جهت دیدن کانال تلگرام "از زبان مشاور" روی عکس کلیک کنید
این مطلب در تاریخ 2 شهریور 1394 در سایت تبیان منتشر شد. (+)
نویسنده: جناب آقای محمد دهقانی زاده (مقطع خارج حوزه. ارشد تاریخ تشیع دانشگاه)
ابتدایی‌ترین نیاز در زندگی مشترک، برای احساس سعادت و خوشبختی، شناخت است؛ هم آقا شناخت درستی از خود و همسرش داشته باشد هم خانم خودش و شوهرش را درست بشناسد.
یک سفر دراز
مطالعه برای برنامه‌ریزی بهتر یک سفر اهمیت زیادی دارد و سفری به درازای هفتاد سال، حتماً ارزش هفت ساعت مطالعه را دارد.
اگر همین الان به شما اعلام کنند که
» راویان خوب برای ازدواج (2) دختران و انتخاب همسر (13)
«راویان ازدواج»، کسانی اند که برای ازدواج جوانان اقدام می کنند. نخستین کار ایشان، بلکه کار اصلی شان، معرفی بی همسران به یکدیگر است.
در عصر اسلام، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، بنیان این این کردار نیکو را نهاد. به واقع، این «سنت حسنه»، از حسنات سیرت رسول الله است.
بنده همیشه گفته ام و می گویم که در عصر پیامبر، در مدینه النبی، مشکلی به نام ازدواج وجود نداشت؛ با آن امکانات مادی اندک.
نمونه ای موفق
زهرا خانم، خانمی است
» مقدمه
در تاریخ 1393/6/14 مطلبی را در وبلاگ نوشتیم با نام «بهار ازدواج» که در آن به بررسی مشکلات و موانع راه ازدواج جوانان پرداختیم و مسائل این عرصه را بیان کردیم و راه حل هایی را ارائه نمودیم.
برخی از خوانندگان آن مطلب، کامنت هایی برای آن نوشتند و نظرهای ارزشمندی دادند. در میان کامنت ها و نظرها، عبارتی بود از خانم «فاطمه کوثر» که نظرم را جلب کرد. در پاسخ ایشان نوشتم که از آن عبارت، در کتاب «دختران و انتخاب همسر»، استفاده خواهم کرد. آن عبارت، تیتر مطلب کنونی مان شد.
اکنون کامل آن کامنت و کامل پاسخ ما به آن را ببینید:
کامنت
فاطمه کوثر:
» برشی از کتاب «بامداد خمار»
اگر خداوند به کسی نظر لطف و مرحمت داشته باشد،
اگر بهشتی در روی زمین وجود داشته باشد،
و اگر سعادت مفهومی داشته باشد،
چیزی نیست جز آرامش و عشق زن و شوهری در زیر یک سقف.
جز التهاب زنی، که با اشتیاق، ساعت ها را می شمارد تا همسرش از راه برسد.
جز شتاب مردی که به سوی خانه و به سوی زنی می رود که می داند، آراسته و مشتاق، چشم به در دوخته، در کنار سماوری که می جوشد و سفره شامی که آماده است نشسته؛
زنی که لبخند شیرین و دست های نوازشگر دارد.(1)
1. بامداد خمار، نوشته فتانه حاج سید جوادی، صفحه 332، چاپ نهم، تهران، 1375، نشر البرز.
5. دلبری
ریحانگی چنین اقتضا می‌کند که زن چنان از شوهرش دلبری نماید که جایی برای دلبری بیگانگان باقی نگذارد. یکی از جلوه‌های هنری ریحانه آن است که چشم و دل همسرش را چنان پر کند که جای خالی برای نفوذ دیگران نماند. ریحانه باید چنان ریحانگی کند که مشام جان همسرش نیازمند بوییدن گل‌های دیگر نباشد. ریحانۀ زیرک، در عرصۀ دلبری، هنرنمایی‌های بسیاری می‌تواند بکند؛ از آن جمله:
» داستانی برای امروز جامعه ما
[این مقاله، بازتات شایانی در رسانه های کشور داشت و سایت های بسیاری آن را منتشر کردند.]
داستان های قرآن، هم زیباست هم واقعی. یکی از زیباترین این داستان ها حکایت حضرت موسی و دختران حضرت شعیب است. این داستان، که در سوره قصص از آیه 22 تا 28 آمده، از رمانتیک ترین حکایت های قرآنی است.
این داستان، با بیانی آسان، چنین است:
موسی، در جوانی و قبل از پیامبر شدن، از دست فرعونیان، که قصد جانش را کرده بودند، گریخت و در بیابان ها و صحراها راه نوردید تا به شهر «مَدیَن»، که خارج از کشور و سلطنت فرعون بود، رسید. آنجا گروهی را دید که از آبگاهی(چاه، جویبار، چشمه سار، ...) آب برمی داشتند؛ برای گوسفندانشان و دیگر نیازهایشان. نزد آنان رفت و به تماشایشان ایستاد.
در کنار این گروه، دو دختر را دید که با فاصله ای ایستاده اند و گوسفندانشان را نگه داشته اند و در صف نوبت نیستند. نزدشان رفت و احوالشان را پرسید. گفتند:
«پدرمان پیر است و توان کار ندارد. کس دیگری هم نداریم که برای آب دادن گوسفندان و برداشتن آب بیاید. ما برای این کار آمده ایم. چون شلوغ است، این کنار ایستاده ایم تا چوپانان و دیگران آب بگیرند و بروند. آنگاه که خلوت شد، گوسفندانمان را آب دهیم و برای منزلمان آب برداریم.»
موسی، که در سخن و رفتار ایشان حیا و عفّت یافت و مردی غیرتمند و نیرومند بود و
