امرمان نفرموده بودی و از بی‌تابی نهی‌مان نکرده بودی، چشمه‌های اشک‌هایمان را در ریختن بر تو می‌خشکاندیم. درد فراقت، گدازان است و اندوه داغت، بی‌پایان. این (گداختن و سوختن، بر مصیبت فقدان تو) هنوز اندک است! اما مرگ را نتوان بازگرداند و آن‌را نتوان دور ساخت.
پدر و مادرم فدایت! ما را نزد پروردگارت به یاد آر و ما را در خاطرت نگاه دار.

خطبهٔ ۲۳۵ نهج‌البلاغه
ترجمه و توضیح علی‌اکبر مظاهری

اندر حکایت مشاوره (۱)

یکی از مسائل ناگوار در عرصهٔ مشاوره، این است که یکی از دو همسر به مشاوره نمی‌آید؛ همسرش را همراهی نمی‌کند. گاهی دعوت و پیگیری مشاور هم ثمر نمی‌دهد.

پدیده‌ای خردپسند

این کاملاً طبیعی است که وقتی برای یک زوج مسئله‌ای مشترک پدید آید، هر دو باید در حل آن بکوشند. اگر خودشان توانستند مسئله را حل کنند که خوب، وگرنه باید از کسی که دانایی و توانایی لازم در حل مسئله را دارد، کمک بگیرند.
ما، همگی‌مان، در همهٔ مسائل زندگی، همین کار را می‌کنیم. بنابر مثال، اگر کودکمان تب کند، پاشویه‌اش می‌کنیم. اگر تب فرونشست که خوب، وگرنه به پزشک مراجعه می‌کنیم. اگر کولر منزل خراب شد، چنانچه خودمان توانستیم تعمیرش کنیم که خوب، وگرنه به تعمیرکار کولر مراجعه می‌کنیم.
چرا به مشاوره نیز نگاهی این‌چنین نداشته باشیم؟
یکی از عرصه‌های گسترده در مشاوره، عرصهٔ زندگی زن و شوهری است. اگر برای ایشان مسئله‌ای پیش‌ آید، باید خودشان آن‌را حل کنند. اگر خودشان حل کردند، چه بهتر، اما اگر نتوانستند، باید هر دو به مشاوره بروند و با مشاوری مرضی‌‌الطرفین، که هر دو قبولش داشته باشند، مشاوره کنند. رفتن به چنین مشاوره‌ای، بیشتر مسائل را حل می‌کند، اما نرفتن، خسارت به بار می‌آورد.

نسبتی عجیب
نسبت آمدن و نیامدن به مشاوره در خانم‌ها و آقایان، نسبتی عجیب است؛ حدود هشتاد به بیست! حدود هشتاد درصد خانم‌ها، هنگام نیاز به گرفتن کمک از مشاور در حل مسائل زندگی‌شان و تربیت فرزندانشان، به مشاوره می‌آیند و حدود بیست درصدشان نمی‌پذیرند و نمی‌آیند، اما آقایان حدود بیست درصدشان می‌آیند و هشتاد درصدشان نمی‌آیند. گاهی پس از دعوت ما از ایشان می‌آیند، اما بسیار می‌شود که دعوت مشاور را هم نمی‌پذیرند و نمی‌آیند.
دلایل نیامدن آقایان به مشاوره را می‌دانم، اما بماند برای فرصتی دیگر.

زوج‌درمانی
هرگاه مسئله‌ای برای همسران پیش آید، هر دو به یک اندازه باید تلاش کنند تا مسئله حل شود. برخی از مسائل را در مشاوره‌هایمان تا نزدیک حل‌شدن پیش می‌بریم، اما با نیامدن همسر دیگر، کار ناقص می‌ماند و گاهی به صفر برمی‌گردد.
بسیار با این سخن مواجه می‌شویم که یکی از همسران به دیگری، که خواهان آمدن به مشاوره است، می‌گوید: «من که مشکلی ندارم. تو مشکل داری، خودت به مشاوره برو.»
این سخن و منطق، بسیار بد است! مگر زندگی برای هر دوی شما نیست؟ شما برای حل مسئلهٔ همسرت نیز به مشاوره برو. دیگر آنکه مشاوره لزوماً برای حل مشکل نیست. هدف‌ها و نتایج دیگری هم دارد، مانند آموختن مهارت‌های زندگی، افزایش دانایی‌های لازم برای مدیریت زندگی، پیشگیری از ایجاد مشکل و صد فایده دیگر.
یکی از دلایل این نیامدن‌ها لجبازی است و صد دلیل دیگر.

علی‌اکبر مظاهری
۲۸ مهر ۹۸

زیارت اربعین

زیارت‌های بسیاری در‌باره امام حسین و صحابیانشان - سلام‌الله علیهم - داریم. یکی از بهترین آن‌ها زیارت اربعین است.
شاه‌بیت درخشندهٔ زیارت اربعین، این است:

«...و َبَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ، لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ»؛
... خون و رگ قلبش را برایت نثار کرد تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی برهاند.

سلام‌الله علیه.

علی‌اکبر مظاهری
۲۶/مهر/۹۸، شب اربعین