ترجمه جدید نهج‌الفصاحه چگونه سامان گرفت و به سرانجام رسید

 ترجمه جدید نهج‌الفصاحه چگونه سامان گرفت و به سرانجام رسید

مصاحبهٔ حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اکبر مظاهری با خبرگزاری مهر

مترجم کتاب نهج‌الفصاحه می‌گوید: نباید چیزی از نهج‌الفصاحه کم و زیاد کنیم اما باید بر روی مستندسازی و ساده‌سازی آن کار کرد و دربارهٔ احادیث توضیح بدهیم.

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: کتاب «نهج‌الفصاحه» نوشتهٔ مرحوم ابوالقاسم پاینده با ترجمهٔ حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری شامل «احادیث پیامبر اکرم (ص)» با موضوعات پندآموز و اخلاقی است که به صورت الفبایی تنظیم شده است.

این کتاب شامل نمایه موضوعی احادیث است و برای هر یک از احادیث عنوان اضافه شده و برخی توضیحات در پرانتز آورده شده است. تاکنون ترجمه‌هایی از این کتاب به بازار عرضه شده که آخرین آن‌ها توسط حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری توسط نشر جمال منتشر و روانه بازار نشر شده است.

به بهانهٔ انتشار ترجمه مورد اشاره با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری به عنوان مترجم کتاب «نهج‌الفصاحه» به گفتگو پرداخته‌ایم.

مشروح این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
جناب مظاهری چه شد سراغ ترجمه و توضیح نهج‌الفصاحه رفتید؟

از زمان تألیف این کتاب، روی آن چندان کاری انجام نشده بود و تنها همان ترجمهٔ مرحوم ابوالقاسم پاینده که مؤلف هم هست، در دسترس بود که خب چندان چشم‌گیر نشده بود. راستش حس کردم ترجمه جدید این کتاب گامی رو به جلوست.

از آنجایی که قبل از نهج‌الفصاحه، نهج‌البلاغه را ترجمه کرده بودم، نزدیک ده سال مشغول کار بودم و همان قلمی که در نهج‌البلاغه به کار گرفته بودم، در ترجمه نهج‌الفصاحه نیز به کار بردم و به این ترتیب کار را شروع کردم و منتشر شده است.

یعنی حس کردید ترجمه‌های دیگر نواقصی داشتند؟
ببینید بعضی از نویسندگان و مترجمان و محققان زمانی که می‌خواهند کاری انجام دهند که قبلاً انجام شده، برای خود توجیهاتی دارند و دنبال نواقص کارهای قبلی هستند، من فکر نمی‌کنم این کار اخلاقی باشد البته اگر کارهای قبلی نقصی داشته باشند باید نقد شوند اما نقد منصفانه و عالمه؛ نه اینکه نقص‌هایی را برای توجیه کار خود بتراشیم.

 احادیث داخل کتاب سند معتبر دارند؟ شما از نظر محتوا و لفظ انتساب آن‌ها را به معصوم تأیید می‌کنید؟
نهج‌الفصاحه مستند نیست؛ همان‌گونه که نهج‌البلاغه هم مستند نیست. مؤلف نهج‌البلاغه، سید رضی (رضوان‌الله) بنایش بر این نبوده که سندها را بیاورد، البته بعداً کسانی این کار را کرده‌اند و سندهای نهج‌البلاغه را آورده‌اند، امّا خود مؤلف این بنا را نداشته. نهج‌الفصاحه هم همین‌طور است و سند آورده نشده، امّا می‌شود همین کاری که روی نهج‌البلاغه انجام شده و مستندسازی شکل گرفته است، روی نهج‌الفصاحه هم انجام شود.

من نهج‌الفصاحه را به همان شکل که مرحوم ابوالقاسم پاینده تألیف کرده بود؛ مبنا قرار دادم و تنها در بعضی از موارد سندها را در پاورقی نقد کرده‌ام.

ما برای کتب روایی، به خصوص روایات اخلاقی، منتظر سند نمی‌مانیم، نه اینکه نباید سند داشته باشیم بلکه منتظرم نمی‌مانیم تا همه سندهای احادیث معلوم شود همانگونه که سید رضی برای تألیف نهج‌البلاغه منتظر سند نماند، در این کتاب نیز بسیاری از روایات از طریق اهل سنت هم قابل بررسی است و برخی از آنها در پاورقی به الغدیر ارجاع داده شدند. ما قبل از نهج‌الفصاحه، کتابی که سخنان پیغمبر اکرم (ص) را یکجا جمع‌آوری کرده باشد نداشتیم و همهٔ سخنان به صورت پراکنده بودند اما مرحوم پاینده این کار را انجام دادند و سخنان پیامبر را در یک کتاب جمع‌آوری کردند، طبیعتاً اگر این کار با ضعف رو به رو باشد می‌توان در آینده آن‌ها را اصلاح نموند.

اما انتساب روایات به معصوم (ع) را فی‌الجمله تأیید می‌کنم نه بالجمله. فی‌الجمله یعنی اینکه اجمالاً بله، سخنان پیامبر اکرم (ص) هست، امّا بالجمله یعنی اینکه تمام این‌ها از پیغمبر اکرم (ص) باشد؛ خیر، همان‌طور که نهج‌البلاغه هم همین‌طور است.

از نظر محتوایی و لفظی، آیا تفاوتی میان پیامبر (ص) و دیگر معصومان مشاهده می‌کنید؟
پیغمبر اکرم (ص) فرموده‌اند که «إنّا مَعاشِرَ الأنبیاءِ اُمِرنا أن نُکلِّمَ النّاسَ علی قَدرِ عُقولِهِم» ما پیامبران مأمور شده‌ایم که به اندازه عقل مردم با آن‌ها سخن بگوییم. این سخن پیامبر در مقدمه نهج‌الفصاحه، نوشته شده است البته زمان پیغمبر اکرم (ص) با زمان امیرالمؤمنین (ع) و زمان امام‌های دیگر فرق می‌کرد.

ادامهٔ مطلب مصاحبهٔ حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اکبر مظاهری با خبرگزاری مهر

زمان پیغمبر اکرم (ص) مردم بی‌سواد بودند به جز عده‌ای. امّا زمان امیرالمؤمنین (ع) و امامان دیگر، خیلی از مردم باسواد شده بودند. پیغمبر اکرم (ص) ساده‌تر از امیرالمؤمنین (ع) سخن می‌گفتند. یعنی نهج‌الفصاحه از نهج‌البلاغه، بسیار ساده‌تر است.

چون مردمان زمان پیغمبر اکرم (ص) با مردمان زمان امیرالمؤمنین (ع) متفاوت بودند، بنابراین پیغمبر اکرم (ص) به اندازهٔ عقل مردم با آن‌ها سخن می‌گفتند و با آن‌ها معاشرت می‌کردند. سخنان پیغمبر اکرم (ص) ساده و جامع هست. یعنی الفاظ، الفاظِ ساده‌ای هست، معانی، معانیِ عمیقی است.

پیامبر در یکی از سخنان خود می‌فرمایند: «اوتیت جوامع الحکم» به من حکمت‌های جامع داده شده. پیغمبر اکرم (ص) سخنان شأن حکیمانه و عمیق اما ساده و مختصر و به فراخور فرهنگ و دانش مردمان زمان خودشان بوده است؛ اما زمان امیرالمؤمنین (ع) مردم باسواد شده بودند، فلسفه می‌فهمیدند، زمانِ امام‌های بعد، فرهنگ اسلامی، تمدن اسلامی گسترش پیدا کرده بود، با کشورهای دیگر رابطه برقرار شده بود، عالمانی از کشورهایی به کشور اسلامی و خدمت معصومان می‌آمدند. بنابراین؛ سخنان پیغمبر اکرم (ص) از نظر محتوا و عمق معنا، بسیار عمیق است. اما از نظر لفظ، آسان‌فهم است.

یک‌سوال کمی فنی! حضور قرآن در سخنان پیامبر پررنگ‌تر از ائمه اطهار (ع) است؟
ببینید، همه امامان ما شاگردان پیامبر اکرم (ص) هستند. خداوند دربارهٔ سخنان پیامبر (ص) می‌فرماید: «لاینطق عن الهوا ان هو الا وحیٌ یوحی» بنابراین پیغمبر اکرم (ص) از خودشان سخن نمی‌گویند، بلکه همه گفته‌هایشان وحی است که بر ایشان نازل شده است.

درست است که همه سخنان پیامبر (ص) در قرآن نیامده، اما آن‌هایی که در قرآن ذکر شده، مستقیماً از جانب خداوند بر پیامبر نازل شده و مصداق آیه ذکر شده هستند، پس سخنان پیامبر (ص) سخنان الاهی است که ریشه در وحی دارد. سخنان سایر امامان ما نیز مصداق این آیه هستند و آن‌ها نیز از خداوند مطالب را دریافت کردند اما نباید فراموش کرد که همگی آنان شاگردان پیامبر اکرم (ص) بودند.

به نظر شما مخاطب عام هم می‌تواند با کتاب و ترجمهٔ شما ارتباط بگیرد؟
بله. مثل نهج‌البلاغه، قرآن، مکارم‌الاخلاق، اصول کافی مخاطب عام نیز می‌تواند با این کتاب ارتباط برقرار کند اما عالمان ما باید این سخنان را شرح دهند.
 چه‌طور؟
بعضی از روایات نهج‌الفصاحه ممکن است برای مخاطب عام سبب ایجاد سوءتفاهم شود اما این مسأله درباره نهج‌البلاغه هم هست و نباید مخاطب را از نهج‌الفصاحه دور کرد بلکه باید عادی‌سازی شکل گیرد و تا جای ممکن شبهات و یا سوء تفاهمات شفاف شود.

هیچ‌کدام از کتب وحیانی ما از این قاعده خارج نیستند اما این دلیلی برای دور نگه داشتن مخاطب عام از این کتاب‌ها نیست و این وظیفه عالمان است که آن‌ها را تفسیر کنند. این موضوع درباره احادیث هم صدق می‌کند و بسیاری از روایات و آیات وجود دارند که نیاز به تفسیر دارند، نهج‌الفصاحه هم مشمول همین قاعده است و باید موارد شبهه برانگیز آن توضیح داده شود.

اشاره کردید روایات هم نیاز به تفسیر دارند. کمی این‌حرفتان را تشریح کنیم!

بله. روایات ما امروز نیاز به تفسیر و مستندسازی دارند به بیان دیگر برای مخاطب عام باید به شکل آسانی بیان شود. تا به امروز کسی را مانند آیت‌الله جوادی آملی ندیدم که به نهج‌الفصاحه بسیار تأکید کرده باشد چراکه نفس این کار و جمع‌آوری سخنان پیامبر در یک کتاب بسیار پسندیده است. به نظرم باید یک بنیاد به نام نهج‌الفصاحه تشکیل شود و عالمانی توانا، حدیث‌شناس و قرآن‌شناس بر روی احادیث آن کار کنند و آن‌ها را برای مخاطب عام ساده‌سازی کنند. نباید چیزی از نهج‌الفصاحه کم و زیاد کنیم اما باید بر روی مستندسازی و ساده‌سازی آن کار کرد و دربارهٔ احادیث توضیح بدهیم.



۲۹ دی ۱۴۰۲




🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

اثرگذاری معلم قرآنی منوط به اخلاق حسنه است. (۲)

 اثرگذاری معلم قرآنی منوط به اخلاق حسنه است. (۲)

 #مصاحبه با #خبرگزاری_بین‌المللی_قرآن: حجت‌الاسلام والمسلمین #علی‌اکبر_مظاهری 

 وی افزود: در واقع اینجا معلم مدیریت کردار و اخلاق دانش‌آموزان و دانشجویان خود را نیز به عهده می‌گیرد و ناراستی‌ها و خرابی‌هایی که گاهی بر اثر تربیت غلط پدر و مادر ناآگاه به‌وجود آمده را اصلاح می‌کند.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: ما معلم‌هایی را دیدیم که با توانایی خود توانسته‌اند نقیصه‌هایی را که در دانش‌آموزان منجر به کژی‌ها، آماس، دمل‌های چرکین و فربهی کاذب و بخش‌های رشد نکرده روان، عقل، دانش و اخلاق بوده را به حد اعتدال برسانند و اصلاح کنند.

وی گفت: بعضی از والدین گاهی بچه را خراب می‌کنند و سپس به دست معلم می‌سپارند و بنده این موارد را زیاد دیدم. یعنی دانش‌آموز در خانواده‌ای بزرگ شده که دانش به قدر کافی نبوده و اسلوب تربیتی غلطی در خانه حاکم بوده است و بچه را خراب کرده‌اند که اگر بچه به همان روال بالا می‌رفت و رشد می‌کرد، علاوه بر اینکه در آینده فرد مفیدی در جامعه نمی‌شد حتی مضر هم می‌شد ولی توسط معلم توانا، معتدل شد.

مظاهری بیان کرد: تربیت غلط همیشه با دو پیامد همراه است. اول اینکه بخش‌هایی که باید رشد کند را می‌سوزاند و مانع از رشد می‌شود و دوم اینکه سبب التهاب‌های چرکین خواهد شد؛ معلم‌های اخلاقی می‌توانند آن بخش‌های لاغر را فربه و به اعتدال و بخش‌هایی که دچار فساد شده‌اند را اصلاح و آن را نیز به اعتدال برسانند.

وی گفت: در گذشته و قبل از عصر کرونا زمانی که هنوز لوازم الکترونیک اختراع نشده بود، کاست‌ها و فضای مجازی نبود؛ حتما نیاز بود تا شاگرد برای درس‌آموزی نزد معلم حضور پیدا می‌کرد در آن زمان علاوه بر اینکه دانش می‌آموخت از اخلاق استاد و معلم نیز تأثیر می‌گرفت اما امروزه با توجه به فضای مجازی ممکن است شاگرد از معلم درس بیاموزد بدون اینکه هیچ اثر اخلاقی از معلم بگیرد.

مظاهری افزود: اگر معلم اخلاق حسنه داشته باشد و متعلم نزد او حضور پیدا کند بیش  از آنکه مغز او فربه شود جان او فربه خواهد شد که ما در درس نیاز داریم به فربهی جان.

 وی با اشاره به اینکه ما در میان شخصیت‌های برجسته اشخاصی را می‌شناسیم که از اخلاق و اوصاف استاد خود بیشتر اثر پذیرفتند تا دانش او، یادآرو شد: درس، اخلاق و رفتار معلم باید خوراک باشد، هم برای مغز و هم برای جان دانش‌آموز و دانشجو.




۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱




🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

اثرگذاری معلم قرآنی منوط به اخلاق حسنه است. (۱)

اثرگذاری معلم قرآنی منوط به اخلاق حسنه است. (۱)

#مصاحبه با #خبرگزاری_بین‌المللی_قرآن: حجت‌الاسلام والمسلمین #علی‌اکبر_مظاهری 

 استاد اخلاق حوزه و دانشگاه گفت: اثرگذاری معلم قرآن زمانی بیشتر است که معلم علاوه بر آموزش علم، متخلق و آراسته به اخلاق حسنه، آداب معنوی و معارف قرآنی باشد.

حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اکبر مظاهری، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایکنا از قم، با توجه به اهمیت جایگاه علم قرآنی نسبت به سایر آموزه‌ها و دانش‌ها در علوم، اظهار کرد: قرآن کتاب ماندگار است و قرآن، مثال خورشید است که هر روز تازه است و هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود.

 وی افزود: در کتاب اصول کافی، بخش فضل‌القرآن از امام صادق (ع) به نقل از رسول خدا (ص) روایتی داریم که می‌فرمایند: «فَإِذَا الْتَبَسَتْ عَلَیْکُمُ الْفِتَنُ کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَیْکُمْ بِالْقُرْآنِ فإنّه شافع مشفّع و ماحل مصدّق» و سپس می‌فرماید: «لَا تُحْصَى عَجَائِبُهُ وَ لَا تُبْلَى غَرَائِبُهُ»، یعنی شگفتی‌ها و نوآوری‌های قرآن هیچ‌وقت کهنه نمی‌شود که ما در کلاس‌ و درس‌هایی که درباره تدبر در قرآن به‌مناسبت نوآوری‌های قرآن داشتیم به این روایت که می‌فرمایند: «مَثَلُهُ کَمَثَلِ اَلشَّمْسِ کُلَّ یَومٍ جَدیدٌ» بسیار توجه داشتیم و بسیار استفاده می‌کردیم.

 پژوهشگر علوم دینی در حوزه و دانشگاه با اشاره به اهمیت اثرگذاری منش معلم قرآن در متعلمین، گفت: اثرگذاری معلم قرآن آن زمان بیشتر و مورد توجه خواهد بود که معلم علاوه بر آموزش علم، متخلق و آراسته به اخلاق حسنه، آداب معنوی و معارف قرآنی باشد.

وی افزود: با یک نسبیت‌سنجی بین معلم و علمی که تدریس می‌شود می‌توان دریافت که این اثرگذاری نه تنها صرفا از سمت معلم قرآن بلکه در سایر معلمین می‌تواند به رمز ماندگاری و جاودانگی یک معلم تبدیل شود که تأثیرات معلم قرآن در متعلمین می‌تواند بیش از معلمان در سایر علوم باشد.

مظاهری در خصوص نیاز انسان به معلم اخلاقی و وابستگی‌های رشدی متعلمین در سایه‌سار اخلاق معلمی، تصریح کرد: اخلاق معلم اگر آراسته به مکارم و فضایل اخلاقی باشد نه تنها مغز شاگرد در فهم درس فربه می‌شود بلکه علاوه بر درس‌آموزی و تعلیم و تربیت، جان شاگرد نیز فربه خواهد شد.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: گاهی یک معلم به‌عنوان یک ناجی در بحران‌های زندگی می‌تواند سبب حیات بخشیدن بر زندگی دانش‌آموز و محصل و یا متعلم خود باشد. معلم نه تنها در بحران بلکه در امور غیربحرانی نیز می‌تواند راهبری برای متعلم و محصل خود باشد و ما این موضوع را می‌توانیم در تمام موارد تعمیم دهیم.

مظاهری افزود: یک معلم به خصوص معلم قرآنی می‌تواند سبب عشق معنوی در شاگردانش شود؛ شاگرد صرفا به کسب آموزش علم محدود نمی‌شود و علاوه بر فراگرفتن دانش، به لحاظ کرداری و اخلاقی، عاشق‌گونه از معلم خود پیروی می‌کند.



۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱




🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

خانوادهٔ سالم، جامعهٔ سالم (بخش سوم)

 خانوادهٔ سالم، جامعهٔ سالم (بخش سوم)

 مصاحبه خبرگزاری رسا با حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر مظاهری 

 رسا- چرا بعد از این همه تاکیدات رهبر معظم انقلاب، فکری اساسی برای حمایت از خانواده صورت نمی گیرد؟
علت اصلی آن این است که متولیان امر آن چنان که باید مشخص باشند، مشخص نیستند؛ چیزی که یکی از ضعف‌های اصلی جامعه ما است؛ چرا که متولیان امر به صورت پراکنده و جزء به جزء هستند و هر کدام از آنها می‌توانند با توجه به خلأ عدم مشخص بودن متولی اصلی، مسوولیت خود را بر عهده دیگری اندازد و از مسئولیت خود شانه خالی کرده و خود را کنار بکشد.
از دیگر دلایل آن این است که متأسفانه مسئولین بعدی که می آیند، غالباً قوانین مسئولین سابق را فسخ می کنند و یا اعتقادی به قوانین آنها نداشته و آنها را ادامه نمی دهند و این سبب در جا زدن و عدم پیشرفت جامعه در مباحث مربوط به خانواده و دیگر مسائل می‌شود.
این مشکل باید به صورت سراسری حل و فصل شود و قوانین ثابتی مشخص و معین گردند تا از تغییر و دگرگونی قوانین جلوگیری شود.

 رسا- نگاه شما به آینده طرح های حمایت از خانواده چیست؟ آیا این طرح ها می تواند به نتیجه قابل توجهی برسد؟
 هر چند باید امیدوار بود و من نیز امیدوار هستم؛ اما به نظر من این طرح ها تا زمانی که اجرا کننده ای قوی نداشته باشد، به نتیجه نخواهد رسید.
باید از طرح های مناسب و قوی در زمینه خانواده استقبال و حمایت کرده و آنها را اجرایی کنند.
بنده قوانین موجود در حمایت از خانواده را به هیچ وجه قوانین مفیدی نمی دانم و خیلی از این قوانین را به منزله بازی می دانم.
این چگونه حمایتی است که آمار طلاق در برخی از شهرها به ازای ۳ ازدواج ۱ طلاق رسیده است و اگر به همین روال حرکت کنیم، بعد از گذشت مدت زمانی کوتاه درصد ازدواج با درصد طلاق مساوی خواهند شد و به ازای هر ازدواج یک طلاق هم خواهیم داشت و آن وقت است که فاجعه ای خواهد آفرید که غیر قابل جبران خواهد بود.
باید عقلای قوم بنشینند و قبل از اینکه نتوان چاره ای برای آن اندیشه کرد، بدون برگزاری سمینارهای متعدد صوری، بی فایده و مختلف برای مشکلات خانواده در کشور چاره اندیشی کنند.



۱ اسفند ۱۴۰۰




🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

خانوادهٔ سالم، جامعهٔ سالم (بخش دوم)

 خانوادهٔ سالم، جامعهٔ سالم (بخش دوم)

مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر مظاهری 

رسا- آیا به موضوع خانواده در فقه شیعه توجه شده است؟
از مصادیق بسیار درست و فربه در اسلام خانواده است و اگر فقه شیعه را از اول تا آخر بررسی کنیم- اگر با این دید نگاه کنیم- در بسیاری از ابواب فقه، خانواده مطرح است که علاوه بر کتاب نکاح که از دانه درشت ترین های کتاب ها است، در خیلی از مسائل دیگری نیز وجود دارد.
بنابراین در سراسر فقه ما و در بسیاری از ابعاد فقهی ما خانواده مطرح است و هر جا که مسئله تربیت مطرح است بحث خانواده نیز مطر شده است، هرجا که مسئله پیوند باشد از خانواده نیز در آنجا وجود دارد، هرجا که مسئله روابط زن و شوهر است، خانواده نیز در آنجا وجود دارد؛ حتی در فقه که صحبت از حقوق همسران می شود منظور همان خانواده است؛ و همچنین مسائلی مثل طلاق که مربوط به خانواده است.
الحمدلله در مباحث فقهی شیعه مطالب بسیاری در بحث خانواده وجود دارد که البته نشانگر اهمیت و رکن بودن خانواده است و اگر از بالا و با یک دید عرفانی به اسلام نگاه کنیم، موضوع اسلام همان انسان است و انسان، محور خانواده است.

رسا- آیا در کشور ما قوانینی برای حمایت از خانواده وجود دارد؟
این سوال از جمله سوال هایی است که مبتلا به جامعه و بسیار رایج است و جواب آن این است که البته که قوانینی برای حمایت از خانواده وجود دارد؛ اما مسئله این است که قوانینی که برای حمایت از خانواده است متأسفانه حمایت هایی که برای خانواده به کار برده می شود از طریق قوانین حقوقی و جزایی و این گونه چیزها است و به خانواده با این دیدگاه نگاه می شود که البته این ها نیز باید وجود داشته باشد؛ اما این نگاه خیلی پایین‌تر است و این گونه مسائل باید در ردیف پایین تر از اخلاق باشد.
باید به خانواده از بُعد اخلاق نگاه شده و قانون گذاری شود.
برخی ها به اشتباه می گویند، قانون با اخلاق جور در نمی آید؛ اما این حرف، کاملاً حرف اشتباهی است و بنده این سخن را قبول ندارم که قوانین حمایت از خانواده تنها قوانین حقوقی و کیفری باشد.
می‌گویند مسائل اخلاقی را در قالب های قانونی نمی‌شود درآورد و قوانین تنها باید یا حقوقی باشد یا کیفری؛ در حالی که اخلاق را می‌شود روش مند کرد و آن وقت است معنا پیدا می‌کند که حمایت از خانواده باید از بعد اخلاق باشد و اگر اخلاق پاسخ نداد، نوبت قوانین حقوقی و کیفری می شود.
حمایت از خانواده اشمل تنها خانم ها و یا تنها مردها نیست؛ بلکه همه آنها باید مورد حمایت قرار گیرند؛ چرا که در قانون اسلام هیچ تفاوتی بین مرد و زن و کوچک و بزرگ وجود ندارد.
بنابراین قبل از اینکه به قوانین حقوقی و کیفری برسیم، باید قوانین اخلاقی را در جامعه اجرا کنیم و نگذاریم نوبت به قوانین مدنی و دادگاه برسد.

رسا- اگر قوانینی در زمینه خانواده وجود دارد چرا اجرایی نمی شود؟
مشکل ما در کشور مشکل کمبود قانون نیست؛ بلکه مشکل، اجرا است.
در بحث حمایت از خانواده قانون های زیادی تصویب شده است, اما متأسفانه  همه در جایی انبار شده است که حد ندارد؛ و در بایگانی آنقدر قوانینی وجود دارد که گاهی اوقات پیدا کردن آن برای آنها مشکل می‌شود.
البته می توان گفت که هرچند در برخی از موارد کمبود قانون نیز داریم؛ اما به صورت کلی می‌توان گفت که نه تنها کمبود قانون نداریم؛ بلکه قانون زیادی هم داریم و مشکل این است که امروزه در سطح کلان کشوری به خیلی از قوانین مربوط به خانواده عمل و اجرا نمی شود.
بنده در ۱۵ سال پیش به مناسبت تشکیل وزارت ورزش و جوانان یک پیشنهادی کردم که وزارتی با نام وزارت خانواده تشکیل شود و یکی از معاونت های قوی آن، معاونت ازدواج باشد؛ اما به پیشنهاد من تا به حال عمل نشده است؛ وزارتی که می‌توانست به بسیاری از نیازهای جوانان جامه عمل بپوشاند.

 رسا- شما برای وضعیت کنونی چه راهکاری را پیشنهاد می کنید؟
به نظر من راهکار آن این است که قوانین مربوط به خانواده را باید افراد متخصص در امر خانواده و افراد خبره به مسائل خانواده، قوانین موجود را اصلاح و کمبودهای قانونی مربوط به مباحث خانواده را جبران کنند و ضمانت های اجرایی آن را فراهم کنند.




۲۹ بهمن ۱۴۰۰



🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

خانواده سالم، جامعه سالم (بخش اول)

 خانواده سالم، جامعه سالم (بخش اول)

مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر مظاهری 

امیدی به طرح های حمایت از خانواده ندارم
نویسنده و مشاور خانواده گفت: هر چند باید به این طرح ها امیدوار بود؛ اما این طرح ها تا زمانی که اجرا کننده ای قوی نداشته باشد، به نتیجه نخواهد رسید.
خانواده تنها نظام اجتماعی است که در همه جوامع، از  مذهبی  و غیر مذهبی پذیرفته شده و توسعه یافته است؛ و در جوامع مختلف دارای نقش، پایگاه و منزلت های گوناگون است؛ با این که هسته ای کوچک از اجتماع است اما در حیات اجتماعی مردم نقش و تأثیری فوق العاده دارد.
خانواده هسته اول همه سازمان ها و نهادهای اجتماعی است و تمام نقش های مربوط به ایجاد تمدن، انتقال مواریث و رشد و شکوفایی انسانیت به آن مربوط می شود.
همه سنت ها، عقاید و آداب، ویژگی های فردی و اجتماعی از طریق خانواده به نسل جدید منتقل می گردد.
جامعه متشکل از خانواده ها است، مختصات آن از طریق روابط خانوادگی قابل توصیف است.
اثر وجودی مفید و یا زیان بخش آن به جامعه هم می رسد و ساخت و مشی آن در سکون یا  اضطراب  جامعه بسیار مؤثر است و انگیزه اعضای خانواده در انگیزه های اجتماع نیز تأثیر می گذارد و چگونگی مشی و سبک زندگی آنها در اخلاق جامعه و در صحت یا بیماری آن نقشی مؤثر دارد.
از زمان اول انقلاب اسلامی تاکنون قوانینی برای حمایت از خانواده در کشور ما مطرح و تصویب شده است؛ به گونه ای که تنها احصاء آن قوانین، مدت زمان قابل توجهی را می طلبد؛ اما با این وجود آن آثار و اهدافی که از تدوین این قوانین در کشور اسلامی مورد انتظار بود و هست، قابل مشاهده و تحقق پیدا نکرده است و هر روز بدتر از دیرو و رفته رفته وضعیت خانواده و بنیان آن به سراشیبی نابودی و از هم پاشیدگی نزدیک می شود؛ چیزی که در چند سال آینده به عینه، قابل لمس و مشاهده خواهد شد؛ چنانکه درصد آمارهای طلاق نسبت به درصد آمارهای ازدواج روز به روز درحال افزایش است.

رهبرمعظم انقلاب در موضوع خانواده فرمودند: اگر در جامعه‌ای خانواده مستحکم شد و زن و شوهر حقوق یکدیگر را رعایت کردند و با هم اخلاق خوش داشته و سازگاری نمودند و با همکاری هم مشکلات را بر طرف نموده و فرزندان را تربیت کردند، جامعه‌ای که این طور خانواده‌ها را داشته باشد، به صلاح خواهد رسید و نجات پیدا خواهد کرد و اگر مصلحی در جامعه باشد می‌تواند این طور جوامع را اصلاح نماید. اگر خانواده‌ای نبود، بزرگترین مصلحین هم بیایند نمی‌توانند جامعه را اصلاح کنند.
هر کشوری که در آن بنیان خانواده مستحکم باشد، بسیاری از مشکلات آن کشور، بخصوص مشکلات اخلاقی و معنوی آن به برکت خانواده‌ی سالم و مستحکم برطرف می‌شود یا اصلاً بوجود نمی‌آید.

به همین خاطر سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، در راستای تعالی خانواده پرونده ویژه ای با نام «خانواده سالم، جامعه سالم» آماده کرده که به بررسی قوانین و عملکرد دستگاه های مختلف در حمایت از خانواده بر اساس فقه شیعه بپردازد، در همین راستا خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری، مشاور خانواده و مؤلف چندین کتاب در حوزه خانواده و فرهنگ و جامعه به گفت و گو نشسته است.

متن کامل این گفت‌وگو بدین شرح است:
 رسا- به مناسبت روز خانواده بفرمایید خانواده از نظر شما چیست و چه ویژگی هایی دارد؟
خانواده متشکل از افراد است و این افراد به تدریج رشد کرده‌اند و مثل یک بذرهایی هستند که در زمین خانواده کاشته شده است که کم‌کم رشد کرده و بالنده می شوند و نهال شده و ثمر می دهند و باغبان ماهر دو نهال رشد کرده را به هم پیوند می‌دهد و یک نهال بالنده و ثمرده را به وجود می آورد؛ و این دو نهال در زمین ثالثی کاشته و نشانده می‌شوند.
خانواده در نظر عموم مردم و عموم جوامع جهانی دارای سه رکن است؛ اما بنده خانواده را متشکل از پنج رکن می دانم که عبارتند از «پدر و مادر، فرزندان، پدر بزرگ و مادر بزرگ» که رابطه عقلانی و عاطفی میان این پنج رکن برقرار است و مدیریت روابط عقلانی و عاطفی میان این پنج رکن هنر می طلبد.
اگر ارکان خانواده این هنر را داشته باشند که روابط این پنج رکن را خوب تنظیم کنند، یک خانواده خوشبختی به وجود می آید و این خانواده هسته ای برای جامعه خواهد شد و جامعه را نیز خوشبخت خواهد کرد؛ و الا خانواده بدبختی تحویل جامعه داده خواهد شد.



۲۴ بهمن ۱۴۰۰



🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

نویسندگی یا مسافرکشی علمی؟!

مصاحبهٔ خبرگزاری «رسا» با علی‌اکبر مظاهری

در گفت‌وگو با رسا مطرح شد؛
نویسندگی یا مسافرکشی علمی؟!

در کشور ما به نویسنده بهایی داده نمی‌شود و نویسندگان را از مسافرکشی علمی نجات نمی‌دهند؛ تعبیری که آقای بهاءالدین 
خرم شاهی در کتاب گریز از فلسفه از آن استفاده کرده است.

 اشاره 
نویسنده کسی است که با هنر نویسندگی، دیدگاهی نو یا نگاهی نو را با نگارش و قلمی نو، به خواننده انتقال می‌دهد. امروزه بسیاری از نویسندگان و اهل قلم با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند و برای امرار معاش و گذران زندگی به ناچار به فعالیت هایی می پردازند که در تعریف نویسنده و نویسندگی نمی گنجد؛ مشکلاتی که باعث تغییر مفهوم نویسنده و عدم رغبت هنرمندان و علاقه مندان به حرفه نویسندگی شده است و به طور طبیعی به محتواهای گنجانده شده در کتاب ها نیز تاثیر گذاشته و اثرهای خوبی نیز چاپ و منتشر نمی شود. به همین خاطر خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، با حجت الاسلام علی اکبر مظاهری نویسنده و پژوهشگر کتاب گفت‌وگویی داشته است.

متن کامل این گفت‌وگو بدین شرح است:
رسا- شما در چه زمینه‌ای و برای چه سنینی کتاب می نویسید؟
بنده در دو بخش کتاب می نویسم؛ نیمی از آن ها درباره اسلامیات است و نیمی از آنها نیز در حوزه خانواده و تربیت. اسلامیات مثل ترجمه و شرح نهج البلاغه و نهج الفصاحه، کتاب اوج آسمان و کتاب های اینگونه که اسم آنها را اسلامیات گذاشته‌ام.
البته در حوزه خانواده و تربیت نیز اسلام هست نه اینکه در این نیمه هیچ اسلامی نباشد و صرفا در نیمه اول باشد بلکه در مسائل خانواده و تربیت نیز از نگاه اسلام به آنها می پردازم کتاب هایی که در این بخش نوشته ام برای ۵ رکن خانواده است چراکه من خانواده را ۵ رکن می دانم و شما اگر از جامعه بپرسید و از اساتید و دانشجویان سوال کنید که خانواده چند رکن دارد همه می گویند خانواده سه رکن دارد «پدر- مادر- فرزند - زن و شوهر و فرزند» اما ما با تعریفی که از خانواده می کنیم می گوییم در این صورت ۲ رکن از خانواده باقی می ماند که آن ۲ رکن پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها هستند.
پس خانواده ۵ رکن دارد یعنی پدر و مادر، فرزندان و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها از هر دو طرف زن و شوهر. بنابراین کتاب های من که در حوزه خانواده نوشته‌ام برای این ۵ راکن نوشته شده است. بهعنوان مثال کتاب فرهنگ خانواده در30 فصل شامل تمام این ارکان است ۳ فصل کامل را برای پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها اختصاص داده‌ام و ۲۷ فصل دیگر هم برای بقیه ارکان خانواده است و یا کتاب نبرد بی برنده برای زن و شوهرهای جوان است که شامل هشدارهای تربیتی برای پدر و مادرها در تربیت کودک است و جوانان و انتخاب همسر که پر رونق ترین کتاب ما درباره انتخاب همسر و ازدواج است.
یا کتاب دختران و انتخاب همسر که خواصه برای دختران است یا کتاب از زبان مشاور که مشاوره های حضوری و کتبی ما است و کتاب هایی دیگر از این قبیل که حدود ۲۰ کتاب نوشته‌ام و ادامه نیز دارد در قسمت دوم سوال شما که گفته اید برای چه سنینی کتاب می نویسید جواب من این است که از گهواره تا گور از ولادت تا رحلت، همان حدیثی که پیامبر اعظم(ص) فرمود: دانش بیاموزید از گهواره تا گور که در فارسی واژه گور چون خوشایند نیست ما می گوییم کتاب های بنده برای از ولادت تا رحلت است.
 
رسا- به نظر شما روزی چند ساعت مطالعه نیاز است؟
 جواب بنده این است که این امر متفاوت است چرا که افراد مختلف است؛ کسانی هستند که دانشمند بوده یا محقق و نویسنده و اهل مطالعه هستند اینها کارشان مطالعه است و برنامه روز و شب شان با کتاب توأم است و آن‌ها باید مطالعه کنند چرا که نیمی از نوشتن مطالعه است و این یک قاعده نویسندگی است و نویسنده باید این چنین باشد.یعنی نویسنده نباید مشغول نوشتن کتاب شده و از مطالعه غفلت کند که متاسفانه برخی از نویسندگان ما می پندارند ذخیره علمی کافی دارند و فقط باید بنویسند که این امر فکر کاملاً اشتباهی است و باید به صورت اخذ و اعطاء همزمان باشد یعنی دریافت و پرداخت.
از یک سو با هم که آب آن از یک طرف وارد و از طرفی دیگر خارج می شود مثل باغ فین کاشان که از یک سو آب وارد و از سوی دیگر آب خارج می شود که به همین خاطر هیچ وقت آب آن نمی گندد و هیچ وقت ته نشین نمی‌شود زیرا هم اخذ و هم اعطا دارد.


برخی از سخنرانان و اساتیدی که مطالبشون محتوا ندارند دلیلش این است که مطالعه ندارند و چیزهایی را که از قبل دارا هستند ارائه می دهند در حالیکه باید مطالعه داشته باشند و هر چقدر مطالعه بیشتر باشد محتوا بهتر خواهد شد.
اما درباره ساعت مطالعه نسبت به عموم مردم باید گفت آنها باید به قدر نیاز جانشان مطالعه کنند و ما در این زمینه ساعت مشخص نمی کنیم و افرادی که جانشان تشنه است باید عطش خود را بر طرف کنند چنانچه به مغز گرسنه باید غذا رساند و کسانی که گرسنگی فکری و روحی دارند باید بیشتر مطالعه کنند تا خوراک جانشان تامین گردد در مقابل کسانی هم هستند که ممکن است با مطالعه کمتر نیازشان برطرف و اشباع شوند. بنابراین ساعت مطالعه برای افراد متفاوت است اما هیچکس بی نیاز از مطالعه نیست حتی کسانی که کار یدی می کنند چرا که جان انسان و ذهن انسان نیازمند غذا است و مطالعه غذا است برای جان انسان که ما اسم آنرا خوراک جان گذاشته ایم.
 
رسا- شما به عنوان نویسنده بیشتر کتاب های الکترونیکی را می پسندید یا کتاب های کاغذی را؟ ذائقه غالب مردم در این زمینه کدام است؟
من به شخصه مطالعه کتاب کاغذی را ترجیح می دهم چراکه ما نسلی هستیم که با کتاب کاغذی بزرگ شده‌ و با کاغذ اُنس گرفته ایم و در زمان دانش آموزی، دانشجویی و طلبگی ما خبری از ابزار کامپیوتر و پی دی اف نبود و لذا من کاغذی را ترجیح می دهم و از مطالعه کتاب های کاغذی لذت می برم.
اما درباره قسم دوم از سوالتان باید بگویم که متاسفانه ذائقه اغلب مردم به غیر کتاب کاغذی رفته است؛ البته تاسف ما از این جهت است که کتاب کاغذی از بین رفته است و معنای تاسف ما این نیست که از کتاب های الکترونیک یا پی دی اف کتاب ها و کامپیوتر و اینترنت استفاده نشود بلکه منظور ما این است که با ورود کتاب های الکترونیک نباید کتاب های کاغذی کنار گذاشته شود بلکه وجود هر دو لازم و ضروری است اما جامعه ما بیشتر به کتاب های غیر کاغذی ذوق پیدا کرده است. البته در کودکان زیاد تاثیری نگذاشته و بچه های امروزی نیز با کتاب های کاغذی بیشتر اُنس دارند تا کتاب های الکترونیکی.
رسا- به نظر شما عمده مشکل نویسندگان و چاپ کنندگان کتاب چیست؟
مشکلات چاپ کنندگان و نویسندگان این است که آنها نمی‌توانند به حق التالیف ها تکیه کنند یعنی در کشور ما همیشه چنین بوده است که نویسنده از طریق نویسندگی نمی‌توانست امرار معاش کند و به اجبار به کارهای غیر فکری هم می پرداخت و ما همیشه دلمان می خواست و متفکران نیز می گفتند که نویسنده را باید از لحاظ مالی چنان تامین کرد که مثل یک کارمند بانک یا کارمند اداره برق بداند که زندگی و امرار معاش از راه نویسندگی تامین می شود تا بتواند تمام انرژی خود را صرف نویسندگی کند اما متاسفانه این آرزو برآورده نشد. امروزه نیز با توجه به اینکه بازار کتاب به شدت افت کرده نویسنده ها دیگر نه تنها دنبال نویسندگی و کار فکری نمی روند بلکه دنبال فعالیت و کارهای یدی هستند و قلم و دانش خود را کنار گذاشته اند و این یک فاجعه برای جامعه ما است.
چرا در کشور ما به نویسنده بهایی داده نمی شود و نویسندگان را از مسافرکشی علمی نجات نمی‌دهند؟ مسافرکشی علمی تعبیری است که آقای بهاءالدین خرم شاهی در کتاب گریز از فلسفه از آن استفاده کرده است به این معنا که به نویسنده می گویند مقاله ای بنویسد یا کتابی به او می‌دهند تا آن را ویرایش کند و کارهایی از این قبیل که با نویسندگی که تولید تفکر است تناسبی ندارد. باید ذهن نویسنده و متفکر آرام باشد تا بتواند فکر کند و اگر نویسنده به فکر نحوه تامین امرار معاش و گذران زندگی خود باشد نویسنده مبرّزی نخواهد شد؛ به همین خاطر باید عقلای قوم و مسئولان مربوطه به مشکلات نویسندگان دقت کرده و در پی برداشتن مشکلات آنان باشند.


رسا- به نظر شما عمده دلیل مطالعه کمتر در جامعه چیست؟
عوامل زیادی وجود دارد یکی از آن این است که ذائقه فرهنگی جامعه کوک نیست و دیگر اینکه کتاب های خوب که با قلم خوب نوشته شده باشد در جامعه بسیار کم است و یا در بعضی از موارد اصلا نیست؛ در حالی که مردم به دنبال قلم زیبا و نوشتار زیبا هستند.
 متاسفانه بسیاری از کتاب‌های ما با قلم زیبا نوشته نمی شود هرچند محتوای غنی و مناسبی ممکن است داشته باشند. در کشورهای دیگر نیز یکی از دلایل مطالعه زیاد و رغبت مردم به مطالعه این است که با قلم زیبا کتاب می نویسند و پرفروشترین کتاب های آنها رمان هایی است که با قلم زیبا نوشته شده اند.
رسا- میزان مطالعه و رغبت مردم به کتابخوانی چه مقدار است؟

متاسفانه مطالعه و رغبت مردم ما به کتابخوانی و مطالعه بسیار پایین است به حدی که قابل ذکر نیست چرا که بسیاری از افراد در سال یک کتاب نیز مطالعه نمی کنند و بهترین روش برای ترغیب مردم به مطالعه کتاب این است که کتاب های زیبا را به آنان نشان دهیم و کتاب هایی که با قلم های زیبا نوشته شده‌اند به مردم معرفی شوند. بنابراین اگر کتاب‌های خوب و با قلم خوب نوشته شوند حتی در عصر دیجیتال نیز خواننده خود را خواهد داشت.
رسا- با تشکر از اینکه وقت ارزشمند خود را در اختیار خبرگزاری رسا قرار دادید.



۲۹ آبان ۱۴۰۰



🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

بخش پایانی مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری پیرامون مهندسی فرهنگی

بخش پایانی مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری پیرامون مهندسی فرهنگی

نویسندگان بی‌مهارت؛ نویسندگان بی‌تأثیر
به‌عنوان‌مثال درباره کتاب‌هایی که در جامعۀ ما به چاپ می‌رسد و در حال پخش است، باید گفت بسیاری از کسانی که نویسنده این کتاب‌ها هستند، نویسندگانی بی‌سواد و مهندسانی بی‌تجربه هستند که گاهی با ضرب‌ و زور لیسانس مهندسی فرهنگی می‌گیرند. 
آنان با یک معمار مجرب تفاوت دارند، کتاب‌هایی که این نویسندگان می‌نویسند هیچ اثری در جامعه ندارد؛ در حالی‌که کتاب‌ها باید تحول ایجاد کند و زمانی که یک جوان متدین و یا حتی غیرمتدین کتابی را خواند آن‌چنان در جانش اثر کند که وقتی خانه آمد برای مثال به همسرش ظلم نکند.

رابطه نزدیک ازدواج و فرهنگ
چرا باید زن و شوهر به یکدیگر ظلم و بداخلاقی کنند؟ چرا باید پدر و مادر از مهارت‌های تربیت فرزند مطلع نباشند؟ چرا باید ازدواج جوانان به این شکل باشد؟ بر اساس آمار رسمی، ما بیش از ده میلیون جوان آماده ازدواج بدون همسر داریم که نمی‌توانند ازدواج کنند و این برای جامعهٔ هشتاد میلیونی خیلی خطرناک و مضر است؛ حالا فوری ذهن‌ها به سمت مسائل اقتصادی می‌رود، اما اصل ازدواج مربوط به مسائل فرهنگی است.
در واقع بایستی گفت مشکل اقتصادی، در سال ۱۳۷۲ بنده کتابی با عنوان جوانان و انتخاب همسر نوشتم وجود داشت، چندین سال از آن‌ موقع گذشته و هنوز هم مشکل همان است. این مشکل مشکلی واقعی نیست بلکه ساخت خود مردم است؛ زیرا هرچه که نرخ و ارز‌ها بالا می‌رود مهریه‌ها بالا می‌رود تشریفات هم بالا می‌رود. در واقع هرچه که قیمت‌ها بالا رفته است وسایل زندگی و جهیزیه‌ها هم بالاتر رفته اما باید معکوس باشد، یعنی جنسی که گران شد باید خرید آن کمتر شود، در حال حاضر برعکس است و هرچه که اجناس گران‌تر می‌شود خریدار بیشتر می‌شود.
پایان



🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

بخش دوم مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری پیرامون مهندسی فرهنگی

بخش دوم مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری پیرامون مهندسی فرهنگی

مهندسی فرهنگ عمومی در نهاد‌های فرهنگی جمهوری اسلامی به چه نحوی است و چه اقداماتی در این باره صورت گرفته یا نیاز است صورت بگیرد؟

مهندسی یعنی اینکه یک بنایی را حساب‌شده و دقیق بسازیم؛ کلمۀ مهندسی برای فرهنگ واژۀ مناسب و خوبی است. باید فرهنگ عمومی ساختاری موزون، چشم‌نواز و خالی از زوائد داشته باشد؛ مثل ساختمان زیبایی که یک معمار ماه ر آن را می‌سازد و هنگامی‌که به آن می‌نگریم متوجه می‌شویم که هر چیزی در جای خودش قرار دارد.
باید در فرهنگ نیز چنین باشد که مطالب و مسائل به شکلی واضح و روشن باشد و تداخلی در آن مشاهده نشود. در فرهنگ عمومی جامعهٔ کشور ما، موزون بودن پیدا نیست و به چشم نمی‌خورد؛ بعضی مهندس‌ها ماهر نیستند و آن کسانی که ماهر نیستند کار و فعالیت آن کسانی که ماهر هستند را خراب و نابسامان می‌کنند.

واجب است متولیان فرهنگ مشخص باشند
مهندسی فرهنگ یک واجب فرهنگی دارد و آن واجب این است که متولیان فرهنگ مشخص باشند. در واقع آن معمار‌ها مشخص و محدود باشند؛ چراکه اگر متولیان نامشخص و پر تعداد باشند در نتیجه متولیان فرهنگ شناسایی نمی‌شوند بلکه تعداد قلیل و ماهر مهندسان موجب فایده است تا تعداد زیادی مهندس غیر ماهر که موجب ضرر می‌شوند.
در حال حاضر تجمیع مهندسان و متولیان فرهنگی لازم و واجب است، اما متأسفانه متولیان پراکنده هستند و گاهی بعضی از متولیان ماهر وظایف خود را بر ذمه دیگری می‌گذارند که این خیلی بد است؛ اما اگر خطوط و مهندسان مشخص و برجسته شود، دانا و توانا باشند طبیعی است که این کار را پیش می‌برند.
به این نکته هم باید دقت داشته باشیم که برخی می‌گویند: «اگر مراکز فرهنگی نیز پر تعداد باشند، نشانه خوبی است و فرهنگ پیش می‌رود!»؛ اما اصلاً این‌طوری نیست؛ بلکه اگر این مراکز محدود و توانا باشند بسیار عالی است و باعث پیشرفت فرهنگ می‌شود.

عینک سطحی‌بینی را دور بیندازید
 همچنین نباید نگاه سطحی به فرهنگ داشته باشیم؛ مثلاً به فلان وزارت یا فلان اداره بگوییم شما باید واحد فرهنگی داشته باشید و زمانی که این واحد فرهنگی وارد چارت تشکیلاتی آن وزارتخانه شد، یک مهندسی قوی مقرر نمی‌کنند و نیز امکانات زیادی را در اختیار آن واحد نمی‌گذارند‌.
یک فرد بی‌مهارت و با امکانات اندک به‌عنوان مهندس فرهنگی در واحد فرهنگی انتخاب می‌کنند؛ چون وظیفه و کار اصلی آنان این نیست و کار فرهنگی آنان بدین شرح می‌شود که در زمان شهادت شهید بهشتی فقط یک پوستر در تابلو اعلانات نصب می‌کنند؛ اینکه کار فرهنگی نیست! در واقع یک کار روتین است و همه وزارتخانه و اداره‌ها که واحد فرهنگی هم ندارند این کار را انجام می‌دهند.

اهمیت عمیق بودن کار فرهنگی
کار فرهنگی باید عمیق باشد؛ اگر شالوده‌های ساختمان سست باشد حتی نیاز به طوفان و زلزله نیست تا این ساختمان تخریب شود؛ بلکه یک نسیم ملایم خودبه‌خود این ساختمان را ویران می‌کند. مثال حاضر دقیقاً مانند شالوده فرهنگی در کشور ایران است؛ بنابراین کار‌های فرهنگی باید کامل و عمیق باشد و در جان مردم رسوخ کند.
باید به این نکته مهم توجه کرد که ما در مسائل فرهنگی با جان و اندیشه مردم کار می‌کنیم. اگر اندیشه و جان مردم آباد باشد جامعهٔ نیز آباد خواهد شد؛ اما اگر اندیشه و جان مردم آباد نباشد جامعه خراب و ویران می‌شود؛ در این صورت فکر می‌کنیم که با یک پوستر نصب کردن کار فرهنگی کردیم؛ این کار خوب است؛ اما خود مردم در واحد‌های غیرفرهنگی هم این کار را انجام می‌دهند.
ما باید برای کار فرهنگی نقشه مهندسی داشته باشیم. در عصر حاضر مهندسی فرهنگی در کشور و جامعهٔ ما خیلی ضعیف، شلوغ و چاق است، و این شلوغی ضرری بیش نیست؛ علت امر این است که متولیان مشخص نیستند و مشخص نیست که امکانات در دست چه کسانی است.
پایان بخش دوم



🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری

بخش اول بنایی ضعیف، شلوغ و فربه؛ حاصل کار مهندسان فرهنگ

در مصاحبهٔ رسا با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری مطرح شد:

بنایی ضعیف، شلوغ و فربه؛ حاصل کار مهندسان فرهنگ

حجت‌الاسلام مظاهری مهندسی فرهنگی را ضعیف، شلوغ و چاق خواند و گفت: علت این است که متولیان بسیارند و مشخص نیست که امکانات در دست چه کسانی است.

اشاره: فرهنگ یکی از موضوعات اصلی تمدن است که برای ساخت تمدن باید بدان پرداخته شود. اصولاً تمدن‌هایی که فرهنگی جهان شمول ندارند در سطح تمدنی قومی و منطقه‌ای باقی می‌ماند اما تمدن‌هایی با فرهنگ‌های جهان شمول به دنبال گسترش جغرافیای فرهنگی خود هستند. نگاه عمیق به فرهنگ موجب جهان شمولی تمدن می‌شود در حالی که برخی با اسارت فرهنگ در منجلاب سیاسی بازی و یا با گذاشتن عینک‌های سطحی‌نگر می‌خواهند چنین دیدگاهی نسبت به فرهنگ مغفول بماند.

از این‌رو خبرگزاری رسا در گفت‌وگو با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری، استاد حوزه و دانشگاه و مؤلف چندین کتاب در حوزه فرهنگ و جامعه، به نگاه موجود به فرهنگ و مهندسی فرهنگی در کشور پرداخت.

 چهل سال از انقلاب اسلامی گذشته، به نظر شما نهاد‌های فرهنگی در این مدت در پیش‌برد فرهنگ عمومی اسلامی ـ ایرانی چقدر موفق بوده‌اند و چه ایراداتی داشتند؟

در زمان حاضر کلمه فرهنگ جزو واژه‌های سهل ممتنع شده است، سهل به این معنا که همه می‌دانند فرهنگ به چه مفهومی گفته می‌شود، اما اگر پرسیده شود که فرهنگ به چه معنا است؟ خیلی از مردم نمی‌توانند آن را تعریف کنند یا تعریف‌های متفاوتی از آن را ارائه می‌کنند. در این موضوع یکی از وظایف ما فرهنگیان یا مجموع کسانی که کار‌های فرهنگی می‌کنند از جمله خبرگزاری‌ها، اندیشمندان، فرهیختگان و دانشمندان تبیین درست واژۀ فرهنگ برای مردم می‌باشد.

اگر بخواهیم فرهنگ رشد کند، بایستی فرهنگ را از سیاستِ موجود در جامعه و مردم جدا کنیم؛ یعنی سیاست را یک طرف بگذاریم و فرهنگ را طرف دیگر تا بتوانیم با دقت به آن دو نگاه کنیم. در نتیجه می‌توانیم به این سؤال پاسخ دهیم که آیا نهاد‌های فرهنگی موفق بوده‌اند یا خیر؟

امروزه در جامعۀ ما فرهنگ با سیاست درآمیخته و برای همین نمی‌توانیم تفاوت فرهنگ را از سیاست تشخیص دهیم. البته در جامعه ما این‌طور هم نیست که سیاست مشابه فرهنگ و فرهنگ مشابه سیاست باشد. آن جمله شهید مدرس که فرمود سیاست ما برخاسته از دیانت ما است، در حال حاضر سیاست موجود دیانت نیست.

بنابراین یکی از جفا‌های بزرگی که به فرهنگ می‌شود و بنده وظیفه شرعی و فرهنگی خودم می‌دانم که دربارۀ آن سخن بگویم، آلوده شدن فرهنگ با سیاست است. ما دیگر آن فرهنگ ناب و اصیل اسلامی ایرانی را نداریم. باید تبیین کنیم که آیا قامت فرهنگ رنجور است یا خیر؟ موزون است یا خیر؟ اصلاً قامتی وجود دارد؟ اصلاً از کدام فرهنگ دم می‌زنیم؟

این فرهنگی که امروز در دسترس داریم برای این زمان نیست! یک مثالی می‌زنم که مقصودم روشن‌تر شود؛ در دهه ۶۰ که بنده جوان بودم و در اصفهان زندگی می‌کردیم، پیکر مطهر ۳۷۰ شهید روز جمعه و در میدان امام تشییع شد، برای این شهدای عزیز نیز در مسجدی مجلسی گرفتند و مسؤولان کشوری، لشکری و روحانیون در آن مجلس حضور داشتند.
در آن مجلس دو سخنران از دو جناح مختلف سخنرانی داشتند، هر دو روحانی و از مسؤولان مشهور بودند. سخنران اول علیه جناح مقابل خود و سخنران دوم نیز علیه جناح دیگری صحبت کردند. چیزی که اصلاً در میان سخنان آنان پیدا و معلوم نبود سخنرانی پیرامون مفهوم شهید و شهادت بود. در آخر هم برای خالی نبودن عریضه یک گریزی به شهدا می‌زدند و ذکر مصیبتی می‌خواندند؛ به این دلیل است که می‌گوییم تا به الآن این سیاست عین دیانت ما نیست.

ما نباید فرهنگ را قربانی این نوع سیاست کنیم وگرنه فقط فرهنگ است که ضرر می‌بیند و آن چیزی که در این کشاکش قربانی می‌شود فرهنگ است. اول باید فرهنگ را از آن نوع سیاست جدا کنیم تا بعد بتوانیم بفهمیم که نهاد‌های فرهنگی در پیش‌برد فرهنگ عمومی موفق شده‌اند یا شکست خورده‌اند؟
 
حالا در پاسخ به این پرسش که آیا نهاد‌های فرهنگی در پیش‌برد فرهنگ عمومی موفق بوده‌اند یا خیر، باید بگوییم «خیر». نهاد‌های فرهنگی در این زمینه به‌خوبی کار نکرده‌اند و وضع فرهنگی جامعه اصلاً خوب نیست. چطور در حال‌حاضر همه برای کرونا اعلان خطر می‌کنند و هیچ‌کسی نمی‌گوید سیاه‌نمایی نکنید. بنده هم درباره فرهنگ هشدار می‌دهم که وضعیت فرهنگ در جامعهٔ ما وخیم و بحرانی است و نهاد‌های فرهنگی به‌صورت مطلوب عمل نکرده‌اند.
پایان بخش اول



🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir
#پایگاه_اندیشوران_حوزه 
🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/
#وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇
🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1
🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani
#علی‌اکبر_مظاهری