عشق‌ورزی در حصر خانگی!
کرونا و زندگی!
این روزها داریم با یک مهمان ناخوانده دست‌وپنجه نرم می‌کنیم؛ مهمانی که بدون دعوت، وارد خانه‌های زیادی شده و همچنان به این گشت‌و‌گذار با تمام قوا ادامه می‌دهد. این روزهایی که باید در خانه بمانیم و در را به روی این مهمان سرزده باز نکنیم، باید مراقب خود و خانواده و دوستانمان باشیم؛ مراقب جسم و روح عزیزانمان.
راه‌های مراقبت از جسم را زیاد از رسانه‌ها دیده و شنیده‌ایم. مهم‌تر از مراقبت از جسم، مراقبت از روح در این اوقات حبس خانگی است.
در این روزها که همه در خانه‌ایم، باید همدیگر را بیشتر درک کنیم.
در این روزهای ماندن در خانه، در کنار مطالعهٔ مخصوص خودمان، باهم کتاب بخوانیم؛ همه اعضای خانواده کنار هم بنشینیم و یک کتاب مناسب را انتخاب کنیم و هرکس بخشی را بخواند.
باهم بازی کنیم، باهم فیلم و سریال تماشا کنیم، باهم کارهای خانه را انجام دهیم.
در این ایامی که خواهد گذشت، باهم بخندیم، باهم حرف بزنیم، دربارهٔ گذشته و آینده‌مان صحبت کنیم.
در این روزهای خانه‌نشینی اجباری، زنان که استرس بیماری اعضای خانواده‌شان را دارند، آسیب‌پذیرترند و امروز زنان بیشتر تشنۀ محبت و توجه همسرانشان هستند. این روزها که از بوسیدن و در آغوش گرفتن محرومیم، محبت و دوستی را زبانی ابراز کنیم. کنار خانم‌ها بنشینیم و گوش شنوای حرف‌های آنان باشیم.
به قلم خانم زهره شفیع - کارشناش علوم قرآن و حدیث
۹۹/۱/۵
- ۹۹/۰۱/۰۵