گلبانگ خوشاهنگ

امیرمؤمنان علیه السلام حکایت کرده که پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرمود:
مَنْ وُلِدَ لَهُ مَوْلُودٌ فَلْیُؤَذِّنْ فِی أُذُنِهِ اَلْیُمْنَى وَ لْیُقِمْ فِی اَلْیُسْرَى فَإِنَّ ذَلِکَ عِصْمَةٌ مِنَ اَلشَّیْطَانِ؛(بحار الأنوار ، ج 81 ، ص 162)
هر که دارای فرزند شود، باید در گوش راست او اذان گوید و در گوش چپش اقامه گوید؛ که این، مایه امان کودک از آسیب شیطان است.
و ایشان فرمان داد که با حسن و حسین چنین شود، و علاوه بر آن، در گوش‌هاشان سوره حمد و آیت‌الکرسی و آیه‌های پایانی سوره حشر و دو سوره فلق و ناس نیز خوانده ‌شود.

اسلام که آیین حیات بالنده و فرخنده است، نخستین وظیفه والدین را، پس از ولادت فرزند، نوازش جان نوزاد با گلبانگ خوشاهنگ توحید و نبوّت و نماز و رستگاری و شایسته‌ترین کردارها تعیین نموده است، تا آدمی، از همان آغاز زندگانی این‌چنانی‌اش، آهنگ صراط مستقیم کند و بر طریقت رستگاری رهنمون شود.
«اینکه در اسلام توصیه شده... به هنگام تولد نوزاد، در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگویند، به دلیل تاثیرگذاری فوق العاده مهم صداهاست. حال که صدا این‌قدر در تکوین شخصیت و سازش‌یافتگی کودک اثربخش است، پس چرا بهترین و کامل‌ترین صداها، یعنی صدای اذان را در دوران جنینی و پس از تولد به او هدیه نکنیم؟ قطعاً سر دادن این سرود آزادگی و آشنا نمودن روح و روان کودک با کلمات توحید، در منش و شخصیت کودک، موثر واقع می‌شود.
ما باید تلاش کنیم، تا جایی که برای‌مان مقدور است، کودکان را در معرض زیبا‌ترین و پاک‌ترین صداها قرار ‌دهیم. تأکید بر این نکته ضروری است که تأثیر‌پذیری جنین و رشد شخصیت کودک (در سال‌های اول زندگی) از صدا، برجسته‌ترین ویژگی‌های این دوره است.»
(دکتر افروز؛ روانشناسی و تربیت کودکان و نوجوانان، صفحه 13)