«آداب عشق‌ورزی» بر پایه معارف اسلامی

مولف کتاب «آداب عشق‌ورزی» گفت: این کتاب تلاش دارد با استناد به آیات و روایات، روش صحیح مسایل عاطفی و جنسی را به همسران آموزش دهد./

حجت‌الاسلام علی اکبر مظاهری اصفهانی با بیان این مطلب به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: موضوع اصلی کتاب درباره روابط عاطفی همسران است و جانمایه اصلی آن نیز از معارف دینی و احادیث و روایات گرفته شده است.

وی ادامه داد: البته با توجه به این‌که من مشاور خانواده‌ام، از تجربه‌های کاری و مسایلی که مراجعه‌کنندگانم با آن درگیر بوده‌اند در کتاب استفاده کرده ام. بنابراین می‌توانم بگویم بخشی از کتاب نیز بر اساس تجربه‌های عمیق مشاوره‌ای من شکل گرفته است.

حجت‌الاسلام مظاهری اصفهانی با اشاره به این‌که کتابش در شش فصل سامان یافته است، ادامه داد: در فصل نخست با عنوان «باورها و بایدها» مطالبی درباره مسایل عاطفی و جنسی همسران و طلاق‌های عاطفی ارایه می‌شود.

به گفته این نویسنده آثار دینی، در فصل دوم با عنوان «مسایل جنسی؛ رکن زندگی» به فواید و آثار امور  عاطفی در زندگی همسران پرداخته شده است. همچنین در فصل سوم با عنوان «آسیب‌‌شناسی و آفت‌‌زدایی» آسیب‌شناسی این روابط انجام و راهکارهایی برای مقابله با این امور مطرح می‌شود. 

حجت‌الاسلام  مظاهری اصفهانی با اشاره به دیگر فصل‌های کتاب با عنوان‌های همدلی و همراهی، روانشناسی زن و مرد و همچنین ادب عشق گفت: در این سه فصل نیز مطالبی درباره همراهی و همدلی همسران با یکدیگر در مسایل عاطفی، ساختارهای روانی زنان و مردان و راهکارهای رسیدن به زندگی آرمانی در حوزه مسایل مختلف ارایه شده است.

وی با تاکید بر این‌که در این اثر از روایات و آیات متعددی استفاده شده است، گفت: قرآن و احادیث منبع اصلی این کتاب محسوب می‌شوند. 

کتاب «آداب عشق‌ورزی» با شمارگان ده هزار نسخه، در 196 صفحه و به قیمت 50 هزار ریال از سوی انتشارات نورالزهرا روانه بازار نشر شده است.

مدیریت زمان 2

راهکارها

1. برنامه نویسی

برای شبانه روزمان برنامه‌ای دقیق بنویسیم. در ذهن داشتن برنامه، کافی نیست. آن را روی کاغذ بیاوریم. همه کارهایمان رابر 24 ساعت تقسیم کنیم و برای هر کار، زمانی«به اندازه» اختصاص دهیم.

نوشتن دقیق برنامه شبانه روز، از اصول اصلی مدیریت زمان است و در ظفرمندی آدمی تأثیری شایان دارد.

چه نیکو گفته اند:

توزیع الوقت توسیعه و تشتیت الوقت تفویته؛

مدیریت زمان و برنامه ریزی، بهره وری زمان را بیشتر می کند

و پراکنده کاری و بی برنامگی، سبب اتلاف وقت می شود.

«دور ریز»های اوقات، از زیان‌های بزرگ عمر بشر است.

تمثیل

جوی آبی را در نظر آورید که شکاف‌هایی دارد. بخشی‌هایی از آب این جوی، در میانه راه، تلف می‌شود و چه بسا آبی که به بوستان می‌رسد، نیمی از آبی باشد که از چشمه جوشیده است.

اکنون کانالی بی‌شکاف را به ذهن آورید که مسیر آن با مهندسی ماهرانه طراحی شده و آب را از کوتاهترین مسیر و در کوتاهترین زمان و با کمترین هدر روی، به بوستان می‌رساند.

روشن است که شادابی دو بوستانی که این دو جوی به آن ها آب می رسانند، بسیار متفاوت است.

شاید تکرار آن مثال قدیمی که «وقت از طلا گرانتر است، زیرا با وقت می‌توان طلا تحصیل کرد اما با طلا نمی‌شود زمان را خرید»، ملال آور باشد؛ از بس تکرار شده است، اما واقعیت اسفبار این است که ما در بذل طلا بخل می‌ورزیم، اما در هدر دادن زمان، سخاوتمندیم.

تمثیلی دیگر

کتابخانه‌ای را در نظر آورید که پنج هزار جلد کتاب دارد و کتاب‌هایش موضوع بندی و طبقه بندی نیستند و کتابدار ماهری ندارد. بخشی از اوقات خواننده در این کتابخانه هدر می‌رود. او خسته و سرگردان می‌شود و ثمره‌ای اندک نصیبش می‌شود و یا هیچ فایده‌ای نمی‌برد.

اکنون کتابخانه‌ای را به ذهن آورید که کتاب‌هایش به دقت موضوع بندی و طبقه بندی شده و کتابداری ماهر، آن را اداره می‌کند و همواره مهیای کتابرسانی به خوانندگان است. کتابخوانان این کتابخانه، در کوتاهترین زمان، بیشترین بهره را می‌گیرند و بی‌آن‌که خسته و کلافه شوند، به مقصود می‌رسند و انگیزه‌شان برای ادامه مطالعه، در اوقات بعد، افزون می‌شود.

نکته

در نوشتن برنامه، جایی برای اوقات فراغت نیز در نظر گیریم. برنامه را چندان فشرده نکنیم که کلافه شویم و از ادامه مسیر، دلسرد گردیم.

نکته دیگر

در برنامه نویسی، نیازمند تجدید نظر، دوباره نویسی، اصلاح، و ویرایش نیز هستیم.

اکنون قلم و کاغذ را برداریم و به ترسیم دقیق مسیر عبور پاره های عمرمان بنشینیم.

قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند

بس خجالت که از این حاصل ایام بریم

تا پست دیگر. ان شاءالله.

• مدیریت زمان 1

آرزوی بزرگ

 

نوشته ای از بلور خراسانی              

این روزها آرزوی بزرگی دارم. جالبه که تا به حال در طی سال هایی که زندگی کرده ام، به این آرزو فکر نکرده بودم، اما این روزها خوب می فهمم که رسیدن به این آرزو چه ارزشی داره.

همه ما، به گفته خداوند، قراره یه جورایی تو زندگیمون امتحان بشیم، بالا پایین بشیم و خلاصه مشغول دست و پنجه نرم کردن باشیم.

اینی که گفتم چیز جدیدی نیست، ولی اون چیزی که به نظر من جدیده اینه که یاد بگیریم دلخوش به لحظه های حیاتمون باشیم؛ حالا اون لحظه ها میخواد سخت باشه میخواد آسون. واضح تر اگه بخوام بگم میشه اینجوری: گاهی ما واسه دلخوش شدنمون منتظر یه اتفاق خاص یا یه آدم خاص یا رفع یه مشکل خاص هستیم؛ یعنی منتظر دلیلی هستیم، در حالی که گاهی با مشغول شدن به این انتظار، هم زندگیمون رو سخت می کنیم هم از نعمت حیات غافل میشیم.

درعوض، وقتی با وجود هر مشکلی فقط به خاطر زنده بودنمون خوشحالیم، فرصت حیات رو مغتنم میدونیم و بدون از دست دادن وقت، در هر موقعیتی که هستیم، با دل خوش بهترین کارهایی رو که ازمون برمیاد انجام میدیم. درست مثل بازیگری که یک بار و فقط یک بار فرصت اجرای نقش بر روی صحنه رو پیدا میکنه.

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست

هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته به جاست

خرم آن صحنه که مردم بسپارند به یاد

در پناه حق.

 

 

اوصاف ستوده

عقیده و ایمان، بدون رفتار و کردار پسندیده و اوصاف ستوده، همانند «روح بى‌جسم» است؛ همچنان که کردار و اوصاف نیکوى بدون عقیده و ایمان نیز، به سان «جسم بى‌روح» است.

در جاىْ‌جاى قرآن کریم، واژگانِ «ایمان» و «عمل صالح»، توأمان آمده‌اند؛ هرگاه سخن از ایمان و مؤمنان به میان آمده است، عمل و صالحان نیکوکردار نیز در پى آن نمایانند.

از آفت‌هایى که همواره گریبانگیر پیروان ادیان الهى بوده و هست، «یکسونگرى» و «یکسو گرایى» است؛ گرفتن یک جانب و رهانیدن جانب دیگر، پذیرش یک بعد و طرد بعد دیگر...

آداب عشق ورزی در «باکوره»

جناب آقای محمد دهقانی زاده مطلبی درباره کتاب آداب عشق ورزی در وبلاگشان «باکوره» نوشته اند که خواندنی است. نشانی وب ایشان در پیوندهای وبلاگمان هست.

وروجک چابک!

این وروجک ورنپریده، امانمان را بریده. چند ساعت از میلادش نگذشته، هوس تجدید و تکثیر کرده. با این که برای  میلادش  پنج هزار دست لباس آماده کرده بودیم، فزون خواهی کرد و جامه های دیگر طلبید. ما هم نازش را خریدیم و پنج هزار جامه دیگر برایش مهیا کردیم .

 حسابش را داشته باشید. تا حالا ده هزار دست لباس از ما گرفته است.

  الاهی همیشه چالاک بماند.

میلاد یک کتاب

همان شد که قبلا پیش بینی می‌کردم. این وروجک، زودتر از برادر یا خواهرش متولد شد. «فرهنگ خانواده» زودتر از «آداب عشق ورزی» برای نشر رفته بود، اما این وروجک (آداب عشق ورزی) زرنگی و بی‌تابی کرد و به گرانی کاغذ و موانع دیگر اعتنا نکرد و زودتر به میان میدان پرید.

تأثیر دعای زوج‌های جوان و دیگر همسران و همت بلند ناشر و پیگیری های من نیز در میلاد زودهنگام او بی‌تأثیر نبود. البته با این که زود آمد، اما ناقص الخلقه نیست. چالاک است و شاداب. الاهی شکر.

پشت لباسش، از قول من و خانم دکتر مرقاتی نوشته: 

ما در تجربه‌های مشاوره‌ای خود به وضوح یافته‌ایم که بسیاری از مشکلات همسران ریشه در ناکامی‌های جنسی و عاطفی ایشان دارد و نیز بسیاری از توفیق‌هایشان ثمره کامیابی در این عرصه است. از این روست که آموزش مهارت‌های این رابطه را برای همسران به ویژه زوج‌های جوان ضرورتی حتمی می‌دانیم.

 

نشانی ناشر: قم. بلوار بهار. رو به روی پل حجتیه. پلاک 256. نشر نورالزهرا.

تلفن [phone] - 025

کتاب هایمان، فرزندانمان اند.

اگر کتاب های نویسنده را مانند فرزندانش بدانیم، من اکنون 20 فرزند کتابی دارم. همه شان را هم دوست دارم. فرزندان غیر کتابی ام را به یک اندازه دوست دارم، بی تبعیض. اما از کتاب هایم، برخی را بیشتر دوست دارم.

«انسان»؛ خداگونه‌اى بى‌همتا

گوهر اصیل وجود آدمى، «خداوَش» است. روح او نفحه‌اى از نَفَحات الهى است. نیرویى از قدرت بى‌انتهاى خداوند در وجود وى به ودیعت نهاده شده است. کرامت و منزلتى که آفریدگار به این آفریده برگزیده خویش عطا فرموده، به هیچ یک از آفریدگان دیگر نبخشیده است. آفاق وسیعى را که براى تکامل و بالندگى، پیشِ روى آدمیان گشوده، براى هیچ کدام از موجودات هستى نگسترده است. راه‌هایى «از اوج آسمان» را که به روى انسان باز کرده، حتى بر فرشتگان نیز نگشوده است؛ حتى بر ملائک مقرّب خویش، مانند جبرئیل امین! مگر نه آن است که جبرئیل، در سفر معراج، نتوانست پیامبر اکرم(ص) را تا پایان سفر همراهى کند و دنباله سفر را پیامبر به تنهایى پیمود؟

«رسد آدمى به جایى که به جز خدا نبیند»!

اما این منزلت رفیع، به گزاف، به آدمى عطا نشده است، بلکه بهایى ارجمند مى‌طلبد. و آن بها، «عبودیّت» است؛ پرستشى ناب، حفظ پیوند با خداوند، سر به فرمان پروردگار بودن، حرمت حریم کبریایى خداوند را پاس داشتن ...

مدیریت زمان 1

اشاره

برخی از یاران همراه، به ویژه جناب صدرایی، جناب اسماعیلی، و جناب رضایی فرموده‌اند درباره «مدیریت زمان» مطلب بنویسم و در وب بگذارم. چون ایشان برایم عزیزند و نیز مدیریت زمان از مهارت‌های ضروری در مسیر توفیقمندی است، بر آن شدم که اوامرشان را امتثال کنم، اما چون فضای مجازی، تحمل مطالب بلند را ندارد و از سویی، موضوع مدیریت زمان، گسترده دامان است و در یک پست کوتاه نمی‌توان حق آن را ادا کرد، بر آن شدم که موضوع را چند پاره کنم و هر پاره را در یک پست بگذارم. با دقت و حوصله، همراهی‌مان کنید.

مقدمه

این را همه می‌دانیم - و چون همه می‌دانیم، چندان توجهی به آن نداریم و از فرط ظهور، مخفی است - که همه بزرگان جهان که کارهای بزرگ کرده و می‌کنند، همین مقدار از وقت را در اختیار دارند که همگان دارند. سهم آنان از زمان، در شب و روز، همان 24 ساعتی است که عموم مردمان دارند، سهم برابر، نه بیش و نه کم. 

اما فرق آن نیکوبختان با دیگران در این است که آنان فرصت‌ها را مغتنم می‌شمارند و آن‌ها را نیکو مدیریت می‌کنند و به این سخن حکمت امیر حکیمان ^{علیه السلام} توجه دارند که:

 

الفرصه تمر مر السحاب فانتهزوا فرص الخیر[1]؛

فرصت ها چونان گذر ابر می گذرند. پس فرصت های نیکو را دریابید.

 

تا پست دیگر. ان شاءالله.

 

---

[1] نهج البلاغه. حکمت 21