ریحانگی زن (4)

 

 

 » برگی دیگر از کتاب «فرهنگ خانواده»

6. امیدبخشی

امید دادن به شوهر، از هنرهای ریحانه است. مرد، در کشاکش دهر، دستخوش تلاطم می‌شود. امواج پرخروش دریای جامعه بر گُردۀ جان او تازیانه می‌زنند و گهگاه وی را سخت به صخره‌ها می‌کوبند؛ چنان­که نزدیک است استخوان‌هایش خُرد شوند. گرداب‌های مهیب مسئولیت‌های اجتماعی، او را فراز می‌برند و فرود می‌آورند؛ چندان که گاهی سرگیجه می‌گیرد و از مدار تعادل بیرون می‌رود. آن‌گاه با تنی خسته و دلی شکسته، ناامید و حیران به خانه می‌آید و خود را با همۀ وجود در آغوش ریحانه می‌افکند؛ به او پناه می‌برد و خود را به او می‌سپارد و از وی یاری می‌طلبد.