جبران غیبت

مشاوره اخلاقی

پرسش:
آقا یا خانمی پرسیده‌اند: من قبلا غیبت کرده‌ام، اما الآن نمی‌توانم بروم حلالیت بگیرم، چون بازگو کردنش باعث به هم خوردن رابطه‌ها و متشنج شدن اوضاع می‌شود. با این اوصاف، باید چه‌کار کنم؟

پاسخ ما:
۱. تقوای‌تان را، دیانت‌تان را، و بیداری وجدان‌تان را می‌ستاییم. گویا این ادب دینی و وجدانی، منسوخ شده است. در این روزگار، کمتر کسی را می‌بینیم که به حلالیت از غیبت برخیزد. گویی غیبت، دیگر حرام نیست؛ آیه هول‌انگیز قرآنی‌اش و احادیث هشدار دهنده‌اش، تاریخ‌شان گذشته و دیگر کاربرد ندارند. گویا غیبت، دیگر «حق‌الناس» نیست. حتی بسیاری از کسانی که به حق‌الناس مالی حساسند، به حق‌الناس غیبت، حساس نیستند. پناه بر خدا!
۲. توبه کنید؛ توبه‌ای نصوح و خالص. و دیگر هرگز به این معصیت، که از گناهان کبیره است، بازنگردید.
۳. بنگرید که واقعا طلب حلالیت، مشکلی ایجاد می‌کند، یا اقدام به آن برای‌تان سخت است؟ با خود روراست باشید. اگر مشکلی به‌بار نمی‌آورد، با خویشتن جهاد کنید و حلالیت بطلبید.
۴. اگر می‌دانید که طلب حلالیت، مشکلاتی را که گفته‌اید، به‌بار می‌آورد، انجام ندهید. اما باید جبران کنید. چگونه؟
الف) از کسی که غیبت و بدگویی کرده‌اید، «خوب‌گویی» کنید. در غیاب او، نیکویی‌هایش را بیان کنید.
ب) برایش دعا کنید.
ج) کارهای «ثواب‌دار» انجام دهید و ثوابش را به او هدیه کنید.

خداوند سبحان یاورتان باشد و بر ایمان و تقوای‌تان بیفزاید.

علی‌اکبر مظاهری