فاخته های جفاکار ( برگی دیگر از کتاب «فرهنگ خانواده» )

 

 

 

 

>> از زبان مشاور

 

یک جفا از خویش و از یار و تبار          در گرانی هست چون سیصد هزار[1]

زوجی جوان که سه ماه بود عروسی کرده بودند، نزدم آمدند به مشاوره. هر دو یک سخن داشتند و آن این‌که مادربزرگ (مادر شوهر) به ایشان بی‌مهری می‌کند و ایشان او را دوست دارند و نمی‌خواهند وی را رنجیده ببینند.

گفتم: از کِی چنین شده است؟

گفتند: «یک ماهی می‌شود.»

گفتم: دوران نامزدی و عقد داشتید؟

گفتند: «بله.»

گفتم: در آن دوران چی؟

گفتند: «نه، بلکه خیلی هم با ما مهربان بود.»

گفتم: دوران نامزدی‌تان چند ماه بود؟

گفتند: «حدود یک سال.»

گفتم: چطور در آن یک سال، بی‌مهری‌اش آشکار نشد؛ آن وقت هم که شما همسر هم بودید؟

گفتند: «نمی‌دانیم.»

عشق کمال یافته

حکایت آن دو یار وفادار

اکنون، عمو عباس­علی، نود و دو ساله است و زن عمو، هشتاد و چهار ساله. حدود شصت‌ و هفت سال است که زندگی مشترک دارند. زندگی ایشان را، از حدود پنجاه سال پیش، از نزدیک مشاهده کرده‌ام. اگر چه قامت عمو، اکنون اندکی خمیده است، امّا نشاط روحی و صفای اخلاقی او، نسبت به پنجاه سال پیش، رشد کرده است. او را مهربان‌تر و مؤمن‌تر از پنجاه سال قبل می‌بینم و کمالات اخلاقی و روحی‌اش فزونی یافته است.

سه عامل را در نیرومندی روحی عمو مؤثّر می‌دانم.   

1. وراثت

خاندان عمو مثبت‌اندیش‌اند. مادر ایشان را ـ که اکنون به جهان جاوید رفته است و رحمت خدا بر او باد ـ دیده‌ام که روحیه‌ای شاد داشت و در صد سالگی، مثبت‌اندیش بود. پدر عمو را ندیده‌ام، امّا از شادابی روحی او حکایت‌ها شنیده‌ام. این حالت‌های فرخندۀ والدین، به عمو سرایت کرده است. برخی دیگر از اعضای خاندان عمو را نیز دیده‌ام که مثبت‌نگر و پر امید بوده‌اند.

2. ایمان مذهبی

عمو، مؤمن است و مرید و ذاکر اهل بیت (ع) و هرچه از عمرش می­گذرد، ایمانش عمیق‌تر و وسیع‌تر می‌شود. پیوند او با خداوند، پیوندی استوار است. این پیوند، به عمو نشاط و امید می‌دهد. این از خاصیت‌های ایمان مذهبی است. از بهترین عوامل ایجاد نشاط روحی، همانا ایمان مذهبی است، زیرا پیوند قطره با دریا، قطره را دریاوَش می‌کند.

قطره دریاست اگر با دریاست       ورنه آن قطره و دریا دریاست

غیرت و نجابت ( برگی دیگر از کتاب «فرهنگ خانواده» )

 

>> از زبان مشاور

                                                                         صادق و فاطمه
صادق، که سال چهـارم دانشگاه را می‌گـذراند و دو سالی بود که با فاطمه، که دانشجـوی سال دوم بود، ازدواج کـرده بود، به مشـاوره آمد. فرو شکسته و تلخکام می‌نُمود. او و همسـرش را می‌شناختم و از زندگی‌شان باخبر بودم. به شوخی گفتمش: هان! از زندگیِ متأهّلیِ دانشجویی، درمانده شده‌ای؟ نمی‌توانی همسرداری و درس‌خواندن را با هم جمع کنی؟ هنر آن است که آدم، هم همسر باشد هم دانشجو؛ تنها دانشجو بودن یا تنها همسر بودن که هنر نیست!
اخـم صادق کمی باز شد و به زور، لبخند تلخی زد. آن گاه مهربـانانه و جـدّی به او گفتم: چـه شده؟ حال همسرت چطور است؟...

ماهگرد ازدواج

در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد...

                                 از زبان مشاور               

سالگرد ازدواج، معروف است، ماهگرد ازدواج چطور؟ تا چندی پیش نشنیده و ندیده بودم.

آقا مهدی و فهیمه سادات ( آقا مهدی دانشجو است و فهیمه خانم دانش آموز ) نوآوری کرده اند و بر مناسبت های فرهنگ ازدواج و خانواده مناسبتی  افزوده اند،شیرین و زیبا.

مشاوره پیش از ازدواج ایشان و انتخاب همسرشان با من بود. پس از عقدشان نیز مشاوره داریم. اکنون دوران عقد را می گذرانند و هنوز «هم آشیانه» نشده اند.

حکایت نوآوری و شیرین آوری ماهگرد ازدواج را، که

برگی دیگر از کتاب «آداب عشق ورزی» 3

 از زبان مشاور

خاک‏‌پاشی بر گوهر

خانم گوهری به مشاوره آمد. از زندگی خانوادگی‌اش دلسرد بود و از ادامۀ آن، ناامید. چند مشکل گوناگون را مطرح کرد و از ناگواری‏‌های زندگی‏‌اش‏ و از جفاهای همسرش نالید. دیدم مشکلاتی که بیان می‏‌کند، چندان مهمّ نیستند که بتوانند او را چنین دلگیر و ناامید کنند؛ بلکه اصلاً مشکل نیستند؛ مسائلی عادی‏‌اند که توان لطمه‏‌زدن به زندگی و کلافه کردن یک خانم را ندارند. دانستم که‏ باید مسئلۀ مهمّی در میان باشد که او را چنین تلخکام کرده‏ است. با پرسش‏‌هایی، او را به سوی مسئله‏‌ای بردم که احتمال می‏‌دادم ریشۀ مشکل باشد.

او اندک اندک بر خجالتش غلبه کرد و ریشۀ ناراحتی‌اش آشکار شد. آن‌گاه گفت: «پیش از آن‌که‏ همسرم به خانه بیاید، دوش می‏‌گیرم، آرایش می‏‌کنم، خود را خوش‌بو می‏‌کنم، لباس زیبا می‏‌پوشم و آمادۀ پذیرش او می‏‌شوم. وقتی می‏‌آید، به‏ استقبالش می‏‌روم، او را خوب تحویل می‏‌گیرم، برایش جلوه‏‌گری‏ می‏‌کنم، محبّت و احترامش می‏‌کنم؛ امّا با تعجّب و تأسّف، می‏‌بینم که او به من توجّهی نمی‌کند. انگار اتفاقی نیفتاده و من هیچ‏ کاری نکرده‏‌ام. چون خجالت می‏‌کشم که با صراحت به او چیزی بگویم، به‏ شکل‏‌های گوناگون، از او تمنّا می‏‌کنم که من را درک کند. می‏‌کوشم به او بفهمانم که: ببین، این منم که این طور خود را برای تو آماده کرده‏‌ام. امّا او به روی خود نمی‏‌آورد. در نهایت، من، ناامید و غمگین، دست از تلاش‏ می‏‌کشم. در دلم از او لجم می‏‌گیرد. گاهی از او بدم می‏‌آید. او را بی‏‌ذوق می‏‌دانم و احساس می‌کنم عاطفه هم ندارد…».

به خانم گوهری گفتم: مسئلۀ خاص زن و شوهری‏تان چه طور است؟ منظورم مسائل‏ جنسی بود و او دریافت و گفت: «خیلی خراب. نزدیک به صفر».

گفتم: ...

میلاد یک کتاب

همان شد که قبلا پیش بینی می‌کردم. این وروجک، زودتر از برادر یا خواهرش متولد شد. «فرهنگ خانواده» زودتر از «آداب عشق ورزی» برای نشر رفته بود، اما این وروجک (آداب عشق ورزی) زرنگی و بی‌تابی کرد و به گرانی کاغذ و موانع دیگر اعتنا نکرد و زودتر به میان میدان پرید.

تأثیر دعای زوج‌های جوان و دیگر همسران و همت بلند ناشر و پیگیری های من نیز در میلاد زودهنگام او بی‌تأثیر نبود. البته با این که زود آمد، اما ناقص الخلقه نیست. چالاک است و شاداب. الاهی شکر.

پشت لباسش، از قول من و خانم دکتر مرقاتی نوشته: 

ما در تجربه‌های مشاوره‌ای خود به وضوح یافته‌ایم که بسیاری از مشکلات همسران ریشه در ناکامی‌های جنسی و عاطفی ایشان دارد و نیز بسیاری از توفیق‌هایشان ثمره کامیابی در این عرصه است. از این روست که آموزش مهارت‌های این رابطه را برای همسران به ویژه زوج‌های جوان ضرورتی حتمی می‌دانیم.

 

نشانی ناشر: قم. بلوار بهار. رو به روی پل حجتیه. پلاک 256. نشر نورالزهرا.

تلفن [phone] - 025